Alin sa mga pahayag na ito ang mali?
1. Ang lihim na rapture ay magaganap bago ang dakilang pagsubok ...
2. Ang mga sanggol na hindi bininyagan ay tutungo ng purgatoryo ...
3. Ang Anak ay palaging kasama ng Ama na umiiral nang walang hanggan ...
Ano ang naiisip mo kapag sinabi ko sa iyo na ang lahat ng ito ay mali? Batay sa iyong karanasang pangrelihiyon, ikaw ay maaaring hindi naniniwala sa isang bago ang pagsubok na rapture o ideya ng purgatoryo. Ngunit ang ideya na ang “Anak ng Diyos” ay hindi kasama ng Ama na umiiral nang walang hanggan ay maaaring tunog na erehya.
Tingnan natin ang ebidensya ...
Ang doktrina ng isang tatluhang diyos ay itinuring na batayan sa Kristyanismo sa loob ng maraming siglo. Si Kevin DeYoung, sa isang artikulong pinamagatang “The Doctrine of the Trinity: No Christianity Without It” ay ipinahayag ang laganap na pinanghahawakang paniniwala:
Kung ang anumang doktrina ay ginagawa ang Kristyanismo na Kristyano, ito’y tiyak na doktrina ng Trinidad. Ang tatlong dakilang ekumenikong kredo—ang Kredo ng Apostol, ang Kredong Nicene, at ang Kredong Athanasian—ay nakabalangkas sa aming tatlo sa isang Diyos, pinagbabatayan ang kahalagahan ng teologong Trinitaryan.
Ang katunayan, gayunman, ay ang isang tatluhang diyos ay isang paniniwala na direktang galing sa sinaunang paganismo. Ang mga Biblikal na iskolar ng lahat ng mga pananampalataya ay nalalaman ito at inamin na ang doktrina “ay hindi maaaring makita na tahasang ipinahayag sa mga sinaunang Kristyanong kasulatan. Ang tanging sipi ng Bagong Tipan na nagpapahayag ng doktrina (1 Juan 5:7-8) ay hindi orihinal na bahagi ng teksto kundi idinagdag ng mga tuso sa doktrina na iskriba sa huling petsa (ito’y hindi natagpuan sa anumang Griyegong manuskrito hanggang ika-11 siglo.)”
Ang isang Kristyanismo na itinatag sa paniniwala sa trinidad ay isang Kristyanismo na sinamahan ng paganismo. Habang ang masamang Kristyanismong ito ay lumaganap, ganon din ang erehyang ito. Ngayon, ang malawak na karamihan ng mga Kristyano na naniniwala sa doktrinang ito ng diyablo ay Biblikal, habang itinuturing na mga kulto, ang ilang pangkat na matatag na nananatiling hindi trinitaryan.
Kabaligtaran nito, ang Kasulatan ay nagpahayag na mayroon lamang isang tunay na Diyos: si Yahuwah Elohim. Nagbukas ang Deuteronomio 6 sa pagpapayo: “Ito nga ang utos, ang mga palatuntunan, at ang mga kahatulan, na iniutos ni Yahuwah ninyong Eloah [Diyos] na ituro sa inyo, upang inyong magawa sa lupaing inyong paroroonan upang ariin” Ang pinakaunang bagay na dapat tandaan ay ang katunayan na mayroon lamang na isang diyos, at ang diyos na iyon ay si Yahuwah. “Dinggin mo, Oh Israel: si Yahuwah nating Diyos ay isang Yahuwah: At iyong iibigin si Yahuwah mong Diyos ng iyong buong puso, at ng iyong buong kaluluwa, at ng iyong buong lakas.” (Deuteronomio 6:4-5, ADB)
Maging ang mga mananampalataya na hindi na Trinitaryan ay patuloy na naimpluwensyahan ng erehyang ito. Ang paniniwala sa pag-iral bago ang simula ni Kristo ay isang tira-tira mula sa paniniwala sa isang magkakasamang umiiral nang walang hanggan na “Diyos Ama, Diyos Anak, at Diyos Espiritu Santo.” Ngunit ito ay hindi Biblikal.
Ipinapakita ng Kasulatan na si Yahuwah lamang, ang Ama, ay umiiral nang walang hanggan. Naunawaan ni Pablo ang katunayang ito. Sa isang sulat para kay Timoteo, inilarawan niya si Yahuwah bilang nag-iisa sapagkat “Siya lamang ang walang kamatayan at nananahan sa liwanag na di-malapitan! Walang taong nakakita o makakakita sa kanya. Sumakanya nawa ang karangalan at paghaharing walang hanggan.” (1 Timoteo 6:16, FSV)
Si Yahushua ay dumating sa pag-iral nang tiyak sapagkat ipinaliwanag ni Gabriel kay Maria: “Bababa sa iyo ang Banal na Espiritu at lilimliman ka ng kapangyarihan ng Kataas-taasan. Kaya't ang isisilang ay banal at tatawaging Anak ng Diyos.” (Lucas 1:35, FSV)
Si Yahushua ay hindi umiiral bago ang puntong ito sa panahon at wala siyang may pagkadiyos. Siya ay 100% ganap na tao. Kapag ang mga salamin ng paganong trinitaryanismo ay tinanggal, ang katunayang ito ay malinaw na nakikita sa buong Bagong Tipan. Sa katunayan, ang paboritong paraan ng Tagapagligtas na pantukoy sa kanya ay bilang “anak ng tao.” Sa mga magagandang balita, si Yahushua ay nagsipi ng salitang “anak” nang 67 beses. Sa mga kaganapang iyon. 44 sa mga ito ay ginamit bilang bahagi ng pariralang “anak ng tao” habang tumutukoy sa kanya.
Ang “anak ng tao” ay karaniwang ginamit na Aramaikong pagpapahayag na nangangahulugan lamang na nilalang na tao. Muli, ito ang piniling paraan ni Yahushua ng pagtukoy sa kanya.
Hindi ibig sabihin nito na siya ay nilikha. Siya ay hindi. Gayunman, siya ay bugtong na anak. Sa labing-tatlong beses na ginamit ang salitang “bugtong” sa Bagong Tipan, walong beses itong nasa direktang sanggunian kay Yahushua na tanging bugtong na anak ni Yah.
Bilang tanging bugtong na anak ni Yah, si Yahushua ay isinilang na isang sakdal na tao na walang namanang pagkahilig sa kasamaan. Siya ay hindi isinilang “sa” kasalanan. Iyon ay hindi ang layunin ng kanyang kapanganakan. Bilang ikalawang Adan, siya ay isinilang upang magtubos kung saan ang unang Adan ay bumagsak: bilang isang tao.
Sa pamamagitan ng isang tao ay pumasok ang kasalanan sa sanlibutan, at ang kamatayan ay pumasok sa pamamagitan ng kasalanan. Dahil dito'y naranasan ng lahat ng tao ang kamatayan, sapagkat ang lahat ay nagkasala. Nasa sanlibutan na ang kasalanan bago pa dumating ang Kautusan, ngunit hindi itinuturing na kasalanan ang kasalanan kung walang Kautusan. Gayunman, naghari ang kamatayan mula kay Adan hanggang kay Moises, pati sa mga taong hindi nagkasala gaya ng paglabag ni Adan, na siyang larawan ng isang paparating. Subalit ang biyaya ng Diyos ay hindi gaya ng pagsuway. Dumating nga ang kamatayan sa marami dahil sa pagsuway ng isang tao; subalit sa pamamagitan din ng isang tao—si Kristo Yahushua—dumating at sumagana sa marami ang handog ng kagandahang-loob ng Diyos! Hindi katulad ng bunga ng pagkakasala ng isang tao ang bunga ng biyaya ng Diyos. Nagbunga ng hatol na parusa ang pagkakasala ng isa, subalit ang biyaya ay nagdulot ng pagiging matuwid ng tao sa kabila ng maraming pagsuway. Sapagkat kung naghari ang kamatayan dahil sa pagsuway ng isang tao, lalong higit ang nakamtan ng mga taong kinahabagan nang sagana at itinuring na matuwid ng Diyos! Maghahari sila sa buhay sa pamamagitan ng isang tao, si Kristo Yahushua.
At kung paanong ang pagsuway ng isang tao ay nagbunga ng parusa para sa lahat, sa gayon ding paraan, ang pagiging matuwid ng isang tao ay nagbunga ng pagiging matuwid at buhay para sa lahat. Sapagkat kung marami ang naging makasalanan dahil sa pagsuway ng isang tao, sa pamamagitan din ng pagsunod ng isang tao maraming ituturing na matuwid. (Roma 5:12-19, FSV)
Namuhay sa banal, walang kasalanan na buhay, nagbigay ng katuwiran si Yahuwah sa pagbangon kay Yahushua mula sa kamatayan.
Lahat ng tunay na umiibig kay Yahuwah, ay isusuko ang kanilang mga kalooban sa Kanya, naghahangad na dalhin ang kanilang mga buhay sa pagkakatugma sa Kanyang inilabas na kalooban. Kahit na maaari silang magkasala sa kamangmangan, hindi nila kailanman pipiliin na sadyang magpatuloy sa nalalamang kasalanan. Ang espiritu ni Yah, nananahan sa puso sa pananalig, ay magpapagana sa mananampalataya na magtagumpay sa nalalamang kasalanan. At, para sa mga nagtiwala sa mga merito ni Yah, ang pagkamatuwid ng Tagapagligtas ay ibibigay sa kanila upang balutin ang mga kasalanan ng kamangmangan.
Habang ang kabayaran sa kasalanan ay tiyak na kamatayan, ang kaloob ni Yahuwah ay walang hanggang buhay sa pamamagitan ni Yahushua (Tingnan ang Roma 6:23.) Sa ibang salita, sapagkat si Yahushua ay nagtagumpay kung saan ang unang Adan ay bumagsak, maaari nang ipahayag ni Yahuwah na matuwid ang lahat ng naniniwala sa sakripisyo ni Yahushua.
Kung ito ang unang beses na nakaharap ang ganitong konsepto, kami’y nakikiusap na patuloy na mag-aral. Maging taga-Berea! Ipinahayag ni Lucas na ang mga taga-Berea na “higit na mararangal ang mga tao roon kaysa mga taga-Tesalonica. Tinanggap nila ang salita nang buong pananabik at sinisiyasat araw-araw ang mga Kasulatan kung tunay nga ang ipinapangaral sa kanila.” Hindi nila kinukuha ang salita ng mga apostol para sa anumang bagay. Sa halip, kinuha nila ang sinabi ng mga apostol at ikinumpara sa Kasulatan. Iyon din ang dapat nating gawin.
|
Lahat ng bagong liwanag, sa una, ay maaaring “maramdaman” na mali. Ngunit ang ating mga damdamin ay hindi dapat magdikta sa ating mga paniniwala. Ang mga panghinaharap na artikulo ay tatalakayin ang paksang ito nang mas malalim pa. Kung nais ang mas maraming impormasyon, bisitahin ang www.WorldsLastChance.com at iclick ang icon ng WLC Radyo. Hanapin ang bahaging “Kagulat-gulat na bagong liwanag tungkol sa pagkakatawang-tao.” |