|
Ito ay isang hindi-WLC na artikulo. Kapag gumagamit ng mga pinagkukunan mula sa mga labas na may-akda, kami'y naglalathala lamang ng nilalaman na may 100% pagkakatugma sa Bibliya at sa mga kasalukuyang paniniwalang biblikal. Kaya ang ganitong mga artikulo ay maaaring ituring na parang direktang galing sa WLC. Kami’y lubos na pinagpala sa paglilingkod ng maraming tagapaglingkod ni Yahuwah. Ngunit hindi namin inaabiso ang aming mga kasapi na galugarin ang iba pang gawa ng mga may-akda na ito. Ang mga gawang iyon ay hindi na namin isinama mula sa paglalathala dahil ang mga iyon ay naglalaman ng mga kamalian. Nakalulungkot, wala pa kaming nahahanap na paglilingkod na walang dungis. Kung ikaw ay nagulantang sa ilang hindi-WLC na inilathalang nilalaman [artikulo/episodyo], tandaan ang Kawikaan 4:18. Ang aming pagkakaunawa ng Kanyang patotoo ay umuusbong, sapagkat mas maraming liwanag sa ating landas. Mas itinatangi namin ang katotohanan nang higit sa buhay, at hangad ito saanman ito matatagpuan. |
“Mas mabuti ang katapangan sa ngalan ng katotohanan kaysa sa katahimikan sa ngalan ng pagkakaisa” (Aviel Schneider, Israel Today, Abril 2012).
Sa isyung ito ng Israel Today, tinatalakay ni Ouriel Zohar ang iba’t ibang pribadong “paglalarawan” ni Yahushua. Gayunman, si Zohar, gaya ng karamihan sa mga manunulat at tagapagturo, ay nakaliligtaan ang punto na ang kaibuturan ng Ebanghelyo ni Yahushua ay hindi “pag-ibig,” bagama’t iyon ay isang napakahalagang sangkap. Ang Ebanghelyo ni Yahushua ay tungkol sa paparating na Kaharian ni Yahuwah, sa hinaharap, sa lupa, at paano maghahanda ngayon upang “hatulan ang sanlibutan” kasama si Yahushua (1 Corinto 6:2; Daniel 7:18, 22, 27, atbp.). Bilang ating kaunahan, itinuro niya sa atin na manalangin, “Iyong Kaharian Dumating Nawa.”
Walang katapusan sa mga posibilidad at mga palaboy na nililikha ng kaisipan ng tao kapag sinabi sa atin na ang Kasulatan ay isang mahiwagang aklat ng kodigo na nangangailangan ng “interpretasyon” ng “sinanay” na mga iskolar. Hindi ito! Ito ay ang mensahe ni Yahuwah para sa lahat na malaman ang katotohanan. Si William Tyndale, na sinunog sa istaka ng Simbahan dahil sa kanyang pananalig — kinasusuklaman ng Diyablo ang pinaninindigan niya — sinabi, “Ang Bibliya ay babasahin sa kabuuan, at ang mga salita na tinanggap kung ano ang mga ito; sapagkat ito’y nagsasalaysay ng isang kwento na maaaring maunawaan ng sinuman, nang hindi itinalaga, o pag-aaral ng teolohiya.”1
Bakit hindi natin maaaring tanggapin ang simpleng Biblikal na kahulugan kung sino si Yahushua ng Nazaret, ibinigay ni Lucas (1:31-35) at Mateo (1:18-21), nang wala ang panghihimasok ng paganong Griyegong pilosopiya na lubos na “ikalawang kalikasan” sa mga maagang ama ng Simbahan? Ang pilosopikong paunang pagpapalagay ng mga “ama ng Simbahan” ay naimpluwensyahan sila (nilason sila) upang lumikha ng hindi maunawaang aral na nagpalanta sa kasaysayan ng Simbahan at lumikha ng isang gusot ng pagkalito sa kalikasan ng ISANG totoong Yahuwah at ng Kanyang minamahal na bugtong na Anak.
Hanggang ngayon, ang “opisyal na aral” ay itinaguyod ng hinuha, maling pagsasalin, imahinasyon, at pagpapabaya sa malinaw na mga salita ng Kasulatan, lahat ay itinaguyod ng isang mapanupil na “awtoridad,” itinatanim ang takot sa mga mananampalataya na dapat nilang paniwalaan ang hindi mapaniwalaan upang maligtas!
Ang emosyonal na pagkaalipin na ito ay ipinatupad sa milyun-milyon at lumikha sa kanila ng isang nakakabighani na pagkahibang sa walang iba kundi walang saysay!
Panahon na marami pang Kristyano ang magbabasa ng kanilang mga Bibliya at maging matapang sa ngalan ng Katotohanan sa halip na katahimikan para sa pagkakaisa! Ipalagay na sinusunod natin ang malinaw na mga salita ni Yahushua sa ating panahon. Sa kasong iyon, hindi tayo dapat matakot sa mga nagbabantang salita ng isang nagpapatuloy sa sarili na eklesiastikong pili, na nagsunog sa mga hindi sumang-ayon sa kanila noong mga maagang panahon. Pinatunayan lamang na sila’y mga mamamatay-tao!
1 Sa koneksyong ito, isinulat rin ni Tyndale bago siya malupit na pinatay: “Magbaak nang matulin sa bato ng tulong ni Yahuwah at ilaan ang layunin ng lahat ng bagay sa Kanya” at “Huwag papagapi sa mga panghihikayat ng tao.” Sinabi niya rin: “Ang Kasulatan ay isang tunay na liwanag na nagpapakita sa atin ‘kung ano ang gagawin at ano ang aasahan;’ ito ay isang pananggalang mula sa lahat ng kamalian, at isang ginhawa at kasiyahan.” Ang kaaliwang ito, sinabi ni Tyndale, ay matatagpuan sa malinaw na teksto at literal na diwa. “Magbaak sa teksto at malinaw na kwento,” abiso niya sa kanyang mga mambabasa. Ito ay isang mahalagang punto. Sa loob ng isang libong taon at marami pa, ang mga Kristyanong kongregasyon ay narinig ang Kasulatan lamang bilang isang serye ng mga hindi magkakadugtong na maiiksing teksto kung saan ang kanilang pari ay ibinitin ang kanyang sermon. Ang mga mahahabang diskurso ay inikot ang isang berso o isang talinghaga. Nagtalo ang mga iskolar sa mga kahulugan sa likod ng malinaw na kahulugan: “walang kapararakang nagtatalo at nag-aaway tungkol sa walang kabuluhang salita,” sinabi ni Tyndale, “ngumangatngat sa mapait na tahol nang wala at hindi nakakamit ang matamis na ubod sa loob” ” (William Tyndale: If Yahuwah Spare my Life, ni Brian Moynahan).
Ito ay isang hindi-WLC na artikulong isinulat ni Keith Relf.
Tinanggal namin mula sa orihinal na artikulo ang lahat ng mga paganong pangalan at titulo ng Ama at Anak, at pinalitan ang mga ito ng mga orihinal na pangalan. Dagdag pa, ibinalik namin sa mga siniping Kasulatan ang pangalan ng Ama at Anak, sapagkat ang mga ito ay orihinal na isinulat ng mga napukaw na may-akda ng Bibliya. -Pangkat ng WLC