Sa karugtong ng imortal na klasiko ni John Bunyan, ang Pilgrim’s Progress, ipinakita niya ang isang tila imposibleng kabalintunaan: parehong madali na mapahamak at maligtas! Napakadaling mapahamak dahil wala nang kailangang pagsisikap ng sinumang panig upang mapahamak. Ang lahat ay karaniwang sumasandal na gawin ang anumang mali dahil ang lahat ay isinilang sa isang makasalanang kalikasan. Dahil dito, napakadali at karaniwang bagay na “sumama sa daloy” at mapahamak.
Sa kaparehong panahon, napakadaling maligtas:
Sapagkat ang paraan ng makasalanan ay mahirap. Siya ay walang moral na saklaw o tinig mula sa Langit na nagsasabi, “ito ang landas, lumakad rito.” . . . Madaling maligtas dahil . . . . binayaran [ni Yahushua] ang kabayaran ng kaligtasan para sa atin. Inangkin Niya ang ating mga pagdurusa at ibinigay sa atin ang Kanyang kapayapaan. Pinalitan Niya ang ating kahinaan ng Kanyang kalakasan, . . . ang ating kasalanan ng Kanyang pagkamatuwid. Sapagkat sinabi ni Isaias, “Sa pamamagitan ng Kaniyang mga latay ay nagsigaling tayo.”1
Nirerespeto ni Yahuwah ang karapatan ng lahat sa kalayaan ng pagpapasya. Hindi Niya pipilitin ang sinuman na tanggapin ang kaligtasan. Sapagkat ang lahat ay isinilang sa karaniwang kaugalian na gumawa ng mali, kapag ang sinuman ay hindi aktibong piniling maligtas, siya, sa kawalan, ay mapapahamak.
Maraming tao ang mapapahamak habang ninanais na maligtas. Ang mga ganitong indibidwal ay hindi tinanggap ang pagpasasakop sa naglilinis, nagdadalisay na proseso na maghuhulma sa kanila sa banal na imahe, naaangkop na mga kandidato para sa Langit. Nais nila ang kaloob ng walang hanggang buhay, ngunit hindi ang personal na relasyon sa Tagabigay ng Buhay. Ang mga pang araw-araw na pagsuko na kinakailangan ng lahat na magkakamit ng walang hanggang buhay, ay lumaban at ang gawa ng pagbabago ay nanatili sa panlabas lamang. Ito’y hindi tumatagos sa mismong mga dakong loob ng puso, isipan at kaluluwa.
Kapag nais mo na magmana ng walang hanggang buhay, ito ay gugugol sa iyo ng lahat ng bagay. Ito’y nangangailangan ng pangako sa iyong layunin at isang pagpayag na isakripisyo ang lahat na nagiging hadlang sa iyong landas. Gayunman, ang kaligtasan at walang hanggang buhay ay hindi maaaring “makamit” sa anumang ginagawa mo. “Sapagka’t sa biyaya kayo'y nangaligtas sa pamamagitan ng pananampalataya; at ito'y hindi sa inyong sarili, ito'y kaloob ng [Elohim]; Hindi sa pamamagitan ng mga gawa [pagsisikap, pakinabang], upang ang sinoman ay huwag magmapuri.” (Efeso 2:8, 9)2
Ang libreng kaloob ng kaligtasan ay maaaring makamit lamang sa patuloy na pagsuko ng sarili. Sa halip na isang hakbang sa hakbang na proseso ng pagkakamit, gumagawa sa iyong landas sa Langit, 
ito ay isang hakbang sa hakbang na proseso pababa sa buo at ganap na pagsuko. Bawat araw ay nagiging kakaunti at mas kulang sa iyong sariling mga mata, sapagkat ang iyong atensyon ay nakasentro nang mas ganap sa Tagapagligtas. Ang proseso ng pang araw-araw na pagsuko ng iyong kalooban sa mas mataas na kalooban ng iyong Manlilikha ay mag-iiwan sa iyo ng walang lugar para magmataas. Ngunit ito ay isang mahalagang kailangan kapag ikaw ay naligtas.
Narito, kaya maraming tao ang nagpupunyagi na maunawaan ang agham ng kaligtasan. Naramdaman ang mga kahanga-hangang damdamin ng kasiyahan at kapayapaan noong unang tinanggap ang Tagapagligtas, maraming tao ay ipinalagay na “minsang ligtas, palaging ligtas.” Ang iba ay tinanggap ang ibang pagkakamali: sila ay natukso na maramdaman na maliban kung sila ay nakakaramdam ng lahat ng mabuti, masigla, malabong damdamin na tinatamasa nating lahat na damdamin, kaysa sa sila ay napahamak.
Alinman sa mga ito ay mali. Hindi pinipilit ni Yah ang kalooban. Ang tao na naligtas sa isang araw ay maaaring palagi, sa huli, magbago ang kanyang kaisipan. Walang maliligtas laban sa kanilang kalooban. Sa kaparehong panahon, ang mga mabubuting damdamin o ang kakulangan nito, ay walang indikasyon ng kaligtasan man o kapahamakan. Ang mga mabubuting damdamin ay kaloob ni Yahuwah na ibinigay. Ang iyong parte ay angkinin ang mga pangako sa pananampalataya nang araw-araw gayong isinusuko ang iyong sarili sa Kanya. “Ang pananampalataya ay nasa iyo na sanayin bilang kaloob [ni Yahuwah]. Hindi mo kailangang magpabagu-bago sa pagitan ng pag-asa at takot at kawalang pag-asa. Tiyakin na habang lumalapit ka [kay Yahuwah], tiyak nalalaman mo na Siya ay lumalapit rin sa iyo, para magpalakas, at manghikayat, at magpasagana sa iyong kaluluwa.”3
Ang pinakamahusay na oras na gumawa ng isang ganap na pagsuko sa iyong Manlilikha ay unang bagay sa umaga kapag nagising ka. Sa simula ng araw, kapag ang kaisipan ay malinaw at walang hadlang sa mga trabaho ng araw, ilaan ang oras kasama si Yahuwah.
Italaga at gawing banal ang iyong sarili [kay Yahuwah] sa umaga; gawin ito na iyong pinakaunang gawa. Nawa’y ang panalangin mo ay, “Kunin mo ako, Oh [Yahuwah], bilang ganap na Iyo. Ilalatag ko ang lahat ng mga plano ko sa Iyong paanan. Gamitin mo ako ngayon sa Iyong paglilingkod. Mamalagi ka sa akin, at hayaan ang lahat ng aking mga gawa na matapos sa Iyo.” Ito ay isang pang araw-araw na bagay. Bawat umaga’y pabanalin ang iyong sarili [kay Yahuwah] sa araw na iyon. Isuko ang lahat ng iyong mga plano sa Kanya, para ihatid o isagawa bilang Kanyang kalooban na ipinakilala. Kaya sa araw-araw ay maaari mong ibigay ang iyong buhay sa mga kamay [ni Yahuwah}, at ang iyong buhay ay mahuhulma nang higit at higit pa sa buhay [ni Yahushua].4
Kapag hindi mo nalalaman ang unang bagay na gagawin, makiusap kay Yahuwah na tulungan ka. Ang pinakamahusay na paraan para magkaroon ng isipan na tumutungo muna kay Yahuwah sa umaga ay ang pag-iisip sa Kanya at pananalangin sa Kanya, ang huling bagay na ginawa kagabi. Habang tutungo na sa pagtulog, ilagak ang iyong sarili kay Yah muli. Magpasalamat sa Kanya sa Kanyang pagbabantay at pag-iingat sa iyo sa buong araw at sa mga maraming pagpapala na natanggap mo sa Kanya. Ito ay tutulong sa iyong isipan na nasa himig sa Manlilikha mula sa mismong unang sandali dahil ang isipan ay karaniwang tumutungo sa mga kaisipan ng mga nangyari bago natulog.
Mayroong limang batayang lugar na kailangan mong isuko kay Yahuwah sa araw-araw. Ang mga ito ay:
Simulan ang iyong panalangin sa pagpupuri kay Yahuwah. Hindi lamang ito nagluluwalhati sa Kanya, ang pasasalamat na mararamdaman mo sa pag-alala sa Kanyang kabutihan ay magpapalakas sa iyong pananalig na makiusap para sa mga kasalukuyang pangangailangan.
Ang pagsuko ng kalooban ay marahil ang pinakamahalagang bagay na maaari mong gawin sa pakikipagtulungan kay Yahuwah para sa kaligtasan ng iyong kaluluwa. Ito ay sa pagsuko ng kalooban na karamihan sa mga tao ay bigong maunawaan ang bahagi na gagampanan nila sa pakikipagtulugan kay Yahuwah.
Marami ang magtatanong, “Paano ko gagawin ang pagsuko ng aking sarili kay [Yahuwah?]” Nais mo na ibigay ang iyong sarili sa Kanya, ngunit ika’y mahina sa moral na kapangyarihan, sa alipin sa pagdududa at kontrolado ng mga pagkahilig ng iyong buhay ng pagkakasala. Ang iyong mga pangako at mga pagpapasya ay gaya ng mga lubid sa buhangin. Hindi mo maaaring makontrol ang iyong mga kaisipan, iyong mga udyok, iyong mga pagsuyo. Ang kaalaman ng iyong mga nasirang pangako at tumigil na sangla ay pinapahina ang iyong tiwala sa iyong sariling katapatan, 
at nagdudulot sa iyo na maramdaman na hindi ka maaaring tanggapin ni [Yahuwah]; subalit hindi mo kailangang mawalan ng pag-asa. Anumang kailangan mong maunawaan ay ang tunay na pwersa ng kalooban. Ito ang namamahalang kapangyarihan sa kalikasan ng tao, ang kapangyarihan ng pagpapasya, o ng pagpili. Lahat ng bagay ay nakabatay sa tamang aksyon ng kalooban. Ang kapangyarihan na piliin [si Yahuwah] ay ibinigay sa mga tao; ito ay dapat nilang sanayin. Hindi mo maaaring baguhin ang iyong puso, hindi maaari ng iyong sarili na ibigay kay Yahuwah ang mga pagsuyo nito; ngunit maaari mong piliing paglingkuran Siya. Kaya ang iyong buong kalikasan ay ihahatid sa ilalim ng kontrol ng Espiritu ni [Yahushua]; ang iyong mga pagsuyo ay nakasentro sa Kanya, ang iyong mga kaisipan ay mayroon nang pagkakatugma sa Kanya.
Ang mga kagustuhan para sa kabutihan at kabanalan ay tama habang patuloy; ngunit kapag tumigil ka rito, wala kang mapakikinabangan. Marami ang mapapahamak habang umaasa at nagnanais na maging mga Kristyano. Hindi sila dumarating sa punto ng pagpapakumbaba sa kalooban [ni Yahuwah]. Hindi talaga nila pinipili ngayon na maging mga Kristyano.
Sa tamang pagsasanay ng kalooban, isang ganap na pagbabago ay marahil mangyayari sa iyong buhay. Sa pagpapakumbaba ng iyong kalooban [kay Yahushua], ipinapanig mo ang iyong sarili sa kapangyarihan na higit sa lahat ng mga pamunuan at kapangyarihan. Mayroon ka nang lakas mula sa itaas upang hawakan ka nang matatag, at kaya sa patuloy na pagsuko [kay Yahuwah], ikaw ay papaganahin na mamuhay ng bagong buhay, maging ang buhay ng pananampalataya.5
Magsisikap si Satanas na takutin ka sa kaisipan na si Yahuwah ay inaalipin ang iyong kalooban, nagpipilit sa iyo na gawin ang anumang ayaw mong gawin. Palayasin ang mga ganoong kaisipan. Nagmula ang mga ito sa kaaway. Ang pagpipilit ay isang tuntunin ng kaharian ni Satanas, hindi ni Yahuwah. Ang iyong Ama sa Langit ay inalay ang Kanyang Anak para siguraduhin sa iyo ang kalayaan ng pagpapasya. Hindi Niya pipilitin ang iyong kalooban. Nasa iyo ang pasya kung isusuko mo ang iyong kalooban sa Kanya o hindi.
Nagpayo ang Filipos 2:12 at 13 sa lahat na “lubusin ninyo ang gawain ng inyong sariling pagkaligtas na may takot at panginginig; Sapagka't [ang Elohim] ang gumagawa sa inyo maging sa pagnanasa at sa paggawa, ayon sa Kaniyang mabuting kalooban.” Maunawaan na kapag hindi mo isinuko ang iyong kalooban kay Yahuwah, ito, sa kawalan, ay umaalipin sa kalooban ni Satanas.
Kakaunting tao ang natanto na mayroon silang tungkulin na kontrolin ang kanilang mga kaisipan. 
Ang isang tao na hindi kontrolado ang kanyang kaisipan ay mas marahil bilanggo sa pisikal na mga hilig. Binitag siya ni Satanas na tumingin nang may pagnanasa sa mga kababaihang nakapaligid sa kanya. Sa modernong mundong ito, kung saan napakaraming kababaihan ang may masagwang pananamit, tanging ang lalaki lamang na isinuko ang kontrol ng kanyang mga kaisipan kay Yahuwah ay mapapanatili ang kontrol ng kanyang isipan at katawan.
Ang mga kababaihan rin ay dapat makontrol ang kanilang mga kaisipan. Sa walang humpay na ikot ng pang araw-araw na mga trabaho, isang simpleng bagay na pahintulutan ang kaisipan na ilihis sa bungantulog at mga walang pakinabang na kaisipan. Lahat ng pahihintulutan ang kaisipan na malihis dito at doon ay pagbibigay ng bukas na mga imbitasyon kay Satanas na laging handa na magpahiwatig ng mga maruruming kaisipan at damdamin.
Kapag ang kasalanan ay tuluyang ginawa sa buhay, ito ang resulta ng isang mahabang proseso na nagsisimula muna sa kasalanan sa kaisipan ng sinuman. Sa huli, ang kasamaan sa loob ng puso ay makakasalubong ang tukso mula sa labas at ang tao ay nahulog sa patibong ni Satanas.
Ang kahalagahan ng pagsuko ng kaisipan kay Yahuwah ay binigyang-diin sa 2 Corinto:
(Sapagka't ang mga sandata ng aming pakikilaban ay hindi ukol sa laman, kundi sa harapan ng [Elohim] ay may kapangyarihang gumiba ng mga kuta); Na siyang gumigiba ng mga maling haka, at ng bawa't bagay na matayog na nagmamataas laban sa karunungan ng [Elohim], at bumibihag sa lahat ng pagiisip sa pagtalima kay [Yahushua] . . . . (2 Corinto 10:4, 5, ADB)
Sa una, ang pagkontrol sa kaisipan ng sinuman ay tila maaaring napakahirap. Ngunit huwag bibitiw. Habang sila’y nagsisimula nang malihis, dalhin sila pabalik sa pagsuko kay Yahuwah muli. Nangako Siya na tutulong maging sa lugar na ito.
Inyong hanapin [si Yahuwah] samantalang Siya'y masusumpungan, magsitawag kayo sa Kaniya samantalang Siya'y malapit: Lisanin ng masama ang kaniyang lakad, at ng liko ang kaniyang mga pagiisip; at manumbalik siya [kay Yahuwah], at kaaawaan Niya siya; at sa aming [Elohim], sapagka't Siya'y magpapatawad ng sagana. (Isaias 55:6, 7, ADB)
Nilikha ni Yahuwah ang mas mataas na kalikasan, ang harapang bahagi ng utak, na mamamahala sa katawan. Matapos ang pagpasok ng kasalanan, ang mababang kalikasan, nakasentro sa ibaba ng utak sa likod ng bungo, ay kumuha ng paghahari. Sa halip na ang kaisipan ng tao ang namamahala sa kanyang mga pagnanasa, pagnanais at gana, pumapayag sa katuwiran na magdikta sa kanyang mga gawa, ang mga pagnanasa, pagnanais at gana ng mababang kalikasan ngayon ang nagdala sa kanya at namamahala sa kanyang mga gawa.
Gaya ng kalooban at kaisipan, napakahalaga na isuko ang iyong katawan kay Yahuwah sa pang araw-araw na batayan. “O hindi ba ninyo alam na ang inyong katawan ay templo ng Banal na Espiritu na taglay ninyo mula sa [Elohim]? At hindi ninyo pag-aari ang inyong sarili, sapagkat mahal ang pagkabili sa inyo. Kaya't luwalhatiin ninyo [si Yahuwah] sa pamamagitan ng inyong katawan.” (1 Corinto 6:19, 20, FSV)
Gaano man katindi ang mga tukso, kapag isinuko mo ang iyong kalooban at katawan sa Tagapagligtas, ibibigay Niya sa iyo ang lahat ng kapangyarihan na kinakailangan para magtagumpay. Ikaw ay maaaring higit pa sa mananakop sa pamamagitan Niya na umiibig sa iyo. (Tingnan ang Roma 8:31-37.) “Hindi dumating sa inyo ang anomang tukso kundi yaong matitiis ng tao: datapuwa't tapat ang [Elohim], na hindi Niya itutulot na kayo'y tuksuhin ng higit sa inyong makakaya; kundi kalakip din ng tukso ay gagawin naman ang paraan ng pagilag, upang ito'y inyong matiis.” (1 Corinto 10:13)
Si Yahushua ay natukso sa bawat lugar na mayroon ka – at higit pa! Nalalaman Niya ang kalakasan ng mga tuksong nakaharap sa iyo at ang dami ng banal na tulong na ipapadala sa iyong laban para sa tagumpay. Sa Kanyang kalakasan:
Kaya nga, mga kapatid, alang-alang sa habag ng [Elohim], ipinapakiusap ko sa inyo na ialay ninyo ang inyong mga katawan bilang handog na buhay, banal, at kalugud-lugod sa Kanya. Ito ang inyong karapat-dapat na pagsamba. Huwag kayong makiayon sa takbo ng kapanahunang ito. Sa halip, hayaan ninyong baguhin kayo sa pamamagitan ng pagbabago ng inyong pag-iisip. Sa gayon, mapapatunayan ninyo kung alin ang mabuti, kalugud-lugod at ganap na kalooban ng [Elohim]. (Roma 12:1, 2, FSV)
Ang oras ay hindi isang bagay na madalas iniisip ng mga tao na isang bagay na isusuko kay Yahuwah. Ngunit ang oras ay isang mahalagang kaloob. Ang lahat ay may sinayang na oras subalit ang kalapitan ng Muling Pagdating ni Yahushua ay nagdadala ng isang kadakilaan sa lahat ng mga pagsisikap. Bawat oras na lumilipas, ay isang araw na mas malapit sa katapusan; isang araw na mas kaunti sa panahon ng probasyon.
Mangagingat nga kayong lubos kung paano kayo lumalakad, huwag gaya ng mga mangmang, kundi gaya ng marurunong; Na inyong samantalahin ang panahon, sapagka't ang mga araw ay masasama. Kaya huwag kayong maging mga mangmang, kundi unawain ninyo kung ano ang kalooban [ni Yahuwah]. (Efeso 5:15-17)
Habang isinusuko ang iyong oras kay Yahuwah, gagabayan at itutuwid ka Niya. Hindi ka lamang Niya pangungunahan sa landas na nasa iyong pinakamahusay na mga interes, kundi pangungunahan ka Niya gayong pinili mo para sa iyong sarili kapag maaari mong makita ang hinaharap gaya Niya. Nangako Siya, “Aking ipaaalam sa iyo at ituturo sa iyo ang daan na iyong lalakaran: papayuhan kita na ang aking mga mata, ay nakatitig sa iyo.” (Awit 32:8)
Makikita mo ang iyong pinakadakilang kasiyahan at pinakamatagal na tagumpay kapag isinuko mo ang iyong oras kay Yahuwah. Ang gawang nakamit sa ilalim ng Kanyang direksyon ay nagdadala ng mga gantimpala na umaabot sa walang hanggan dahil si Yahuwah ay pagpapalain ang lahat ng iyong pagsisikap at magbibigay ng isang masaganang karagdagan! (Tingnan ang 1 Corinto 3:6.) Dahil dito,
Huwag kayong mag-impok para sa inyong mga sarili ng mga kayamanan dito sa lupa, kung saan ang bukbok at kalawang ay sumisira at kung saan ang mga magnanakaw ay nakapanloloob at nakapagnanakaw. Sa halip ay mag-impok kayo para sa inyong sarili ng mga kayamanan sa langit, kung saan ang bukbok at ang kalawang ay hindi makakapanira at kung saan ang mga magnanakaw ay hindi nakapanloloob at nakapagnanakaw. Sapagkat kung saan nakalagak ang iyong kayamanan, doon din naman malalagak ang iyong puso. (Mateo 6:19-21, FSV)
Maraming tao ay nagkamaling tukuyin ang ikapu bilang “pagbabayad nito.” Sa katunayan, bilang Manlilikha, ang lahat ng bagay ay nabibilang kay Yahuwah. Mabait na pinahintulutan Niya na gamitin ang 9 sa 10 ng lahat ng bagay na ibinigay Niya. Lahat ng hingin Niya ay 1 sa 10 bilang kapalit.
Ngunit ang pagsuko ng iyong pera kay Yahuwah ay sumasaklaw nang higit pa kaysa sa ikapung kabayaran. Ito’y paglalaan ng mga pondo na mayroon ka na gamitin sapagkat patnubay Niya. Walang panganib rito dahil nalalaman Niya ang anumang kailangan mo at nangako na magbibigay para sa lahat ng iyong mga pangangailangan. (Tingnan ang Mateo 6:24-34.) At saka, imposible na pantayan si Yahuwah sa pagbibigay! Siya ang nagtustos ng iyong salapi. Isuko ang kahalagahan nito sa Kanya. Sapagkat Siya ay gumagabay sa paggamit nito, mahahanap mo na nag-iingat Siya ng Kanyang sarili.
Ang pera ay nagdadala ng responsibilidad ng pagiging matalinong tagapangasiwa niya kaya kapag ang isa sa mga anak ni Yahuwah ay nangailangan na ilatag Niya sa iyong puso na makasalubong, ikaw ay nasa posisyon na gawin ang nararapat. “Ang naaawa sa dukha ay nagpapautang [kay Yahuwah], at ang kaniyang mabuting gawa ay babayaran sa kaniya uli.” (Kawikaan 19:17, ADB)
Ang pagsusuko ng iyong pera kay Yahuwah ay nagbibigay ng pinakamalaking pinansyal na seguridad na maaari mong asahan dahil nalalaman Niya ang hinaharap. Kapag hiniling mo na gastusin ang iyong salapi sa tiyak na paraan subalit isuko muna ang nais na iyon sa Kanya, ipagtatanggol Niya ang iyong mga interes. Sapagkat nalalaman Niya ang hinaharap, maaari Niyang ilimbag sa iyo na hindi gastusin ang iyong salapi sa isang tiyak na paraan kapag, sa susunod na ilang araw, isang mas malaking pangangailangan ang lilitaw kung saan mas kailangan mo pa ng pera.
Habang isinusuko mo ang bawat lugar sa iyong mapagmahal na Ama, magtiwala sa Kanyang pag-ibig at karunungan, gawin ang apat na bagay:
Sapagkat ang iba’t ibang lugar ay isinuko at nasiyasat, kapag mayroong anumang mga punto na dinadala sa iyong atensyon ng Banal na Espiritu, ikumpisal ang mga ito, angkinin ang pangako ng 1 Juan 1:9: “Kung ipinahahayag natin ang ating mga kasalanan, ay tapat at banal Siya na tayo'y patatawarin sa ating mga kasalanan, at tayo'y lilinisin sa lahat ng kalikuan.” Mapasalamat na tanggapin ang Kanyang kapatawaran at pinaratangang katuwiran para sa iyong mga kasalanan.
Panatilihin ang iyong mga kagustuhan, iyong mga kasiyahan, iyong mga kalungkutan, iyong mga kaingatan, at iyong mga takot sa harap [ni Yahuwah]. Hindi mo Siya mapapasan; hindi mo Siya mapapagod. Siya na nabibilang ang mga buhok sa iyong ulo ay may malasakit sa mga ninanais ng Kanyang mga anak. “Talagang napakabuti at tunay na mahabagin ang Panginoon” (Santiago 5:11). 
Ang Kanyang puso ng pag-ibig ay nahawakan sa ating mga kalungkutan at maging sa ating mga pagbigkas nito. Dalhin sa Kanya ang lahat ng bagay na nagpapagulo ng isipan. Walang napakadakila para sa Kanya na dalhin, sapagkat hawak Niya ang sanlibutan. Namumuno Siya sa lahat ng mga bagay ng sanlibutan.
Wala sa anumang landas na nag-aalala sa ating kapayapaan na napakaliit para sa Kanya na mapansin. Walang kabanata sa ating karanasan na napakadilim para sa Kanya na mabasa; walang kabalisahan na napakahirap para sa Kanya na malutas . . . Ang relasyon sa pagitan [ni Yahuwah] at bawat kaluluwa ay natatangi at ganap gayong walang ibang kaluluwa sa lupa na magbabahagi ng Kanyang patnubay, walang ibang kaluluwa para kanino na ibinigay Niya ang Kanyang bugtong na Anak.6
Ibaba ang lahat ng iyong pasanin kay Yahuwah. Siya ang dakilang maydala ng pasanin. Tanggapin ang Kanyang umaaliw na kapayapaan at kasiyahan, Kanyang karunungan at kapangyarihan.
Tumiwala ka [kay Yahuwah] ng buong puso mo, at huwag kang manalig sa iyong sariling kaunawaan: Kilalanin mo Siya sa lahat ng iyong mga lakad, at Kaniyang ituturo ang iyong mga landas. (Kawikaan 3:5, 6)
Huwag mag-alala o bumigay sa pagdududa kapag sa una ay hindi mo tila natanggap ang lubos na gabay sa iyong mga oras ng panalangin. Ang panalangin mo na narinig, hindi dahil naramdaman mo na ito’y narinig, kundi dahil nangako Siya na makikinig. Mayroong napadakilang kapangyarihan sa panalangin at kapag ika’y nanalangin, Siya ay makikinig at sasagot. “Ngayon nga ay wala nang kahatulan sa kanila na na kay [Yahushua]. Sila ang mga lumalakad na hindi ayon sa makalamang kalikasan kundi ayon sa Espiritu.” (Roma 8:1, ASND)
Sa gayong paraan, ang Espiritu rin ay kasamang tumutulong sa ating mga kahinaan sapagkat hindi natin alam kung ano ang kinakailangan nating ipanalangin. Subalit ang Espiritu mismo ang siyang namamagitan para sa atin na may pagdaing na hindi kayang ipahayag ng salita. Siya na sumusuri sa mga puso ang siyang nakakaalam ng kaisipan ng Espiritu sapagkat ang Espiritu ay namamagitan para sa mga banal ayon sa kalooban ng [Elohim].
Ano nga ang sasabihin natin sa mga bagay na ito? Yamang [si Yahuwah] ay kakampi natin, sino ang tatayong laban sa atin? (Roma 8:26-27, 31, ASND)
Manahan sa pagtitiwala ng Kanyang pag-ibig at gabay. Imbitahan Siya na sumama sa iyo sa buong araw. Nalalaman na ikaw ay tinanggap ng Minamahal – hindi dahil ng anumang kabutihan sa iyo, kundi dahil Siya ay mabuti, at Siya ay nangako na tanggapin ka.
1 Christiana: The New Amplified Pilgrim’s Progress, Part II, p. 178
2 Lahat ng mga berso ng Kasilatan ay kinuha mula Bersyong King James maliban kung nabanggit.
3 E. G. White, Manuscript Releases, Vol. XIV, p. 276.
4 White, Steps to Christ, p. 70.
5 Ibid., pp. 47-48.
6 Ibid., p. 100