|
Ito ay isang hindi-WLC na artikulo. Kapag gumagamit ng mga pinagkukunan mula sa mga labas na may-akda, kami'y naglalathala lamang ng nilalaman na may 100% pagkakatugma sa Bibliya at sa mga kasalukuyang paniniwalang biblikal. Kaya ang ganitong mga artikulo ay maaaring ituring na parang direktang galing sa WLC. Kami'y lubos na pinagpala sa paglilingkod ng maraming tagapaglingkod ni Yahuwah. Ngunit hindi namin inaabiso ang aming mga kasapi na galugarin ang iba pang gawa ng mga may-akda na ito. Ang mga gawang iyon ay hindi na namin isinama mula sa paglalathala dahil ang mga iyon ay naglalaman ng mga kamalian. Nakalulungkot, wala pa kaming nahahanap na paglilingkod na walang dungis. Kung ikaw ay nagulantang sa ilang hindi-WLC na inilathalang nilalaman [artikulo/episodyo], tandaan ang Kawikaan 4:18. Ang aming pagkakaunawa ng Kanyang patotoo ay umuusbong, sapagkat mas maraming liwanag sa ating landas. Mas itinatangi namin ang katotohanan nang higit sa buhay, at hangad ito saanman ito matatagpuan. |
Mayroong isang lumang palumpong na kasabihan: “Huwag uminom sa mababang batis mula kung saan ang iba’y may kamping.” Ngunit kung iinom sa mataas na batis, tayo’y walang kamalayan na ang iba ay nagpapalipas sa mas mataas pang daloy mula sa atin. Ganon din, habang tayo’y naghahangad na panatilihin ang ating teolohikong kalinisan, maaari tayong walang kamalayan ng impluwensya sa ating mga paniniwala ng sinaunang Griyegong pilosopiya. Maaari ba na ang ating mga paniniwala, at ng mga dakilang repormista, at maging ang mga unang “Ama ng Simbahan” matapos ang panahon sa Bibliya, ay mas nadumihan kaysa sa nalalaman natin?
Napakaraming iba’t ibang denominasyon ang nagkamping sa mataas na batis mula sa atin sa kasaysayan kaya ang doktrinal na kalinisan ng batis na kasalukuyan nating iniinom ay walang katiyakan. Subalit may pakiramdam tayo na kung makikita natin ang biblikal na pinagkukunan ng batis ay maaari nating inumin ang tubig nito nang may tiwala at kaginhawaan.
Maraming taon ang nakalipas, sa isang mainit na araw, ako at ang aking pamilya ay binakas ang batis paitaas tungo sa matangkad na troso ng isang kagubatan sa estado. Dito’y pinarada namin ang aming sasakyan at nagsimula kaming maglakad at binakas ang batis pataas sa kabundukan, hanggang ito’y halos isang tulo na lang. Ang aming paghahanap ay nagtapos sa isang tubigang balot ng lumot na pinakain ng bukal. Natagpuan namin ang pinagmulan ng batis na hihiwa ang landas nito pababa sa isang ilog na aagos sa isang mas malaking ilog at magtatapos sa karagatan.
At dahil natunton namin ang pinagmulan ng batis na pinag-iinuman namin, maaari namin matagpuan ang pinagmulan ng aming mga paniniwala. Sa paggawa nito, dapat naming makita na mas malapit sa pinagmulan ang aming makukuha, mas dalisay ang patotoo na aming makikita; hanggang sa huli ay maiinom namin ang pinakamalinis, matamis na bukal ng Bagong Tipan at, bilang karanasan, ang patotoo ng Lumang Tipan.
Ang espiritwal na ilog “na ang mga agos ay nagpapasaya sa bayan ni Yahuwah” (Awit 46:4) ay ang malinaw at dalisay, at umaagos ang hindi nabibigong pag-ibig at awa ni Yahuwah sa mga tao. Ito’y walang sanga, subalit ang lalim at agos nito’y palagian, at ang pababang suplay nito ay kasing-dalisay ng pinagmulan nito.
Hindi ganon ang ininom na teolohikong ilog ng mga sumunod na lider ng simbahan mula sa mga maagang taon ng Simbahan. Sina Clement, Origen at Athanasius, lahat ay nagmula sa Alexandria, si Justin Martyr ng Samaria, at Tertullian ay ininom ang mga pagtuturo nila Socrates, Plato at Aristotle, at dahil dito’y nadumihan ang mga doktrinang itinuro ng mga apostol ni Kristo. Iyong mababang batis mula sa kanila’y isinama sa kanilang mga kredo ang mga ideya ng mga paganong Griyegong pilosopo.
Si Athanasius na nasa Konseho ng Nicea noong 325 AD ang naghimok kay Constantine ang Dakila na tanggapin ang Kredong Nicene. Ang Romanong emperador ay namahala sa pagbubukas ng makasaysayang kaganapan at mabuting binabantayan ang mga pangyayari. Bagama’t tinatrato ni Constantine ang mga obispo nang may respeto, nalalaman nila na papaboran niya ang ideya ng isang “Diyos Anak” na walang hanggang katumbas ng Diyos Ama. Nalalaman rin nila na ang kanilang tatak ng kasunduan ay maghihikayat ng suporta ng emperador sa Simbahan.
Ang kataasan ni Yahushua Mesias sa Kabanalan ay pumutol sa nalalabing ugnayan sa pagitan ng Hudaismo at Kristyanismo. Walang mapagmasid na Hudyo, mula noong pagkabata’y tinuruan ng Kautusan ni Moises, na tinanggap ang Isang Diyos ng Israel ay ngayo’y sinasamba bilang dalawang banal na Katauhan.
|
Ang kataasan ni Yahushua Mesias sa Kabanalan ay pumutol sa nalalabing ugnayan sa pagitan ng Hudaismo at Kristyanismo. Walang mapagmasid na Hudyo, mula noong pagkabata’y tinuruan ng Kautusan ni Moises, na tinanggap ang Isang Diyos ng Israel ay ngayo’y sinasamba bilang dalawang banal na Katauhan. Sa Konseho ng Constantinople (381 AD), ang konsepto ng Espiritu Santo bilang “ang ikatlong kasapi ng Trinidad” ay idinagdag, at ang Isang Diyos ay naging tatlong Katauhan. Ang Konseho ng Chalcedon (451 AD) ay nilinaw at muling pinagtibay ang mga pasya ng mga naunang konseho, at magmula noon, ang mga kalat-kalat na Hudyo, itinuring na mga “mamamatay-Diyos,” ay inusig sa buong Kristyanismo. At ganon din sa mga kapwa Kristyano na hindi tinanggap ang isang tatluhang Yahuwah.
Samantalang sa loob ng Simbahan mismo, ang mga Helenistikong ideya ay matagal nang pinaghalo sa tradisyon ng mga ama ng simbahan upang lumikha ng isang entidad na pangrelihiyon na hindi kailanman tatawagin ng mga apostol na Kristyano. Matapos ang pagbagsak ng paganong Imperyong Romano, ang kapapahang Imperyong Romano ay lumitaw sa kinalalagyan nito. Ang buong mundo’y siguradong namangha sa ganoong mapaghimalang paggaling! Ang siyudad ng Alexandria ay ang nasa Silangan, ang muling binuhay na siyudad ng Roma ay ang nasa Kanluran. Ang relihiyon at pulitika ay parehong niyakap, at ang kanilang pag-iisa mula noon ay malalaman bilang Kristyanismo. Pagkatapos nito, ang katanungan ay, nananatiling, iyong mga nalalaman sa ngalan ni Kristo ay dapat bang uminom mula sa isang maruming batis ng paganong pilosopiya?
Ang kasagutan ay, Hindi. Hindi kung kailan maaari tayong uminom mula sa dalisay na batis ng propetikong pangako. Ang pinagkukunan ng batis na iyon ay nasa tipan ni Yahuwah kay Abraham, isang tipan na sinundang pinagtibay ni Isaac at naulit kay Jacob. Mula sa Kanyang makalangit na pananaw ay kadalasang nagsisimula sa pagtukoy sa mga pangakong ginawa Niya kay Abraham.
“At dininig ni Yahuwah ang kanilang hibik, at naalaala ni Yahuwah ang Kanyang tipan kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob. At nilingap ni Yahuwah ang mga anak ni Israel, at sila’y kinilala ni Yahuwah” (Exodo 2:24). Kinilala Niya ang mga anak ni Israel! Pinagtibay ni Yahuwah ang tipan nang may panunumpa (Deuteronomio 7:8). Sa araw na ito, ang Israel ay “pinakaiibig dahil sa kanilang mga magulang” — sa ngalan ng tipan na ginawa ni Yahuwah sa mga magulang na sina Abraham, Isaac, at Jacob (Roma 11:28). Subalit ang karamihan ng pambansang Israel ay tinanggihan ang sarili nitong Abrahamikong pangako kay Yahushua Mesias. Sa Levitico 26:42, hindi sinundan ni Yahuwah ang propetikong ilog ng ipinangakong mababang batis, sa halip, tinunton ang mataas na bukal tungo sa pinagmulan nito: “Ay aalalahanin ko nga ang aking tipan kay Jacob; at ang akin ding tipan kay Isaac, at gayon din ang aking tipan kay Abraham ay aking aalalahanin; at aking aalalahanin ang lupain.”
Nagsimula si Zacarias sa pangako ng kaligtasan ng kanyang bayan at tinunton ang propetikong ilog ng pangako pataas sa awa na ipinangako ni Yahuwah sa kanyang mga magulang, at lagpas sa pinagmulan: ang panunumpa ng tipan.
|
Si Zacarias, ang ama ni Juan Bautista, ay tinunton ang pinagmulan ng batis kay Abraham sa kanyang awit ng papuri: “Na tayo’y ililigtas niya mula sa ating mga kaaway at sa kamay ng lahat ng napopoot sa atin upang ang habag sa ating mga ninuno ay ipakita at ang kanyang banal na tipan ay maalala, ang pangakong ibinigay niya sa ating amang si Abraham” (Lucas 1:71-73). Nagsimula si Zacarias sa pangako ng kaligtasan ng kanyang bayan at tinunton ang propetikong ilog ng pangako pataas sa awa na ipinangako ni Yahuwah sa kanyang mga magulang, at lagpas sa pinagmulan: ang panunumpa ng tipan.
Sapagkat si Abraham ay ang “ama ng mga sumasampalataya” — hindi lamang mga Hudyo kundi pati rin ang mga hindi Hudyo — lahat ng “lumakad sa hakbang” ni Abraham (iyon ay, sa kanyang pananampalataya) ay ngayo’y “kabilang na sa lahi ni Abraham at mga tagapagmana ayon sa pangako ni Yahuwah” (Roma 4:11; Galacia 3:29). Kung hindi ito ang AY Punto, ano pa ba?
Ano ang ibig sabihin ng pagiging isang “anak” ni Abraham? Noong ang tusong kolektor ng buwis na si Zaqueo ay nangakong ibibigay ang kalahati ng kanyang mga pag-aari sa mga mahihirap, at ibabalik ang anumang bagay na kinuha sa maling akusasyon — isang pahayag ng pagsisisi at pagbabayad-pinsala — tinawag siya ni Yahushua na isang “anak ni Abraham” na minsang naligaw ngunit ngayo’y naligtas (Lucas 19:9-10). Tanging kay Kristo nakamit niya ang kanyang espiritwal na estado.
Noong ang pinuno ng isang sinagoga ay nagalit kay Yahushua para sa kanyang pagpapagaling sa Araw ng Sabbath sa isang babae na iginapos sa loob ng 18 taon, tinawag siyang mapagkunwari ni Yahushua. “Mga mapagkunwari! Hindi ba’t kung Sabbath ay kinakalagan ng bawat isa sa inyo ang inyong baka o asno mula sa sabsaban at inilalabas ito upang painumin? Iginapos ni Satanas nang labingwalong taon ang babaing ito na anak ni Abraham. Hindi ba dapat lang na makalagan siya sa pagkakagapos na iyon sa araw ng Sabbath?” (Lucas 13:15-16).
Si Yahushua ay tinukoy si Zaqueo bilang “anak ni Abraham” at ang babae bilang “anak ni Abraham.” Ang una’y naligtas at ang ikalawa’y gumaling! Inilarawan ni Yahushua ang paggaling bilang “tinapay ng mga anak” (Mateo 15:26). Ang ilan na tinawag si Abraham na kanilang ama ay naipakita na sila’y hindi mga tunay na inapo ano pa man sa pagnanais na patayin si Yahushua (Juan 8:33-40).
Bakit ka iinom sa mababang batis mula sa paganong pilosopiya na pinarumi ng mga doktrina ng pagdududa at kawalan ng paniniwala, kung kailan maaari kang uminom mula sa isang dalisay na batis ng propetikong pangako kay Abraham at kay Kristo Yahushua na kanyang binhi?
|
Umiinom ka ba rito? Bilang isang anak ni Abraham sa pamamagitan ng pananampalataya kay Kristo Yahushua (Galacia 3:29; 6:16; Filipos 3:3), dapat mo itong gawin! Bakit ka iinom sa mababang batis mula sa paganong pilosopiya na pinarumi ng mga doktrina ng pagdududa at kawalan ng paniniwala, kung kailan maaari kang uminom mula sa isang dalisay na batis ng propetikong pangako kay Abraham at kay Kristo Yahushua na kanyang binhi?
Taluntunin ang iyong batis ng paniniwala pabalik sa pinagmulan nito, at kung ang pinagmulan ay paganong pilosopiya — tumigil sa pag-inom mula rito! Ang mga epekto ng mababang agos sa mga uminom mula sa isang ilog ay nagpapahiwatig kung ang mataas na agos nito ay malinis o marumi.
Malaki ang pagkakaiba sa pagitan ng maruming batis ng sinaunang Griyegong pilosopiya at ang dalisay na batis ng propetikong pangako kaya hindi mahirap na matukoy ang pagkakaiba. Ang maruming batis ay mayroon sa atin sa kalangitan sa mga toga, nakaupo sa kaulapan at pagkala-kalabit ng alpa; samantalang ang dalisay na batis ay mayroon sa atin sa isang pinabagong daigdig, nagsasaya sa ating pamanang kaharian kay Abraham (Mateo 5:5; Roma 4:13). Ang maruming batis sa atin ay mapopoot sa pisikal na katawan at maghahangad ng pagtakas mula rito tungo sa isang panlabas na espiritwal na dimensyon, sa isang malabong buhay matapos ang buhay; samantalang ang dalisay ay magdadala ng muling pagkabuhay ng katawan, ng buhay matapos ang kamatayan, at ng isang tunay na pagiging imortal. Ang maruming batis ay magbibigay sa atin ng pagtakas mula sa mga problema ng buhay tungo sa walang humpay na personal na kaligayahan; samantalang ang dalisay na batis ay magpapabago sa ating buhay kaya tayo’y maaaring isang biyaya sa sinumang makakapiling natin.
Kung ang iyong simbahan ay nagtuturo ng maruming doktrina ng sinaunang Griyegong pilosopiya, saliksikin ang isa na nagpapahayag ng mga propetikong pangako ni Yahuwah. Maaari itong umabot ng maraming oras, gayunman, sapagkat ang mga dalisay na paniniwala sa mga araw na ito ay nasa kakaunting suplay.
Ito ay isang hindi-WLC na artikulong isinulat ni Peter Barfoot.
Tinanggal namin mula sa orihinal na artikulo ang lahat ng mga paganong pangalan at titulo ng Ama at Anak, at pinalitan ang mga ito ng mga orihinal na pangalan. Dagdag pa, ibinalik namin sa mga siniping Kasulatan ang pangalan ng Ama at Anak, sapagkat ang mga ito ay orihinal na isinulat ng mga napukaw na may-akda ng Bibliya. -Pangkat ng WLC
