Print

Kailan Dapat Sumamba | Ang Laban para sa Iyong Kaluluwa!

Ang buong dakilang tunggalian sa pagitan nina Yahushua at Satanas, sa pinakabatayang antas nito, ay sa paksa ng pagsamba. Ang araw kung kailan mo piniling sumamba, ipinapakita kung aling Diyos/diyos na iyong sinasamba.

Mula Genesis hanggang Pahayag, ito ay isang pangkasalukuyang tema. Sa ikalabing-apat na kabanata ni Isaias, mayroong lubos na nakakawili na sipi na nagpaliwanag sa dahilan ng pagbagsak ni Satanas:

Ano't nahulog ka mula sa langit, Oh tala sa umaga (Lucifer), anak ng umaga! paanong ikaw ay lumagpak sa lupa, ikaw na siyang nagpahina sa mga bansa! At sinabi mo sa iyong sarili, Ako'y sasampa sa langit, aking itataas ang aking luklukan sa itaas ng mga bituin ng El; at ako'y uupo sa bundok ng kapisanan, sa mga kaduluduluhang bahagi ng hilagaan: Ako'y sasampa sa itaas ng mga kaitaasan ng mga alapaap; ako'y magiging gaya ng Kataas-taasan (mga berso 12-14.)

Ito ay sa paghahangad na maging “gaya ng Kataas-taasan” nang sirain ni Lucifer ang una at pinakadakilang utos: “At sinabi sa kaniya, iibigin mo si Yahuwah na iyong Eloah ng buong puso mo, at ng buong kaluluwa mo, at ng buong pagiisip mo. Ito ang dakila at pangunang utos.” (Mateo 22:37 & 38.) Hindi lamang nais ni Lucifer na maging gaya ni Yahuwah sa katangian; kung hindi sa kagustuhang iyon, hindi siya maghihimagsik. Sa halip, iimbutin niya ang parangal at pagsamba na dapat lamang sa Manlilikha.

Ang pahayag na: “ako'y uupo sa bundok ng kapisanan” ay lubos na nagsisiwalat. Ang salita rito na isinalin na “kapisanan” ay mo’ed.

Ibig sabihin ng Mo’ed ay “itinalagang lugar ng pagtitipon.” . . . Ang salitang mo’ed ay pinapanatili ang batayang kahulugan ng “itinalaga,” ngunit naiiba sa anumang sinang-ayunan o itinalaga ayon sa konteksto: ang oras, ang lugar o ang pagtitipon mismo . . . Ang kahulugan ng mo’ed ay matatag sa loob ng konteksto ng relihiyon ng Israel. (The New Strong's Expanded Dictionary of Bible Words.)
Madalas itinatalaga ang Mo’ed na ipinasyang oras o lugar nang walang anumang pagsasaalang-alang para sa layunin. Sapagkat ang mga kapistahan ng mga Hudyo ay nagaganap sa regular na mga agwat, ang salitang ito ay naging mas malapit na kinilala sa kanila . . . Ginamit ang Mo’ed sa isang malawak na kahulugan para sa lahat ng pagtitipong pangrelihiyon. Ito ay malapit na nauugnay sa mismong tolda. Kasama ni [Yahuwah] ang Israel sa tiyak na oras na ito para sa layunin ng pagpapakita ng Kanyang kaloob. Ito ay karaniwang katawagan para sa pagtitipon at pagsamba ng bayan ni Yahuwah.” (Hebrew-Greek Key Word Study Bible, "Lexical Aids to the Old Testament," 1626, binigyang-diin.)

Sinasabi ni Satanas, sa Isaias 14, na magiging gaya niya ang Kataas-taasan dahil siya ay uupo sa bundok ng kapisanan – ang bundok ng mo’ed. Magtatatag siya kung kailan sasamba at sa katangian ng pagsasanay ng kapangyarihang iyon, aagawin ang karapatan na sambahin.

Ang unang beses na lumabas ang mo’ed sa Bibliya ay nasa Genesis 1:14: “At sinabi ng Elohim, Magkaroon ng mga tanglaw sa kalawakan ng langit upang maghiwalay ng araw sa gabi; at maging pinakatanda, at pinakabahagi ng panahon, ng mga araw at ng mga taon.”

Ang salitang isinalin na “panahon” ay mo’ed. Tamang-tama sa kalagitnaan ng sanlinggong Paglikha, naitala ng Banal na Kasulatan ang isa sa mga layunin ng mga liwanag sa kalangitan na para sa pagtukoy sa mo’ed – kung kailan ang itinalagang oras para sa pagsamba ay dapat. Ito ay kinumpirma sa Mga Awit 104:19 – “Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon.”

Isa pa, ang salitang “panahon” ay mo’ed habang ang ibig sabihin ng salitang “itinakda” ay gawin, nilikha o itinalaga. Nilikha ni Yahuwah ang buwan para sa ipinahayag na layunin ng pagtatatag ng mga oras ng pagsamba.

Aling mga oras ng pagsamba? Ang mga ito’y nakalista sa Levitico 23. Karamihan ng kabanata ay kinuha ang paglista ng mga taunang kapistahan: Paskua, Pista ng Tinapay na Walang Lebadura, Pentecostes, Kapistahan ng mga Trumpeta, Araw ng Pagtubos at Pista ng mga Tolda. Gayunman, ang mismong unang kapistahan na nakalista ay ang ikapitong araw ng Sabbath:

At sinalita ni Yahuwah kay Moises, na sinasabi, Salitain mo sa mga anak ni Israel at sabihin mo sa kanila, ang mga takdang kapistahan ni Yahuwah, na inyong itatanyag na mga banal na pagpupulong, ay mga ito nga ang aking mga takdang kapistahan. Anim na araw na gagawa: datapuwa't sa ikapitong araw ay sabbath na takdang kapahingahan, siyang banal na pagpupulong; anomang gawa ay huwag ninyong gagawin: isang sabbath kay Yahuwah sa lahat ng inyong tahanan (Levitico 23:1-3.)

Ang salita rito na isinalin na “kapistahan” ay, muli, mo’ed.

Si Satanas, sa kanyang pagsisikap na agawin ang kapangyarihan ni Yahuwah ay hindi lamang paglingap na baguhin ang takdang kapanahunan at kautusan – nagawa na niya ito. Kanyang inilihis nang mahusay ang atensyon ng lahat ng matapat na nagnanais na panatilihin ang tunay na Sabbath. Ang tampulan ay nasa sagupaan ng araw ng Sabado laban sa araw ng Linggo. Walang sinuman ang nakapansin na ito ay mas malaki.

Ang laban sa pagsamba ay patuloy na lalaki at lalaganap. Bawat tao sa mundo ay dapat ng desisyon na sambahin si Yahuwah sa Kanyang tunay na Sabbath, bilang tanda ng katapatan sa Kanya, o anuman para lamang ikibit ang tungkulin sapagkat hindi nauugnay sa kasalukuyang mga pangangailangan. Marami ang magpapasya na habang ika’y sumasamba sa anumang araw ng sanlinggo, ito ay mabuti gaya ng ikapitong araw ng Sabbath. Upang masiguro ang materyal na bagay, tatanggapin nila ang isang bogus na sabbath.

Marami, gayunman, ay pipiliing manatiling nakatindig at matapat sa kanilang Manlilikha, sinasamba Siya sa araw sa Kanyang kalendaryo na dikta ng kalangitan. Ang tunggalian ay aangat hanggang maabot ang sukdulang binalaanan sa Pahayag 16:13, 14 at 16:

At nakita kong lumabas sa bibig ng dragon, at sa bibig ng hayop, at sa bibig ng bulaang propeta, ang tatlong espiritung karumaldumal, na gaya ng mga palaka: Sapagka't sila'y mga espiritu ng mga demonyo, na nagsisigawa ng mga tanda; na pinaparoonan nila ang mga hari sa buong sanglibutan, upang tipunin sa pagbabaka sa dakilang araw ni Yahuwah, na Makapangyarihan sa lahat. . . At tinipon sila sa dako na sa Hebreo ay tinatawag na Armagedon.

Isang dakilang panukala ng haka-haka ay lumitaw mula sa salitang “Armagedon” na ginamit lamang nang minsan sa buong Bibliya. Ang mga manunulat ng pelikula sa Hollywood ay naitala ito tungo sa maraming apokalipto, mga pangyayaring katapusan-ng-mundo. Ang salita mismo ay mausisa dahil, habang ang Pahayag ay isinulat sa Griyego, ang “Armagedon” sa katunayan ay binubuo ng pagsasama ng dalawang salitang Hebreo. Ang unang salita ay har (#2022) na ibig sabihin lamang ay “bundok.”

Hati ang mga iskolar sa ikalawang salita ng pagsasama. Ang ilan ay naniwala na ito ay #4023: Megiddo, na lugar sa Palestino. Ang problema ng interpretasyong ito ay kapag ang sinuman ay pumunta sa Megiddo, walang bundok roon! Sa totoo lang, mayroon lamang lambak: “ang Lambak ng Megiddo” (Tingnan ang 2 Cronica 35:22.)

Ang isa pang pagpipilian ay #4150: mo’ed. Tinutukoy ng Pahayag 16:16 ang Bundok ng Mo’eds. Sa Kasulatan, ang mga bundok ay kumakatawan sa mga pamahalaan (Tingnan ang Daniel 2, tiniyak, mga berso 34-35 at 44.) Ito ay kaparehong bundok na tinukoy sa Isaias 14 kung saan ipinahayag ni Lucifer ang kanyang hangarin ng pag-upo sa Bundok ng Kapisanan: ipinahayag niya ang layunin na angkinin ang kontrol ng pamahalaan ng Langit at ang karapatan na sambahin.

Ang napakahabang sagupaan sa pagitan ng kabutihan at kasamaan ay isang labanan ng dalawang magkaibang pamahalaan: isang Pamahalaan ng Pag-ibig laban sa Pamahalaan ng Kasamaan; isang Pamahalaan na nagbibigay sa mamamayan nito ng ganap na kalayaang pumili laban sa pamahalaan na bumusabos sa kalooban ng mamamayan nito. Ang iyong araw ng pagsamba ay ipinapakita kung aling pamahalaan ang binigyan mo ng iyong katapatan.

Ang laban ng Armagedon ay ang huling sagupaan sa digmaan. Ito ay labanan sa pagitan ng dalawang magkaibang pamahalaan at kanilang magkaibang oras ng pagsamba. Ang Armagedon ay nagpapasyang labanan sapagkat si Yahuwah ay magkakaroon ng pangkat ng tao na nagnanais na sundin ang Kanyang kautusan anumang kapalit. Ang labanang ito ay magaganap sa larangan ng digmaan sa mga mo’eds.

Inilaan ni Satanas ang nakalipas na 6,000 taon sa paglikha ng kanyang bundok – kanyang pamahalaan, kanyang sistema ng huwad na pagsamba. Si Yahuwah, din, ay mayroong sistema ng pagsamba: tunay, banal na pagsamba. Bawat sistema ay may sariling mga kapistahan. Ang tanda ng katapatan ay ang araw kung kailan ka sumasamba sapagkat pinamamahalaan ng alinman sa tunay na kalendaryo na itinatag ni Yahuwah sa Paglikha, o ang huwad na kalendaryo, hiniwalay ang buwan na nilikha para sa mismong layunin ng pagpapakita ng mga oras ng pagsamba.

Sa panahon ng sanlinggong Paglikha nung ang buwan ay nilikha para sa kalendasyon (Tingnan ang Mga Awit 104:19), isa pang papel ang inatasan para rito: “At sinabi ng Elohim, Magkaroon ng mga tanglaw sa kalawakan ng langit upang maghiwalay ng araw sa gabi; at maging pinakatanda, at pinakabahagi ng panahon, ng mga araw at ng mga taon.”

Ang salitang isinalin na “pinakatanda” ay #226:

Ibig sabihin ng Owth ay “tanda; marka.” Ang salitang ito ay kumakatawan sa isang bagay na ang tao o grupo na kapansin-pansin . . . [ito ay ginamit] upang tumukoy sa isang bandila . . . Ang salitang nangahulugang “tanda” bilang paalala ng tungkulin ng sinuman. . .
(The New Strong's Expanded Dictionary of Bible Words, Thomas Nelson Publishers.)

Ang tunay na Sabbath ay lahat ng ito, at marami pang iba. Ang Sabbath, na kalkulado ng buwan, ay isang paalala ng ating tungkulin, ating pribilehiyo na sambahin ang ating Manlilikha sa Kanyang mo’ed. Ito ay tanda na katangi-tangi sa mga sumasamba kay Yahuwah gamit ang kalendaryong luni-solar. Sa huling labanan ng kabutihan at kasamaan, ang mo’ed na taglay mo ay bandila na nagtatalaga kung saang panig ka.

Ang praktikal na epekto ng pagsamba kay Yahuwah sa tunay na Sabbath ay hakbang palabas at paghihiwalay mula sa kamunduhan. Hindi ito madali, komportable o tanyag. Ang karaniwang puso ng tao ay aangat sa paghihimagsik laban sa anumang bagay na “kakatwa.”

Ang huling henerasyong inilarawan sa Pahayag 14:4 ay isang espesyal na grupo: “Ang mga ito'y ang nagsisisunod sa Kordero saan man siya pumaroon.” Upang sundin ang Kordero saanman Siya patungo ay nangailangan ng ganap na pagsuko ng kalooban. Iyon lamang mga unang nagsisuko ng kalooban sa punto ng pagnanais na sundin kapag ito’y totoo ay kikilalaning katotohanan sa isang hindi tanyag na doktrina.

Nawa’y pagkalooban ni Yahuwah ang bawat isa ng pagnanais na sumunod.