“Isang okasyon.” Para sa karamihan, ang salitang ito ay ginamit sa isang espesyal na pagdiriwang . . . Pasko!
Ang ibig sabihin ng salitang “okasyon” ay naglalabas ng elementong pangrelihiyon kung saan di ito alintana ng karamihan.
Okasyon: “isang relihiyong pagdiriwang; [a] banal na araw.” (Webster’s New Universal Unabridged Dictionary)
Ang Pasko ay isang okasyong pangrelihiyon. Sa kabila ng lahat ng komersyal na kagayakan ng modernong pagdiriwang, ang Pasko ay nananatili sa puso, bilang relihiyosong pagdiriwang. Ito ang panahon kung kailan ang isang diyos ay inaalala at binibigyang pugay.
Ipinagdiriwang ng mga Kristyano ang pagsilang ni Hesus sa panahon ng Kapaskuhan. Sila’y nagpapalitan ng regalo na dumadakila sa “pinakadakilang biyayang ipinagkaloob.” Sinasabi nilang: “Si Hesus ang Layunin para sa Panahong ito!!” at nagsasabi ng pagbabalik-tanaw kay Kristo sa Kapaskuhan.
Ang problema ay, si Yahushua, ang Tagapagligtas ay wala “sa” Pasko sa una pa lang! Sapagkat di ipinagkaloob ng Kasulatan ang petsa ng kaarawan ng Tagapagligtas, karamihan sa mga iskolar ay sumasang-ayon na Siya ay isinilang sa panahon ng taglagas, hindi Disyembre 25!
Para madiskubre ang diyos na dinadakila sa Pasko, dapat lang na balikan ang pinagmulan nito sa paganismo. Ang pagdiriwang noong Disyembre 25 ay nagsimula, matapos ng baha sa pagsilang ni Tammuz bilang reinkarnasyon ni Nimrod. Ang mga kasalukuyang tradisyon ng Pasko ay direktang galing sa sinaunang Babilonya at paganong Roma.
 |
| Si Saturn, kasama ang biktimang bata |
Ang mga paganong Romano ay dumadakila sa diyos na si Saturn, sa isang linggong pista tuwing Disyembre na tinatawag na Saturnalia. Si Saturn ang Romanong diyos ng Panahon at ng pag-aani, kaya siya madalas na ilarawan na may dalang karet. Siya ang pinakamalupit at pinakamasama sa lahat ng paganong diyos. Kinakailangan niya ang pagsasakripisyo ng bata.
Hindi lamang ang mga Romano sa pagsamba sa napakasamang diyos na ito. Ang pagsamba kay Saturn ay talamak noong unang panahon. Maging ang mga Israelita ay sinasamba si Saturn kapag naghihimagsik laban sa Kalangitan. Ang diyos na sinasamba ng Israel habang naghihimagsik, ay ang diyos na si Saturn, (tinukoy sa Bibliya bilang si Chiun, Molech, or Remphan.) Kahit ang mga Israelita ay inaalay din ang kanilang mga bata para isakripisyo sa masama, uhaw sa dugong diyos na ito.
“Si Saturn ang naging kampeon sa paganong Aprika [din] . . . siya si Baal-Hammon sa Phoenician Carthage, siya ay hinahandugan ng isasakripisyong bata . . . . Kahit siya ang diyos ng pagkamayabong, walang awang pumapatay si Saturn-Baal sa alay.” (Quodvultdeus of Carthage, translation and commentaries, Thomas Macy Finn, pp. 14 at 115.)
Kahit tumigil na ang mga Romano sa pag-aalay ng bata noon pa man, dumadanak pa rin ang dugo mula sa mga mandirigmang gladiator sa panahon ng Saturnalia tuwing Disyembre. Ang Saturnalia ay isang pagdiriwang na pangrelihiyon at naunawaan na ang dugong dumadanak sa mga mandirigma ay ang sakripisyong alay para kay Saturn.
“Ang palabas ng gladiator ay sagrado [kay Saturn].” (Johann D. Fuss, Roman Antiquities, p. 359.)
“Ang labanang pinagdarausan ng mga gladiator, tuwing Disyembre ay pagbibigay handog ng kanilang dugo sa may dalang karet na Anak ng Langit [Saturn].” (Ausonius, Eclog, i. p. 156)
“Ang mga mandirigmang gladiator ay lumalaban tuwing Saturnalia, at . . . ang layunin nito’y para purihin at bigyang handog si Saturn.” (Justus Lipsius, tom. ii. Saturnalia Sermonum Libri Duo, Qui De Gladiatoribus, lib. i. cap. 5.)
“Ang alituntunin na mga gladiatoryal na palabas na ito ay ipinagdiriwang ito bilang mapagsuyong alay . . . kapag ang kawan ng kalalakihan ‘Nilapa upang maisagawa ang isang Romanong pagdiriwang.’ Kapag inalala na si Saturn mismo ay hinati sa mga piraso, madaling makita kung paano ang ideya ay lilitaw ukol sa pag-aalay ng pambungad na sakripisyo sa kanya sa pamamagitan ng pagtatagpo ng mga kalalakihan na hatiin ang isa’t-isa sa maraming piraso sa kanyang kaarawan, sa paraang iyon nasusuyo ang kanyang pabor.” (Alexander Hislop, The Two Babylons, p. 153)
Kahit may karahasan at pagdanak ng dugo, ang Saturnalia ay ang panahon ng kapistahan at kasiyahan. Ang iba’t ibang sinaunang pagdiriwang na dumadakila sa pinakauhaw sa dugo na diyos ay tumungo ngayon bilang isang pinakamamahal na mga tradisyon ng Kapaskuhan na ipinagdiriwang ng buong mundo.
Ang mga tradisyon na ito ay:
Christmas cardsMaging ang imahe ni Father Christmas, o si Santa Claus, ay taglay ang pagkakapareho kay Saturn: isang matanda, na may mahabang balbas, at napapaligiran ng mga bata.
Saturn, ang napakasama, isang matandang nangangailangan ng batang sakripisyo, ay lumitaw sa makabagong lipunan sa dalawa pang pagkatao. Tuwing Disyembre, si Saturn, ang diyos ng panahon, ay muling lumitaw bilang si “Old Father Time”. Ang Bagong Taong Bata ay simbulo ng biktimang bata.
Isa pang mas nakakatakot na representasyon ni Father Time kasama ang Bagong Taong Bata ay makikita sa larawan ito mula sa ikalabing-siyam na siglo (nasa ibaba). Si Father Time, (si Saturn, diyos ng panahon), ay nakatayo sa harapan ng malaking orasan, hawak din ang kanyang karet. Ang mga dating taon na lumipas bilang tumandang katawan na nakabalot ng telang ginagamit sa mga patay. Ang Bagong Taon ay darating bilang isang bata. Habang ang larawan ay bahagyang madilim, ang liwanag mula sa apoy ay sinusunog ang bata at ang nasa likod nito ay makapal na usok. Ang mga darating na bagong taon ay inilarawan bilang mga bata na handa nang isakripisyo. Ang mga biktima ay laging binabalot nang husto kaya ang kanilang mga magulang ay hindi malalaman kung kailan sinunog ang kanilang anak. Lahat ng malagim na elemento ng napakasamang diyos na ito ay nasa larawang ito.
Lumitaw din si Saturn sa makabagong lipunan bilang si Kamatayan, dala-dala ang kanyang inaning mga kaluluwa. Kaunti lamang ang nasa makabagong lipunan ang nakakaalam na sina Father Christmas, Kamatayan at Old Father Time ay walang iba kundi ang pinakakasuklam-suklam sa lahat ng diyos. Gayunman, ang sinauna ay agad malalaman ang lahat ng ito bilang si Saturn. Ang simbolo na tumutukoy kay Saturn ay pareho din kay Old Father Time at kay Kamatayan: ang karet at anumang tanda ng landas ng panahon.
May mga palusot na ibinigay ng mga tao ngayon sa pagtangkilik sa paganong okasyon na nagbibigay karangalan kay Saturn:
Itinuturo ng Kasulatan na:
“Sa mga nagdaang panahon ay pinalampas [ni Yahuwah] ang di pagkakilala sa Kanya ng mga tao, ngunit ngayon ay iniuutos Niya sa lahat ng tao sa bawat lugar na magsisi't talikuran ang kanilang masamang pamumuhay.” (Mga Gawa 17:30, MBB)
Para malaman na ang Pasko ay isang paganong okasyon, para malaman na ang mga makabagong ritwal ay batay sa mga sinaunang paganong gawain na dumadakila kay Saturn, at isa pa’y aangkining magpalusot mula sa kasalanan dahil sa isang bagay na nalaman, ay lubos na hindi karapat-dapat.
Ang Pasko ay tunay na okasyon, isang pagdiriwang na pangrelihiyon. Sa pagbibigay ng karangalan sa napakasamang diyos, Saturn, KAHIHIYAN ang naibibigay kay Yahuwah, ang Maylikha ng Langit at Lupa.
Ang Tagapagligtas mismo ay nagbigay ng banal na alituntunin nang Kanyang sabihin:
“Walang aliping makakapaglingkod sa dalawang panginoon, sapagkat kapopootan niya ang isa at iibigin ang ikalawa, paglilingkuran nang tapat ang isa at hahamakin ang ikalawa. Hindi ninyo maaaring paglingkuran nang pareho [si Yahuwah] at ang kayamanan.” (Mateo 6:24, MBB)
Si Saturn, higit pa sa anumang paganong diyos, ay inihahambing mismo kay Satanas. Ang Pasko ay kanyang pagdiriwang. Anumang pagsali sa pagdiriwang ng Pasko ay dumadakila sa masama, at makademonyong diyos na ito.
Ang mga salita ng mapagmahal na Ama sa naghimagsik na Israel ay tumutulad din sa mga Kristyano ngayon:
“Ngunit gaya ng taksil na asawa, iniwan mo ako. Hindi ka naging tapat sa akin. May narinig na ingay sa mga kaburulan. Nananangis ang mga taga-Israel dahil sa mabigat nilang kasalanan; at kinalimutan nila si [Yahuwah] na kanilang [Elohim]. Manumbalik kayo, mga anak na taksil, sabi ni [Yahuwah], pinapatawad ko na kayo sa inyong mga kasalanan.” (Jeremias 3:20-22, MBB)
Anumang pagsali sa mga paganong tradisyon, ay nagbibigay kahihiyan sa Manlilikha. Bumalik sa iyong mapagmahal na Tagapagtubos.
“Maaari bang magkasundo si Cristo at ang Diyablo? Ano ang kaugnayan ng sumasampalataya sa di- sumasampalataya? O di kaya'y ng templo [ni Yahuwah] sa diyus-diyosan? . . . Kaya't lumayo kayo sa kanila, humiwalay kayo sa kanila, sabi [ni Yahuwah]. Iwasan ninyo ang anumang marumi, at tatanggapin ko kayo.” (2 Corinto 6:15-17, MBB)
Lumayo kayo sa kanila! Iwasan ninyo ang anumang marumi!!
IKAW ba’y lalayo?