Marami sa mga Kristyano ang nagpupunyagi at pinanghihinaan ng loob sa katunayan na, gaano man sila nagsisikap na labanan ang tukso, patuloy pa rin silang bumabagsak sa kasalanan. Para sa ilan, si Satanas ay naghanda ng kasinungalingan na hindi na nila kailangang mag-alala tungkol sa pagsunod sa banal na kautusan dahil “ang kautusan ay napako na sa krus at tayo’y nasa ilalim na ng kagandahang-loob.” Para sa ibang Kristyano, sila’y bumagsak tungo sa patibong ng legalismo. Gaya ng mga Hudyo ng nakalipas, bumuo sila ng mga patakarang gawa nila upang limitahan ang kanilang mga pagkakataon sa kasalanan, naiisip nila na kung sila’y mabubuhay nang may sapat na pagka-istrikto, sila’y magiging katanggap-tanggap kay Yah.
Ang patotoo ay, ang mga mananampalataya ay nagkakasala dahil patuloy pa rin tayong nagpupunyagi sa ilalim ng kasunduan ng Lumang Tipan na pinagtibay ng mga Anak ni Israel: “Yaong lahat na sinalita ni Yahuwah ay aming gagawin.” (Exodo 19:8, ADB)
Ang problema ay, hindi natin makakayang sumunod sa sarili nating lakas gaano man natin subukan. Ipinahayag ni Pablo ito nang napakahusay. “Alam nating ang Kautusan ay espirituwal, ngunit ako’y makalaman, at aliping ipinagbili sa kasalanan. Hindi ko maunawaan ang aking sarili. Sapagkat kung ano ang nais kong gawin ay hindi ko ginagawa, at kung ano ang kinamumuhian kong gawin ay siya namang aking ginagawa.” (Roma 7:14-15, FSV)
Hindi alintana kung gaano tayo naghahangad na sumalamin sa larawan ni Yah, kinakapos pa rin tayo. “Kaya nga natuklasan ko ang isang tuntunin: kapag nais kong gumawa ng mabuti, ang kasamaan ay malapit sa akin. Sa kaloob-looban ng aking pagkatao ay nasisiyahan ako sa Kautusan ni Yahuwah. Subalit may nakikita akong ibang kautusan sa mga bahagi ng aking pagkatao na nakikipaglaban sa kautusan ng aking pag-iisip, at binibihag ako sa ilalim ng kautusan ng kasalanan na nasa bahagi ng aking pagkatao. Napakalungkot kong tao! Sino ang sasagip sa akin mula sa katawang ito na nagdudulot ng kamatayan?” (Roma 7:21-24, FSV)
Ang mabuting balita ng Ebanghelyo ay nauunawaan ni Yahuwah ang problema at nagbigay ng isang paraan ng pagtakas. “Salamat kay Yahuwah sa pamamagitan ni Kristo Yahushua na ating Panginoon!” (Roma 7:25, FSV) Ang problema ay, syempre, tayo’y may nananatiling bumagsak na kalikasan na namana natin kay Adan. Ang bumagsak na kalikasan na ito ay ang ibang “batas” na gumagawa sa ating laman na nagpapanatili sa atin na magkasala kahit na hindi natin nais na gawin. Upang labanan ang batas ng pagmamana na ito, nagbibigay si Yahuwah ng isang paunang bayad ng Banal na Espiritu. Para sa lahat ng nagnanais na parangalan si Yah, ang kataimtiman ng Kanyang espiritu na ito ay sapat para baguhin ang napopoot sa banal na kautusan tungo sa umiibig sa banal na kautusan.
Ang palatandaan ng Banal na Espiritu na ito ay hindi sapat para palitan ang bumagsak na kalikasan ng banal na kalikasan, kaya ang mga mananampalataya ay patuloy na maalab sa pagpupunyagi laban sa kasalanan at magpapatuloy na gawin ito hanggang pagkalooban ng isang mas mataas na kalikasan. Ang pagbagsak sa kasalanan ay hindi nangangahulugan na sila’y lehitimong nagbalik-loob. Ibig sabihin lamang nito ay mayroon pa rin silang bumagsak na kalikasan. Gayunman, kasama ang kaloob ng Espiritu, ang mga mananampalataya ngayon ay iniibig na ang banal na kautusan na minsan nilang kinapootan, at kinamuhian ang kasalanan na minsan nilang inibig. Si Yahuwah ay may espesyal na pangako para sa lahat ng pahihintulutan ang kaloob na ito upang baguhin sila tungo sa mga umiibig sa banal na kautusan: ang pagtatatag ng isang bago at naiibang tipan.
Narito, ang mga araw ay dumarating, sabi ni Yahuwah, na ako’y makikipagtipan ng panibago sa sangbahayan ni Israel, at sa sangbahayan ni Juda: Hindi ayon sa tipan na ipinakipagtipan ko sa kanilang mga magulang sa araw na aking kinuha sila sa pamamagitan ng kamay upang ilabas sila sa lupain ng Egipto; na ang aking tipan ay kanilang sinira, bagaman ako’y asawa nila, sabi ni Yahuwah. (Jeremias 31:31-32, ADB)
Narito’y nangangako si Yahuwah na gagawin para sa atin kung ano ang hindi natin magawa para sa ating sarili.
At ako’y magwiwisik ng malinis na tubig sa inyo, at kayo’y magiging malinis: sa buo ninyong karumihan, at sa lahat ninyong mga diosdiosan, lilinisin ko kayo. Bibigyan ko rin naman kayo ng bagong puso, at lalagyan ko ang loob ninyo ng bagong diwa; at aking aalisin ang batong puso sa inyong katawan, at aking bibigyan kayo ng pusong laman. At aking ilalagay ang aking Espiritu sa loob ninyo, at palalakarin ko kayo ng ayon sa aking mga palatuntunan, at inyong iingatan ang aking mga kahatulan, at isasagawa. At kayo’y magsisitahan sa lupain na ibinigay ko sa inyong mga magulang; at kayo'y magiging aking bayan, at ako’y magiging inyong Diyos. (Ezekiel 36:25-28, ADB)
Ito ang Bagong Tipan! Lilinisin Niya tayo at ilalagay ang isang bagong Espiritu sa atin. Tatanggalin Niya ang ating napakatigas na puso (ang ating bumagsak na kalikasan na nagpapanatili sa atin na magkasala sa kabila ng ating pinakamahuhusay na pagsisikap sa ilalim ng Lumang Tipan), at ilalagay Niya ang Kanyang Espiritu sa atin. Pagkatapos, Siya ang magpapagana sa atin na lumakad sa Kanyang mga kautusan at gagawin ang mga ito. Nangangako si Yahuwah rito na muling lilikhain ang Kanyang bayan, bibigyan sila ng bago, mas mataas na kalikasan na katulad sa Kanya. Ito ang kinakailangan upang tunay na mamuhay nang walang pagkakasala. Sa ilalim ng Lumang Tipan, isang kataimtiman ng muling paglikha na ito ay ibibigay, ngunit mararanasan ang kapunuan nito sa pagbabalik ni Yahushua upang itatag ang Kaharian ni Yahuwah sa lupa.
Sapagkat ikinalugod ni Yahuwah na ang kanyang buong kalikasan ay manirahan kay Kristo, at sa pamamagitan niya ay ipagkasundo sa kanyang sarili ang lahat ng bagay, nasa lupa man o sa langit, na sa pamamagitan ng kanyang dugo na dumanak sa krus ay nakamtan ang kapayapaan.
At kayo, dati’y napakalayo, mga sumasalungat sa kanya sa inyong pag-iisip at namumuhay sa masasamang gawa. Ngayon ay ipinakipagkasundo niya kayo sa pamamagitan ng kamatayan ng kanyang katawang laman na namatay, upang sa paningin ni Yahuwah kayo’y maiharap na mga banal, hindi mapaparatangan ng anuman at walang dungis. (Colosas 1:19-22, FSV)
Kung pinanghihinaan ka pa rin ng loob dahil nahahanap mo ang iyong sarili na patuloy na bumabagsak sa kasalanan, magpakatapang ka. Ang mismong katunayan na nais mong tumigil sa pagkakasala ay patotoo ng gawa ng Espiritu sa iyong puso dahil ang likas na puso ay hindi iniibig ang mga bagay ni Yahuwah.
Ang mga namumuhay ayon sa laman ay nagtutuon ng kanilang isipan sa masasamang hilig nito. Subalit ang mga namumuhay ayon sa Espiritu ay nakatuon sa mga nais ng Espiritu. Ang pag-iisip ng laman ay pagkapoot laban sa Diyos, sapagkat hindi ito nagpapasakop sa Kautusan ng Diyos, at talaga namang hindi niya ito magagawa. At ang mga namumuhay ayon sa laman ay hindi makapagbibigay-lugod sa Diyos. Ngunit hindi na kayo namumuhay ayon sa laman, kundi ayon sa Espiritu, kung naninirahan sa inyo ang Espiritu ng Diyos. (Roma 8:5, 7-9, FSV)
Magpatuloy sa pagsuko kay Yahuwah. Kumapit sa Kanyang mga pangako sa pananalig at balang araw, sa pagbabalik ni Yahushua, ikaw ay babalutan ng kapunuan ng Espiritu ni Yah bilang isang bagong nilalang—ang tunay na ikaw—sa pamamagitan Niya. Ito ang magiging katunayan ng buhay sa ilalim ng Bagong Tipan: kasakdalan kay Yahuwah, puno ng Kanyang espiritu.
