Ang mga salita at mga parirala ay minsan na nababasa o napakikinggan sa mga sermon na hindi malinaw na naunawaan. Ang pagkamatuwid sa pananampalataya ay isa sa mga parirala; madalas nagagamit, ngunit malabong nauunawaan. Napakahalaga sa lahat ng nagnanais na mamuhay nang walang hanggang kasama si Yahuwah ay mayroong malinaw na pagkakaunawa ng anong tiyak ang "pagkamatuwid sa pananampalataya," sapagkat ito lamang ang tanging paraan sa sinuman na makapagliligtas!
Upang maging “matuwid” ay para may pagkakasundo sa banal na kautusan:
“Naaangkop sa mga tao, tinutukoy nito ang isa na banal sa puso, at tagapamasid ng mga banal na kautusan sa kasanayan; bilang isang matuwid na tao.” (Noah Webster, American Dictionary of the English Language, 1828.)
Nagpapayo ang Kasulatan: “Ngunit ikaw na lingkod ni Yahuwah, layuan mo ang mga bagay na ito. Pagsikapan mong mamuhay sa katuwiran, kabanalan, pananampalataya, pag-ibig, pagtitiis, at kahinahunan.” (1 Timoteo 6:11, Filipino Standard Version) Tangi lamang ang mga sumusunod sa pagkamatuwid, iyong mga, sa kanilang mga kaloob-loobang kaisipan at damdamin na may pagkakasundo kay Yah, ang maliligtas.
Ang problema ay:
Walang matuwid, wala, kahit isa.
Wala ni isang nakauunawa, walang humahanap kay Yahuwah.
Lahat sila ay lumihis ng daan, sama-sama silang nawalan ng kabuluhan;
Walang gumagawa ng mabuti, wala, kahit isa.
(Tingnan ang Roma 3:10-12.)
Ito ay dahil ang lahat ay makasalanan kaya ang pagkamatuwid sa pananampalataya ay isang mahalagang banal na kaloob. Tinutukoy ang Tagapagligtas, ipinahayag ng Kasulatan:
“Sapagkat mayroon tayong Kataas-taasang Pari na marunong makiramay sa ating mga kahinaan. Tulad natin ay tinukso rin siya sa lahat ng mga paraan, gayunma'y hindi siya nagkasala. Kaya't lumapit tayo na may lakas ng loob sa trono ng biyaya, upang tumanggap tayo ng awa, at makatagpo ng biyaya na makatutulong sa panahon ng ating pangangailangan.” (Hebreo 4:15, 16, FSV)
Ang kaloob ni Yahuwah na Kanyang Anak ay bumabalot nang higit pa sa katubusan mula sa kasalanan. Isinama nito ang muling paglilikha ng pinakalooban ng mga kaisipan at mga damdamin patungo sa larawan ng banal. Ang Tagapagligtas ng sangkatauhan ay tinukso sa bawat iisang punto kung saan maaari kang matukso, ngunit Siya ay hindi kailanman nagkasala. Dahil dito, sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan para sa iyo, maaari Niyang ibigay ang Kanyang sariling pagkamatuwid upang ikaw ay maaaring tumayo sa harap ni Yahuwah na parang hindi ka nagkasala.
Kaya't ang sinumang nakipag-isa na kay Yahushua ay isa nang bagong nilikha. Ang mga lumang bagay ay lumipas. Masdan ninyo, ang lahat ay naging bago. Lahat ng ito ay mula kay Yahuwah, at sa pamamagitan ni Kristo Yahushua ay pinagkasundo tayo ni Yahuwah sa Kanyang sarili, at siyang nagbigay sa amin ng paglilingkod tungo sa pakikipagkasundo. Samakatuwid, si Yahuwah ay na kay Kristo Yahushua, na ipinagkakasundo ang sanlibutan sa kanyang sarili at hindi ibinibilang sa mga tao ang kanilang mga pagkakasala. Ipinagkatiwala niya sa amin ang mensahe ng pakikipagkasundo . . . Itinuring niyang nagkasala Siya na hindi nakaranas ng kasalanan, upang sa pamamagitan niya, tayo'y ituring na matuwid sa harapan ni Yahuwah. (Tingnan ang 2 Corinto 5:17-19, 21.)
Ang kaloob ni Yahuwah ay ganap na pagbawi mula sa mga epekto ng kasalanan sa lahat ng naniniwala. Ito ang pagkamatuwid ni Yahuwah at ito’y maaari lamang makamit sa pananampalataya dahil ito ay isang kaloob. Walang maaaring makakuha ng pagkamatuwid ni Yahushua sa kanilang mga pansariling pagsisikap o gawa:
“Sapagkat walang sinumang ituturing na matuwid sa harapan ni Yahuwah sa pamamagitan ng mga gawang batay sa Kautusan, sapagkat sa pamamagitan ng Kautusan ay nagkaroon ng kamalayan sa kasalanan.” (Roma 3:20, FSV)
Ito lamang ay kung kailan ang nagsisising makasalanan ay kumapit sa mga mahahalagang pangako sa pananampalataya kaya siya ay nagiging matuwid.
“Narito, ang kaniyang kaluluwa ay nagpapalalo, hindi tapat sa kaniya; nguni’t ang ganap ay mabubuhay sa pamamagitan ng kaniyang pananampalataya.” (Habacuc 2:4, ADB)
Ipinaliwanag ni Pablo sa mga mananampalataya ng Galacia:
Nalalaman natin na walang sinumang itinuturing na matuwid sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan, kundi sa pamamagitan ng pananampalataya kay Kristo Yahushua. Kaya’t tayo'y sumasampalataya kay Kristo Yahushua upang ituring na matuwid sa pamamagitan ng pananampalataya kay Kristo, at hindi sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan. Sapagkat walang sinumang itinuturing na matuwid dahil sa pagsunod sa Kautusan. (Tingnan ang Galacia 2:16.)
Si Yahuwah ay “iniibig . . . ang sanlibutan, kaya ipinagkaloob Niya ang Kanyang kaisa-isang Anak, upang ang sinumang sumampalataya sa Kanya ay huwag mapahamak kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan.” (Juan 3:16, FSV) Gayunman, upang matanggap ang dakilang kaloob na ito at lahat ng mga pakinabang na dala nito, dapat mong sanayin ang pananampalataya. Ang “pananampalataya” mismo ay hindi palaging malinaw na nauunawaan kung ano ito. Ang pananampalataya ay paniniwala, ngunit ito rin ay higit pa.
“Ngayon, ang pananampalataya ay pagiging tiyak sa mga bagay [tiwala, palugid] na inaasahan at paninindigan sa mga bagay na hindi nakikita.” (Hebreo 11:1, FSV)
Ilagay lamang, ang pananampalataya ay:
“Paniniwala; ang pahintulot ng kaisipan sa katotohanan na ipinahayag ng sinuman, sumandig sa kanyang karapatan at katapatan, nang walang ibang ebidensya; ang kahatulan ng anumang ipinahayag o nagpatotoo sa katotohanan.” (Noah Webster, American Dictionary of the English Language, 1828.)
Para tanggapin ang pagkamatuwid na ginawa ni Yahushua sa Kanyang sakdal na buhay, ang sinuman ay dapat na sanayin ang pananampalataya sapagkat “kung walang pananampalataya, hindi maaaring malugod si Yahuwah sapagkat ang sinumang lumalapit sa Kanya ay dapat sumampalatayang may Yahuwah at Siya ang nagbibigay-gantimpala sa mga nagnanais maglingkod sa Kanya.” (Hebreo 11:6, FSV) Ang tunay na pananampalataya ay hindi emosyon. Sa halip, ito ay tahimik na pasya na pagkatiwalaan ang pangako ni Yahuwah dahil sa kung sino at ano Siya, hindi na nangangailangan ng patunay o ebidensya na maniwala. Maraming tao ang naghihintay na maramdaman ang malakas na emosyon bago nila maramdaman na mayroon silang pananampalataya. Ito ay isang pagkakamali. Ang mismong panahon na sanayin ang pananampalataya ay kung kailan nararamdaman ang pinakanawawalan ng pag-ibig at presensya ni Yahuwah.
Marami ang nagsisimula sa kanilang Kristyanong paglalakbay na nagsasanay ng pananampalataya sa Tagapagligtas na tanggapin at patawarin sila. Sila’y naniniwala, sa una, na ang Espiritu ni Yah ay ibibigay sa kanila at sila’y babautismuhan, nagagalak na nagtitiwala sa kanilang Tagapagligtas. Gayunman, habang lumilipas ang panahon, maraming nagsisimulang mamuhay na parang sila’y naliligtas sa kanilang mga pagsisikap sa pagsunod sa kautusan. Ito ang patibong kung saan ang mga taga-Galacia ay nahulog. Tinanong sila ni Pablo nang tapatan:
Nasisiraan na kayo ng ulo, mga taga-Galacia! Sino ba ang gumayuma sa inyo? Maliwanag na ipinahayag sa inyo kung paanong ipinako si Kristo Yahushua sa krus! Sagutin nga ninyo ito: tinanggap ba ninyo ang Espiritu dahil sa pagtupad ninyo sa mga hinihingi ng Kautusan, o sa pamamagitan ng pananampalataya sa narinig ninyong ebanghelyo? Talaga bang nasisiraan na kayo ng ulo? Nagsimula kayo sa Espiritu, at ngayo'y nais ninyong magtapos sa sariling pagsisikap? (Tingnan ang Galacia 3:1-3.)
Wala sa sinuman ang maaaring makagawa ng kahit papaanong kumita ng kaligtasan. Ito ay isang kaloob, mula sa una hanggang sa huli, na tinanggap sa pananampalataya sa mga pangako ni Yahuwah.
|
Wala sa sinuman ang maaaring makagawa ng kahit papaanong kumita ng kaligtasan. Ito ay isang kaloob, mula sa una hanggang sa huli, na tinanggap sa pananampalataya sa mga pangako ni Yahuwah. Ang unang hakbang ay tanggapin ang pagkamatuwid ni Yahushua sa pananampalataya ay gumawa lamang ng pasya na maniwala na anumang sinabi Niya ay gagawin Niya. Siya ay nangako sa iyo:
“. . . ang lumalapit sa Akin ay hinding-hindi ko itataboy.” (Juan 6:37, FSV)
Upang walang alinlangan, Siya ay naghihimok pa:
“Lumapit kayo sa Akin, kayong lahat na napapagod at may mabigat na pasanin, at bibigyan ko kayo ng kapahingahan. Ang Aking pamatok ay inyong pasanin, at kayo’y matuto sa Akin, sapagkat Ako'y maamo at may mapagpakumbabang puso, at matatagpuan ninyo ang kapahingahan para sa inyong mga kaluluwa. Sapagkat ang Aking pamatok ay madaling dalhin, at magaan ang Aking pasanin.” (Mateo 11:28-30, FSV)
Ang ikalawang hakbang ay tanggapin sa pananampalataya ang babala sa mga Laodiceans na naaangkop sa iyo nang pang-indibidwal.
“At sa anghel ng iglesya sa Laodicea, isulat mo: . . . Alam ko ang mga gawa mo; hindi ka malamig ni mainit. Nais ko sanang ikaw ay malamig o kaya'y mainit. Kaya dahil ikaw ay maligamgam, hindi malamig ni mainit man, iluluwa kita. Sapagkat sinasabi mo, ‘Mayaman ako, masagana, at wala nang kailangan pa.’ Hindi mo alam na ikaw ay aba, kawawa, dukha, bulag, at hubad. Kaya't, pinapayuhan kita na bumili sa akin ng gintong dinalisay sa apoy para yumaman ka, at ng puting kasuotan na maidadamit sa iyo upang hindi malantad ang nakahihiya mong kahubaran, at bumili ka rin ng gamot na pampahid sa iyong mga mata upang makakita ka.” (Tingnan ang Pahayag 3:14-18, FSV)
Hindi mo maaaring makita ang mga kailaliman ng kasalanan at kaimbihan sa iyong puso. Dahil dito, kinakailangan na tanggapin sa pananampalataya na ang kondisyong Laodicean ay naaangkop sa iyong sarili. Pagkatapos at pagkatapos lamang ang Dakilang Manggagamot ay may kakayahan na magbigay ng banal na lunas. Ito ay natatanggap sa pananampalataya sa dakila at napakahalagang mga pangako. Manalangin kasama ni David:
“Maawa ka sa akin, Oh [Yahuwah], ayon sa Iyong kagandahang-loob: ayon sa karamihan ng Iyong malumanay na mga kaawaan ay pinawi mo ang aking mga pagsalangsang. Hugasan mo akong lubos sa aking kasamaan, at linisin mo ako sa aking kasalanan. Linisin mo ako ng hisopo, at ako'y magiging malinis: hugasan mo ako at ako'y magiging lalong maputi kay sa niebe. Likhaan mo ako ng isang malinis na puso, Oh [Yahuwah]; at magbago ka ng isang matuwid na espiritu sa loob ko.” (Awit 51:1, 2, 7 at 10, ADB)
Pagkatapos, ang panghuli, piliin na maniwala na nagawa Niya ito dahil Siya ay nangako na gagawin ito.
“Kaya nga, dahil napapalibutan tayo ng ganoon karaming mga saksi, iwaksi natin ang bawat bagay na nagpapabigat sa atin at ang kasalanang mahigpit na pumipigil sa atin, at takbuhin nating may pagtitiyaga ang takbuhing inilagay sa ating harapan. Ituon natin kay [Yahushua] ang ating paningin, sa Kanya na nagtatag at nagpasakdal ng ating pananampalataya. . . .” (Hebreo 12:1, 2, FSV)
Dumating si Yahushua upang ipakita na ang kabanalan kasama ang katauhan ay hindi nagtatangka ng kasalanan. Iyong mga tinanggap ang pagkamatuwid ni Yahushua sa pananampalataya ay makikita na habang sila’y gumagawa ng kalooban ni Yahuwah, sila ay gayunman, nagsasagawa ng mga pagdikta ng kanilang mga pansariling nais.
“Ito ang dahilan kung bakit kayo tinawag, sapagkat si Kristo Yahushua ay nagdusa para sa inyo, at nag-iwan siya ng halimbawa upang inyong sundan. ‘Wala Siyang ginawang anumang kasalanan, at sa bibig niya'y walang kasinungalingang natagpuan.’ Sa Kanyang pagkamatay sa krus, pinasan niya ang bigat ng ating mga kasalanan upang tayo'y mamatay sa kasalanan at mamuhay sa katuwiran. Sa pamamagitan ng Kanyang mga sugat, kayo ay gumaling.” (1 Pedro 2:21, 22, 24, FSV)
Ang pagkamatuwid sa pananampalataya ay higit pa na isang saloobin ng kaisipan. Ito ay resulta ng saloobin ng kaisipan. Ang pagkamatuwid sa pananampalataya ay tamang ginagawa sa pananalig sa kapangyarihan ni Yahushua. Ang nilinis na kalooban ay KAISA ni Yahuwah. Si Yahushua, nabubuhay sa Kanyang buhay sa mananampalataya, ganap na pinanatili ang kautusan ni Yah. 
Ito ay tunay na pagkamatuwid sa pananampalataya at ito’y nagdadala ng banal na kapayapaan at isang kapahingahan na hindi nalalaman ng mga sinusubukan na makamit ang Langit sa kanilang mga sariling pagsisikap. Ang Sabbath ay isang simbulo ng pamamahinga na naghihintay sa lahat ng tumigil mula sa kanilang mga sariling pagsisikap na maligtas at sa halip ay magtiwala sa mga merito ng bumangong Tagapagligtas.
Kaya't may nakalaan pang isang Sabbath na kapahingahan para sa bayan ni Yahuwah; sapagkat ang pumasok sa kapahingahang ibinigay ng Elohim ay nagpahinga rin sa kanyang mga gawa, gaya ng Elohim na nagpahinga rin sa Kanyang paglikha. (Tingnan ang Hebreo 4:9, 10.)
Iyong mga tinanggap ang pagkamatuwid ni Yahushua sa pananampalataya ay nais na panatilihin ang banal na kautusan. Ito ay isusulat sa kanilang mga puso at dahil dito’y hindi na isang pasanin kundi kagalakan! Ang nalalabi, iyong mga isinalin sa Langit nang hindi nakikita ang kamatayan, ay iyong mga piniling tanggapin ang pagkamatuwid ni Yahushua sa pananampalataya. Sila’y inilarawan sa Pahayag:
Ito ay panawagan para sa pagtitiis ng mga banal, sila na tumutupad sa mga utos ni Yahuwah at patuloy na sumasampalataya kay Yahushua. (Tingnan ang Pahayag 14:12.)
Piliin ngayon na kunin si Yahuwah sa Kanyang salita. Tanggapin ang kaligtasan na libreng inalok. Maniwala sa anumang sinabi Niya, gagawin Niya. Pagkatapos, “tayo naman ay lumakad sa panibagong buhay” (Roma 6:4) kasama Niya.
