|
Anu-anong mga suliranin ang hinaharap mo ngayon? Ikaw ba o ang iyong mahal sa buhay ay nagpupunyagi sa isyu ng kalusugan? Problema sa pamilya? Marahil ikaw ay nakikitungo sa mga kahihinatnan ng isang pagkakamali. Ikaw ba ay nagpupumiglas sa pagkabalisa? Anuman ang suliranin na hinaharap mo, nagpapakita ang Banal na Kasulatan ng mga tuntunin na magbibigay sa iyo ng karunungan kung paano mapagtagumpayan ang mga ito. |
Noong ako ay walang kamalayan kung paano talaga tumatakbo ang buhay sa pagkabinata, ipinalagay ko na kung mapagtagumpayan ko lamang ang hadlang na ITO o IYON, ang buhay ay kikinis na at magiging mas madali. Ako ay napakabagal matuto dahil hindi ito hanggang ako’y nasa kalagitnaan ng edad ay natanto ko na ang buhay—o kahit paano, ang aking buhay—ay hindi kagaya noon. Ngayo’y natanto ko na walang buhay ng sinuman ang kagaya noon. Ang mga pagsubok at panganib, mga tunggalian at pakikibaka ay bahagi lamang ng karanasan ng tao. Si Kristo mismo ay inamin, “Magdaranas kayo ng kapighatian sa sanlibutang ito.” (Juan 16:33, MBB)
Mayroong dahilan para rito syempre, “Sapagka’t Siya’y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.” (Mga Panaghoy 3:33, ADB) Ang dahilan ay ang pakikibaka ay nagbibigay sa atin ng pagkakataon na mapaunlad ang ating mga katangian. Ang may-akda na si Robert Tew ay matalas na siniyasat, “Ang pakikibaka mo sa kasalukuyan ay pinapaunlad ang kalakasan na kailangan mo sa kinabukasan.”
Maraming tao, kapag pinasan ng isang suliranin, ay tumatakbo mula rito. Maaari nilang subukan na tumakas sa pamamagitan ng iba’t ibang paraan: mga pelikula, nobela, paglalaro ng computer games, pag-inom, droga, atbp. Maaari pa nga nilang tanggihan ang isang problema na umiiral dahil sila’y natatakot sa kawalan ng kaalaman kung paano hahawakan ang sitwasyon.
Ang katotohanan ay, walang salaysay kung kailan ang krisis ay sasabog, o ang isang suliranin ay lilitaw. Ang mga ito’y bahagi lamang ng buhay na dapat asahan. Ang tanging katiyakan sa mga problema ay mayroon nito ang lahat at kung wala ka pa? Bueno, maghintay lamang. Ito’y mangyayari rin sa iyo. Dahil dito, napakahalaga na ang mga mananampalataya ay magpaunlad ng mga espiritwal na kasangkapan upang makitungo sa anumang kalagayan na haharapin.
Sa sukdulan, hindi mahalaga kung ano ang krisis o suliranin kung wala kang karunungan, kalakasan, enerhiya, pinagkukunan o [punan ang patlang] upang pakitunguhan ito. Lahat ng mga problemang ito ay para sa iisang layunin lamang at iyon ay upang turuan tayo na maaari tayo’y umasa sa ating Makalangit na Ama na tulungan tayo. Ang magandang balita? Wala kay Yahuwah ang pagkatalo! Siya ang isang nagtatagumpay na Elohim. Nagagalak si Pablo sa kaalamang ito, ipinahayag, “Ano ngayon ang ating sasabihin tungkol sa mga bagay na ito? Kung [si Yahuwah] ay kakampi natin, sino ang makalalaban sa atin? Kung hindi Niya ipinagkait ang sariling anak kundi ibinigay siya para sa ating lahat, hindi kaya kasama rin niyang ibibigay nang masagana sa atin ang lahat ng bagay?” (Roma 8:31-32, FSV)
Hindi lamang si Yahuwah ang nagtatagumpay, kundi ang Kanyang kalooban na ang Kanyang bayan ay magtatagumpay rin. “At ito ang katiyakang taglay natin sa Kanya: kung anuman ang hihilingin natin ayon sa Kanyang kalooban, pinakikinggan Niya tayo. At kung alam nating pinakikinggan Niya tayo sa anumang hinihiling natin, nakatitiyak na tayo na tatanggapin natin ang hiniling natin mula sa Kanya.” (1 Juan 5:14-15, FSV)
Ang kwento ng laban ni Josue sa mga Amorrheo ay nagbibigay ng isang malinaw na paglalarawan kung paano ang sinuman ay maaaring gamitin ang mga Biblikal na tuntunin upang magtagumpay sa napakalaking kalaban. Noong nakaharap ang banta ng limang hari na nagsanib-pwersa laban sa kanya, ginawa ni Josue ang limang bagay na nagresulta sa sukdulang tagumpay para sa Israel.
Unang Hakbang: Agad siyang tumugon. Hindi niya pinahintulutan ang kalagayan na maantala at hindi rin niya tinakasan o iniwasan ang tungkulin. Siya’y kumilos nang maagap.
Ikalawang Hakbang: Siya ay naghangad ng karunungan. Ito ay mahalaga para sa anumang tagumpay. Ang Bibliya ay naglalaman ng karunungan para sa ating lahat, ngunit kailangan nating hangarin ito. Pinarangalan ni Yahuwah ang pananampalataya ni Josue, sinasabi sa kanya, “Huwag mo silang katakutan: sapagka’t aking ibinigay sila sa iyong mga kamay; walang lalake roon sa kanila na tatayo sa harap mo.” (Josue 10:8, ADB)
Ikatlong Hakbang: Si Josue ay kumilos sa pananalig sa katiyakan na ibinigay sa kanya at pinagpala ni Yahuwah ang kanyang mga pagsisikap. “At nangyari, na habang tumatakas sa harap ng Israel samantalang sila’y nasa babaan sa Beth-horon, na binagsakan sila ni Yahuwah sa Azeca ng mga malaking bato na mula sa langit, at sila’y namatay: sila’y higit na namatayan sa pamamagitan ng mga batong granizo kay sa pinatay ng mga anak ni Israel sa pamamagitan ng tabak.” (Josue 10:11, ADB)
Ang hakbang na ito ay nagpapakita ng dalawang mahahalagang patotoo. Una, mahalaga na hangarin natin ang tulong ni Yahuwah. Hindi lamang ito kinakailangan kundi epektibo. Ikalawa, dapat palagi tayong magpapasalamat sa Kanyang tulong. Sa Awit 50:15, nangangako si Yahuwah, “At tumawag ka sa Akin sa kaarawan ng kabagabagan; ililigtas kita, at iyong luluwalhatiin Ako.” Ang pagkilala at pagpapasalamat para sa tulong ni Yah ay gumigising ng pag-ibig na nagpapalakas ng ating pananampalataya. Ito’y nagpapahintulot sa atin na kumilos nang maagap gaya ng ginawa ni Josue, sa halip na iwasan ang isyu.
Ikaapat na Hakbang: Ginamit ni Josue ang banal na pinagkukunan na makukuha niya.
Nang magkagayo’y nagsalita si Josue kay Yahuwah nang araw na ibinigay ni Yahuwah ang mga Amorrheo sa harap ng mga anak ni Israel; at kaniyang sinabi sa paningin ng Israel:
“Araw, tumigil ka sa Gabaon;
At ikaw, Buwan, sa Libis ng Ajalon.” (Josue 10:12 at 13, ADB)
Nanumpa si Yahuwah ng mga pinagkukunan ng Langit upang tumulong rin sa atin. Naaalala mo ba na tumawag sa mga pinagkukunan na iyon kung kailan ikaw ay nangangailangan ng tulong?
Ikalimang Hakbang: Sumunod si Josue tungo sa ganap na tagumpay. Nalaman niya ang kahihinatnan ng kanyang pakikibaka ay sasalamin sa kanyang Elohim sa harap ng lahat ng mga pagano sa Canaan. Hindi siya nakuntento sa isang bahagyang tagumpay. Dumating ang salita na ang limang hari ay umatras patungo sa isang kweba. Nagbigay si Josue ng kautusan na harangan ang pasukan ng kweba kaya sila’y hindi na makakatakas. Sa huli, matapos ang labanan, bumalik siya sa kweba at pinaslang ang mga hari na nanguna sa digmaan laban sa Israel. Ang ganitong matunog na tagumpay laban sa paghihirap ay nagparangal kay Yahuwah at si Josue ay mabilis na kinilala ang tagumpay bilang tagumpay ni Yah. “At sinabi ni Josue sa kanila, ‘Huwag kayong matakot, ni manglupaypay; kayo’y magpakalakas at magpakatapang na maigi: sapagka’t ganito ang gagawin ni Yahuwah sa lahat ninyong mga kaaway na inyong kinakalaban.’” (Josue 10:25, ADB)
Kapag ikaw ay biniyayaan ng mga sariling pinagkukunan ng Langit upang labanan ang iyong mga sagupaan at sakupin ang iyong mga suliranin, mamalagi sa hindi bababa sa isang ganap na tagumpay. Ang bahagyang tagumpay ay hindi pinararangalan si Yahuwah sa paraan na ginagawa ng ganap at kumpletong tagumpay. Ang mga pinagkukunan ng Langit ay naghihintay lamang para sa iyong pakiusap ng tulong. Kaya huwag maghintay! “Kaya’t lumapit tayo na may lakas ng loob sa trono ng biyaya, upang tumanggap tayo ng awa, at makatagpo ng biyaya na makatutulong sa panahon ng ating pangangailangan.” (Hebreo 4:16, FSV)
