Ang hindi matuwid ay magpapatuloy sa pagiging hindi matuwid. Ang masama ay magpapatuloy sa pagiging masama. Ang matuwid ay magpapatuloy sa pagiging matuwid. Ang banal ay magpapatuloy sa pagpapakabanal. (Pahayag 22:11, ASND)
Ang taimtim na pahayag na ito ay ipinapakita na mayroong darating na isang punto sa panahon kung kailan ang lahat ay tapos na. Si Yahuwah ay binigyan ang lahat ng malayang panahon kung kailan ang lahat ay maaaring ipakita kung sa anong panig sila ng dakilang tunggalian mananatili. Gayunman, ang panahon ay darating kung kailan ang probasyon ay magsasara. Ito’y magaganap bago ang Muling Pagdating dahil ang mismong susunod na berso ay ipinahayag:
Narito, malapit na Akong dumating. Ang Aking gantimpala ay nasa Akin upang igawad sa bawat tao ayon sa kaniyang gawa. (Pahayag 22:12, ASND)
Kapag si Yahushua ay dumating sa mga kaulapan ng Langit para tanggapin ang Kanyang naghihintay na bayan, dala-dala Niya ang Kanyang gantimpala kasama Siya. Dahil dito, bago ang panahong iyon, ang pasya ng lahat ay nagawa na, sa buhay man o sa kamatayan at ang pasyang iyon ay pangwakas na.
“Ang hindi matuwid ay magpapatuloy sa pagiging hindi matuwid. Ang masama ay magpapatuloy sa pagiging masama . . . .”
Kapag, sa pagtatapos ng probasyon, ang iyong mga kasalanan ay hindi napatawad dahil ang mga ito ay hindi nakilala at hindi napagsisihan, ikaw ay sa kawalan, pinili ang panig ni Satanas. Gaano man karaming oras ang ibinigay mo, ibig mong MANATILI sa kanyang panig.
“Ang matuwid ay magpapatuloy sa pagiging matuwid. Ang banal ay magpapatuloy sa pagpapakabanal.”
Sa kabilang dako, kapag ikaw ay lumapit sa iyong Tagapagligtas, sumusuko sa Kanyang kalooban sa lahat ng bagay, kapag naabot mo pa ang kabanalan, tinatangka na dalhin ang iyong buhay sa pag-alinsunod sa banal na kalooban, makikita ng kabanalan na wala nang kailangan pa. Kapag hinagis ni Yahushua ang Kanyang Maka-pinakapunong paring insenso, ang hindi na mababagong pangungusap ang ipapahayag. Ikaw ay mananatiling KAISA ng iyong Tagapagligtas sa walang humpay na ikot ng walang hanggan at walang panghinaharap na tukso ang magdudulot sa iyo na umugoy sa iyong katapatan sa Kanya.
Walang nakakaalam kung kailan magwawakas ang probasyon. Gaya sa araw at oras ng Muling Pagdating, ito ang kaalaman ng Ama na piniling ireserba sa katahimikan.
Ngunit patungkol sa araw o oras na iyon walang nakakaalam, kahit na ang mga anghel sa Langit, kahit na ang Anak kundi ang Ama lamang ang nakakaalam. (Marcos 13:32, ASND)
Habang hindi posible na sabihin nang may katiyakan kung kailan ang probasyon ay magsasara ano pa man sa halip na posibleng sabihin nang tiyak kung kailan babalik si Yahushua, ang panahon ay malapit na malapit na.
Ang mga bagay na lihim ay nauukol kay Yahuwah nating Elohim: nguni’t ang mga bagay na hayag ay nauukol sa atin at sa ating mga anak magpakailan man, upang ating magawa ang lahat ng mga salita ng kautusang ito. (Tingnan ang Deuteronomio 29:29.)
Ang mga taunang kapistahan ni Yahuwah ay ibinigay para ituro ang malawak, pahapyaw na mga patotoo tungkol sa plano ng kaligtasan. Ang gawang natapos sa Araw ng Pagbabayad-sisi ay isang uri ng gawa na makamit sa pagtatapos ng probasyon kapag ang lahat ay tinatakan na para sa walang hanggan sa kanilang pasya kung sino ang kanilang susundin, paglilingkuran at sasambahin: si Yahuwah o Satanas. Ang Araw ng Pagbabayad-sisi, gaya ng pagwawakas ng probasyon, ay ang pinakataimtim na araw ng buong taon. Ito’y pinangunahan ng sampung araw ng paghahanap sa kaluluwa at pagsisisi para sa paghahanda sa malubha at mahalagang araw na ito. Ito ay mula sa Pista ng mga Trumpeta sa unang araw hanggang sa Araw ng Pagbabayad-sisi sa ikasampu.
At ito’y magiging palatuntunan magpakailan man sa inyo . . . ay pagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa, at anomang gawain ay huwag gagawa . . . Sapagka’t sa araw na ito gagawin ang pagtubos sa inyo upang linisin kayo; sa lahat ng inyong mga kasalanan ay magiging malinis kayo sa harap [ni Yahuwah]. Sabbath nga na takdang kapahingahan sa inyo, at papagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa; ito'y palatuntunang magpakailan man. (Levitico 16:29-31, ADB)
Ang paghahanda sa puso ay nasa sukdulan ang kahalagahan. Lahat ng hindi makikilahok sa paggawang ito ng paghahanap sa kaluluwa at pagsisisi ay matatanggap ang isang kagimbal-gimbal na kaparusahan:
Sapagka’t sinomang tao na hindi magdalamhati sa araw ding iyan ay ihihiwalay sa kaniyang bayan. At sinomang tao na gumawa ng anomang gawa sa araw ding iyan ay pupuksain ko ang taong yaon sa kaniyang bayan. (Levitico 23:29, 30, ADB)
Ang dahilan kaya ang Araw ng Pagbabayad-sisi ay isang araw ng ganitong kataimtiman ay dahil ito’y isang panahon kung kailan ang Langit ay lumalapit para ibuhos ang pinakadakila sa lahat ng mga pagpapala: ganap na kapatawaran at pagpapanumbalik mula sa kasalanan! Sa Araw ng Pagbabayad-sisi, ang mga kasalanang pinagsisihan, ay tuluyan nang maglalaho. Ang kanilang mga kasalanang tinanggal ay higit sa isang hudikaturang gawa sa mga talaang aklat ng Langit. Ang mga kinagiliwang kasalanan na sinagupa at naging patuloy na sagabal sa kanila ay wala na sa kanilang mga kaisipan! Sila’y hinatid pabalik sa isang lugar na kailanman ay hindi na sila magpasasa sa partikular na kasalanang iyon. Ang dugo ng kordero, hinandog sa Araw ng Pagbabayad-sisi, ay bumalot sa kanilang mga kasalanan at sila’y nanatili sa harap ni Yahuwah na parang sila’y hindi nagkasala. Ito ang nais ng Langit na ibigay sa iyo, ngayon, bago magsara ang probasyon.
Si Yahushua, ang walang kasalanang Anak ni Yah, ay “ang Kordero [ni Yah] na siyang nag-aalis ng kasalanan ng sanlibutan!” (Juan 1:29, FSV) Gaya ng dugo ng mga kordero na nagbabalot ng mga kasalanan ng mga sinaunang Israelita, ang dugo ni Yahushua ay bumabalot sa lahat ng tumungo sa Kanya sa pagsisisi at pananampalataya. Ang Kanyang pagkamatuwid ay binabalot ang kanilang mga pagkabigo at sila’y nakatayo sa harap ni Yahuwah na parang hindi sila nagkasala. Ang pagkamatuwid sa pananampalataya ay ang natatanging uri ng pagkamatuwid na umiiral.
Ipinahayag ng Kasulatan:
“Walang matuwid, wala, kahit isa.” (Roma 3:10, FSV)
“Sapagka't kaming lahat ay naging parang marumi, at ang lahat naming katuwiran ay naging parang basahang marumi.” (Isaias 64:6, ADB)
Bilang mga makasalanan, hindi posible na gawin ang ating mga sarili na maging matuwid. Ang maaaring gawin ng lahat ay makiusap at tanggapin ang pagkamatuwid ni Yahushua sa pananampalataya. Bago ang Araw ng Pagbabayad-sisi ay ang Pista ng Pentecostes. Sa Pentecostes, ang Banal na Espiritu ay ibinuhos sa mga alagad na magpapagana sa kanila na kunin ang Magandang Balita para sa mundo. Ito ay tinukoy bilang “maagang ulan.” Ang mga Kristyano ay matagal nang naghangad sa isang “Pentecostes” na karanasan noong, muli, ang Espiritu ni Yahuwah ay ibubuhos sa “huling ulan” na kapangyarihan sa lahat ng naghahangad na matanggap ito. Ito ay dapat na maunawaan, gayunman, na ang huling ulan ay hindi ibibigay para sa layunin ng pagtatanggal ng kasalanan mula sa buhay. Gaya ng maagang ulan, ito ay ibinigay para sa layunin ng pagpapalaganap ng mensahe ng Magandang Balita, ang huling panawagan sa mga makasalanan na magsisi at maligtas. Tangi lamang ang mga nabubuhay sa pagkamalay sa pagtalima sa banal na kautusan ay matatanggap ang makapangyarihang pagbubuhos ng banal na kapangyarihang ito. Ito ay hindi kailanman ibubuhos sa kaisipan ng hindi dalisay na tao na patuloy na kumakapit sa nalalamang kasalanan.
Ngayon na ang panahon ng pagtanggap para manalangin sa panalanging Laodicean at sa pamamagitan ng pananampalataya ay tanggapin ang mensahe ng tunay na saksi na naaangkop sa iyo. Ang lahat ay “aba, kawawa, dukha, bulag, at hubad.” Lahat ay ipinalagay na sila’y “masagana, at wala nang kailangan pa.” Lahat ng tao ay malamang tumatanaw sa kanilang “mabubuting gawa” at ipinapalagay na sila’y wala sa kondisyong Laodicean. Ang pinakamalalang bahagi ng pagsusuri ay ang lahat ay espiritwal na bulag! (Tingnan ang Pahayag 3:17.)
Ang lahat ay nangangailangan ng paggaling na ibinigay sa mga nagdurusa sa kondisyong Laodicean:
Kaya’t, pinapayuhan kita na bumili sa akin ng gintong dinalisay sa apoy para yumaman ka, at ng puting kasuotan na maidadamit sa iyo upang hindi malantad ang nakahihiya mong kahubaran, at bumili ka rin ng gamot na pampahid sa iyong mga mata upang makakita ka. (Pahayag 3:18, FSV)
Ang gintong dinalisay sa apoy ay ang pananampalataya at pag-ibig; ang puting kasuotan ay ang pagkamatuwid ni Yahushua: ang gamot na pampahid sa mata ay ang espiritwal na pagkilala, lahat ay libreng ibinigay ng isang mapagmahal na Tagapagligtas. Kapag ang mga mahahalagang kaloob na ito ay tinanggap sa pananampalataya at ibinuhos sa kapangyarihan ng Huling Ulan, makakaya mong mabuhay sa paningin ng isang Banal na Yahuwah nang walang tagapamagitan sa panahon ng pitong huling salot.
Ang pagkamatuwid sa pananampalataya, ganap na tinanggap at naunawaan, ay ang pamumuhay nang walang kasalanan. Kapag ang dugo ni Yahushua ay tinanggap sa pananampalataya, ang sinuman ay ipinako na sa krus kasama Siya, sa pananampalataya. Pagkatapos, gaya Niya na muling nabuhay sa buhay, ang naniniwalang kaluluwa ay muling mabubuhay upang maglakad sa bagong buhay kasama si Yahushua. Ito ay nagagawa sa pananampalataya sa Kanyang pagkamatuwid. Ito ay higit pa sa isang matalinong pagkakaunawa ng kaisipan. Ito ay isang karanasan.
Namatay na akong kasama ni Kristo Yahushua sa krus. Hindi na ako ang nabubuhay ngayon kundi si Kristo Yahushua na ang nabubuhay sa akin. At ang buhay ko ngayo’y sa pamamagitan na ng pananampalataya sa Anak ni Yah na nagmahal sa akin at naghandog ng Kanyang buhay para sa akin. Hindi ko pinawawalang halaga ang kagandahang-loob ni Yahuwah. Kung ang tao’y ituturing na matuwid sa pamamagitan ng Kautusan, namatay si Kristo Yahushua nang walang kabuluhan. (Tingnan ang Galacia 2:20, 21.)
Sapagkat “ang lahat ay nagkasala, at hindi nakaaabot sa kaluwalhatian [ni Yahuwah]” (Roma 3:23), Imposible para sa isang makasalanan na maging matuwid sa biglaang pagsisimula ng pagpapanatili ng kautusan. Ito ay hindi at hindi maaaring pagsisihan para sa mga kasalanan ng nakaraan o baguhin ang mga karaniwang pagkahilig ng kaisipan. Ang lahat ay mayroong namana at nalinang na mga pagkahilig sa kamalian. Tangi lamang sa pagtanggap sa kamatayan ni Yahushua sa ngalan ng sarili, at ang pagkamatuwid na binigyang-buhay Niya sa lupa, kaya posible para sa makasalanan na muling likhain sa larawan ng kanyang Manlilikha. Ang dakila at mahahalagang mga pangako na naitala sa Kasulatan ay maaaring makamit bawat araw, bawat oras, bawat minuto. Kapag ang tukso ay dumating sa kaisipan, mayroong dalawang posibilidad: tangkain ang kasalanan o makiusap na humingi ng tulong. Ang Ama at ang Anak ay nangako sa Kanilang kapangyarihan na tutulong sa bawat tao na nagnanais ng tagumpay na matanggap ang lakas na kailangan nila para labanan ang diyablo.
Kaya’t pasakop kayo kay Yahuwah. Labanan ninyo ang diyablo, at siya ay tatakbo palayo sa inyo. Lumapit kayo kay Yahuwah, at lalapit Siya sa inyo. Hugasan ninyo ang inyong mga kamay, kayong mga makasalanan! Gawin ninyong dalisay ang inyong puso, kayong mga nagdadalawang-isip. (Tingnan ang Santiago 4:7, 8.)
Kumapit sa mga pangako, hayaan ang mga salita ng Bibliya na umagos gaya ng isang alon ng kalinisan sa kaisipan, at matatanggap mo ang pagkamatuwid na kailangan mo para maligtas. Ito ay sa dakilang pagnanais ng Makalangit na Ama na damitan ang bawat anak ng Kanyang mga kasuotan, malilinis at mapuputi, ng pagkamatuwid ng Kanyang Anak. Ito ay hindi isang bagay na maaaring gawin nila para sa kanila. Lilinisin at ibabalik ni Yahuwah ang lahat ng tutungo sa Kanya sa pananampalataya, naniniwala na Siya ay tatanggapin nila dahil ipinangako Niya na gawin. Sasabihin Niya sa kanila:
Narito, Aking pinaram ang iyong kasamaan, at Aking susuutan ka ng mainam na kasuutan. (Zacarias 3:4, ADB)
Ito ay magagawa lamang sa pamamagitan ng kapangyarihan at ang Espiritu ni Yahuwah ay malinaw:
Hindi sa pamamagitan ng kalakasan, ni ng kapangyarihan, kundi sa pamamagitan ng Aking Espiritu, sabi ni Yahuwah ng mga hukbo. (Tingnan ang Zacarias 4:6.)
Ang kaligtasan, sa pananampalataya, ay isang libreng kaloob. Piliin na tanggapin ito ngayon din.