|
While WLC no longer believes that the annual feast days are binding upon believers today, we humbly encourage all to set time aside to commemorate them with solemnity and joy, and to learn from Yahuwah’s instructions concerning their observance under the Old Covenant. Doing so will surely be a blessing to you and your home, as you study the wonderful types and shadows that point to the exaltation of Messiah Yahushua as the King of Kings, the Lord of Lords, the conquering lion of the tribe of Judah, and the Lamb of Yahuwah that takes away the sins of the world. |
Ang mga kapistahan ng tagsibol ng Paskua, Pista ng Tinapay na Walang Pampaalsa at Pinakaunang Bunga ay nasa unang buwan (lunasyon), na nakatali sa equinox ng tagsibol. Sa ikaapat na buwan ay ang paglilingkod sa Pentecostes, at sa ikapitong buwan ay ang Pista ng mga Trumpeta, Araw ng Pagtubos at ang napakasayang Pista ng mga Tolda. Pinuno nito ang taunang kalendaryong pangrelihiyon at nagbigay para sa pagtuturong pangrelihiyon at pagsamba gayon din ang panlipunang pagsasama. Anong napakagandang kaayusan ang ibinigay ni Yahuwah! Sa pangangailangan ng mga pagsasamang ito, ibinigay Niya ang pagkakataon na ipakita ang pagtalima at pagbibigay ng pinakamahusay na posibleng proteksyon para sa relasyong pang-tipan na mismong seguridad para sa kanilang mga pagpapala at kung saan ang talulikas na proteksyon mula sa kanilang mga kaaway ay ibinigay.
Si Yahuwah kailanman ay mayroong malambot na puso para sa mga ina at kanilang mga pagpupunyagi. Nalalaman Niya na ang ganoong paglalakbay, tatlong beses sa loob ng pitong buwan ay napakahirap para sa isang nagdadalang-tao o sa ina na may mga maliliit na bata, kaya ang mga kababaihan ay hindi na kailangang tumungo, bagama’t ang lahat ay maaaring mahikayat na gawin ito.
Habang ang mga taunang kapistahan ay magiging isang pagpapala sa lahat, ang mga ito’y nilayon sa isang espesyal na paraan para pagpalain ang pamilya. Mayroong tiyak na mga elemento na dapat palaging ipakita upang magkaroon ng isang malakas, malusog na pamilya: mga magulang na umiibig at sumasamba sa Manlilikha; isang ina na mahabagin; at isang ama na magiging isang pari sa kanyang sambahayan, nagtuturo sa kanyang pamilya sa mga salita at halimbawa na ibigin si Yahuwah nang buong kaisipan, kaluluwa at lakas, at ang kanyang kapwa gaya ng kanyang sarili. Ang mga kapistahan ay ibinukod ang mga tiyak ng mga oras ng taon na magiging tapat sa parehong pagsamba at pagpapalakas ng bigkis ng pamilya. Sa pagsasama-sama, ang pambansang pagkakakilanlan at katapatan ay lubos na mapapalakas. Ang pagsasama ng karagdagan ng pamilya ay ginawa ang bigkis ng panlipi na mas malakas at pangmatagalan.
Sapagkat ang ama at asawang lalaki ay dapat maging pari ng kanyang sariling sambahayan, ang mga taunang kapistahan ay nagbigay ng isang pagkakataon para sa mga pari sa templo na pakainin ang mga kaisipan ng mga pari ng bawat indibidwal na tahanan. Bawat taon sa Pista ng mga Tolda, ang Kautusan ni Moises ay malakas na babasahin para sa bayan. Ang mga kailangan ng kautusan at hatol ay sasauluhin at sasanayin upang magtanggol laban sa indibidwal na kasalanan at pagtalikod. Ang mga kalalakihan ay ituturo kung paano ang patakaran ng kanilang sambahayan nang may katarungan, awa, habag at pag-ibig, at siya dahil dito, sa halimbawa, ay tuturuan ang kani-kanilang mga pamilya ng kagandahan ng kabanalan.
Ang mga kapistahan ng taglagas sa isang espesyal na kahulugan ay panahon na muling siyasatin ang nakaraang taon, sa parehong pagsisisi at pasasalamat para sa mga pagpapalang natanggap. Tatlong kapistahan ang tiyak na nilikha para sa taglagas: Pista ng mga Trumpeta, Araw ng Pagtubos at ang Pista ng mga Tolda. Bawat isa ay mayroong espesyal na layunin para palapitin ang puso ng mga tao pabalik sa kanilang Manlilikha at, dahil dito, mas malapit sa isa’t isa.
“Sa unang araw ng ikapitong buwan, magpahinga kayo para alalahanin [si Yahuwah]. Kung marinig ninyo ang tunog ng trumpeta, magtipon kayo para sumamba sa kanya. Huwag kayong magtrabaho sa araw na iyon, sa halip mag-alay kayo ng handog sa pamamagitan ng apoy para [kay Yahuwah].” Levitico 23:23-25
Ang Pista ng mga Trumpeta ay natatangi sa lahat ng mga kapistahan. Ito lamang ang taunang Sabbath na sumabay sa araw ng Bagong Buwan. Habang ang Bagong Buwan ay palaging isang klase ng pagsamba batay mismo rito, ang Pista ng mga Trumpeta ay hayagang tinatawag na isang “Sabbath,” o isang pamamahinga.1 
Walang karaniwang trabaho ang gagawin sa Pista ng mga Trumpeta, kundi ito ay isang araw ng paghahanap sa kaluluwa, naghahangad kung mayroon pang bahagi ng puso, kaisipan at buhay na wala sa pagkakasundo sa batayan ng banal na kautusan. Ang Araw ng Pagtubos ay dumarating sa kaparehong buwan kasama ang kataimtiman nito / pag-aayuno, nagsisimula sa ika-9 sa paglubog ng araw hanggang sa paglubog ng araw sa ika-10. Ang mga araw mula sa Pista ng mga Trumpeta hanggang sa Araw ng Pagtubos ay mga araw ng patuloy na paghahanap sa kaluluwa, naghahanda para sa dakilang pagpapalang naghihintay sa mga nasa pananalig na maranasan ang paglilinis mula sa kasalanan sa Araw ng Pagtubos. Ang buong bansang Israel ay magkakaisa; lahat ng mga mananampalataya ngayon ay para magkaisa sa pagsisisi, pag-amin at pagpapanumbalik mula sa bawat kamalian. Kaya, ang mga kapistahan ay dapat na hindi ituro bilang “mga kapistahang Hudyo” – Ang mga ito ay MGA KAPISTAHAN NI YAHUWAH – itinalaga para sa bawat mananampalataya na, sa pananalig, ay yayakapin ang palagiang tipan ng Kanyang kagandahang-loob na pagtitibayin at gagawing sigurado ng dugo ni Yahushua.
Isang epektibong paraan para maghanda sa Araw ng Pagtubos ay simulan sa pamamagitan ng Sampung Utos – isang utos bawat araw – pagmuni-munihan ang bawat isa. Sa Pista ng mga Trumpeta, makiusap kay Yahuwah na ipakita sa iyo ang anumang lugar ng iyong buhay na, sa tuntunin, ay sumisira sa ikasampung utos, “Huwag mag-iimbot.” Sa nakalipas na isang buong taon may oras ba kung kailan ang mga kaisipan, mga salita, o mga gawa ng anumang pag-iimbot ang naranasan o naipakita? Kung ang pagkakasalang ito ay nakaimpluwensya sa sinuman, ang pag-amin ay kailangang maisagawa at mahangad ang kapatawaran.
Sa ikalawang araw ng buwan, nananalanging nakatuon sa ikasiyam na utos: “Huwag kang magbibintang sa iyong kapwa.” Makiusap ng paghatol sa kasalanan at pag-alala ng anumang oras at anumang bagay na sa nakalipas na taon ay mali at hindi tapat. Gumawa ng anumang pag-amin o kinakailangan na pagpapanumbalik. Bukod sa pakikiusap kay Yahuwah para sa kapatawaran, isang pribadong talaan ang maaaring gawin sa kasalukuyan sa harap ni Yahuwah sa Araw ng Pagtubos.
Sa ikatlong araw ay pagninilay-nilayan ang “Huwag kang magnanakaw.” Ang kautusang ito ay bumabalot nang higit pa sa labag sa batas na pag-angkin o tiyak na pagkuha ng isang bagay na pagmamay-ari ng iba. Ang matapat bang ikapu ay binayaran na? O ninakaw mo mula kay Yahuwah? Mayroon bang pagkukulang ng pagkamatulungin at kawanggawa sa iba na maaari mong gawin pero pinabayaan? Sinasabi ni Isaias:
Hindi baga ito ang ayuno [Araw ng Pagtubos] na aking pinili: na kalagin ang mga tali ng kasamaan, na pagaanin ang mga pasan at papaging layain ang napipighati, at iyong alisin ang lahat na atang?
Hindi baga ang magbahagi ng iyong tinapay sa gutom, at dalhin mo sa iyong bahay ang dukha na walang tuluyan? pagka nakakakita ka ng hubad, na iyong bihisan; at huwag kang magkubli sa iyong kapuwa-tao? (Isaias 58:6, 7)
Kung mayroon kang “ninakaw” mula sa iba o mula kay Yahuwah, ang maaari mong mabuting gawin, ngunit hindi magawa, pagkatapos ay pagsisisi at pag-amin na marapat gawin. Gaano kalawak at kalalim ang mga kahulugan at paggamit ng mga kautusang ito! Makiusap kay Yahuwah na buksan ang iyong isipan sa pagkakaunawa ng ano ang nais Niya na malaman tungkol sa iyong sarili.
Ang paksa ng ikaapat na araw ng pagninilay-nilay ay nangangailangan ng mas matinding katapatan gaya ng iba. “Huwag kang mangangalunya” ay naaangkop sa kaisipan gaya ng anumang hayagang sekswal na gawain. Sa buong taon na ika’y nanood ba ng anumang pelikula o nagbasa ng anumang aklat o tumingin sa anumang web pages na nagpaparangal ng kalibugan at kawalang delikadesa? Bilang pari ng tahanan, ang iyong mga mata at isipan ay lumihis? Bilang tagasunod ni Yahushua, ang sinumang kababaihan ng pamilya ba ay nakadamit sa malaswang pananamit?
Isa pa, sa mas malawak na konteksto ng kautusang ito ay ang mandato na panatilihin ang iyong mga kasanayan ng pagsamba nang malaya sa paganismo. Dapat ay walang espiritwal na “pangangalunya,” walang paghahalo ng patotoo sa kamalian, walang Kapaskuhan at Pasko ng Pagkabuhay na hahalo sa pagsamba sa Manlilikha, si Yahuwah.
“Huwag kang papatay” ang tampulan ng ikalimang araw. Kapag ang pagpatay ay tunay na tinangka, ikaw ay makukulong! Ngunit paano naman ang mapusok o pabigla-biglang mga salitang sinabi na pumapatay ng diwa ng iba? Anumang nagawa o anumang sinabi na nakasugat o minaliit ang buhay ng iba ay dapat na pagsisihan upang mapatawad.
Ang pangangailangan na parangalan ang iyong mga magulang ay madalas madaling nakakalimutan. Gayunman, sa pagninilay-nilay sa kautusang ito, ang ganap na paggamit ay ipinapakita ang responsibilidad hindi lamang sa makalupang pamilya, kundi sa mga pangrelihiyong pamilya ng kasamang mananampalataya at ang karagdagang kapamilya sa langit. Ang iyong buhay ba ay nabubuhay sa ganoong bagay kaya ang lahat ng iyong pamilya sa lupa at sa langit ay pupurihin at pararangalan dahil sa iyo?
Ang ikapitong araw mula sa Bagong Buwan at Pista ng mga Trumpeta ay nagsisimula sa “pag-alala” ng araw ng Sabbath na pananatilihing banal. Ang gawa ng paghahanda ay dapat na matapos upang ganap na magalak sa isang araw ng pamamahinga. Makiusap sa Makalangit na Ama na magdala ng pag-alala anumang oras sa nakaraan na sinadya mong labagin ang kautusan na panatilihing banal ang ikapitong araw ng Sabbath. Maaari ka ring makiusap sa Kanya na ipakita sa iyo ang anumang kaugalian ng kaisipan o gawa na humantong sa iyo na hindi parangalan ang banal na araw sa isang tama, respetadong paraan. Siya ay handa nang magpatawad at sasabihin na: “Humayo ka, at huwag nang magkasala.” Ngunit ang kapatawaran ay dapat na ipakiusap.
Sa ikawalong araw ay darating ang ikapitong araw ng Sabbath at pagninilay-nilay sa kautusan na nagsasabing, “Huwag mong babanggitin ang PANGALAN [ni Yahuwah] sa walang kabuluhan.” Sa nakalipas na taon, mayroon bang oras ng kapabayaan na tumawag sa PANGALAN para sa pagpapalaya mula sa tukso? Kahihiyan ba ang naibigay sa Kanyang banal na PANGALAN sa pagpili ng istilo ng pamumuhay o anumang asal? Sa bawat araw ang pagsisisi at pag-amin ay dapat lumalim at mas malalim tungo sa kaisipan.
Ang ikasiyam na araw ay nagdadala ng ikalawang utos na laban sa idolatrya. Ang idolatrya ay kinukuha ang iba’t ibang anyo. Ito’y hindi palagi isang nililok na imahe, kundi maaaring isang ideya o pilosopiya, isa pang tao – maging ang asawa – o ang sarili upang pangatuwiranan ang ilang makasalanang pagpapalayaw. Ang pagninilay-nilay o panalangin upang ang iyong mga mata ay buksan na maunawaan ang mga tuntunin ng ikalawang utos: “Huwag kang gagawa para sa iyo ng larawang inanyuan . . . Huwag mong yuyukuran sila, o paglingkuran man sila . . . .” Makiusap na ipakita kung anong idolatrya ang gumapang sa iyong buhay sa nakalipas na taon.
Ang Araw ng Pagtubos mismo ay sumasabay sa pagninilay-nilay ng unang kautusan. Noong tinanong sa Tagapagligtas, “alin po ba ang pinakadakilang utos sa Kautusan?” Agad Niyang tugon, “Ibigin mo si Yahuwah mong Elohim nang buong puso, nang buong kaluluwa, at nang buong pag-iisip.” (Tingnan ang Mateo 22:35-38.) Ang unang kautusan ay ang batayan dahil walang ibang kautusan ang maaaring masira nang wala munang paglabag sa kautusang ito. Ito’y tumatama sa mismong puso ng kasalanan kung kailan ito’y nag-uutos: “Huwag kang magkakaroon ng ibang mga diyos sa harap ko.” Ganoon kalapad at kalalim ang mga paggamit ng kautusang ito! Tanging sa maalab na panalangin at espiritwal na paningin ang mga kailaliman ng rebelyon ay maaaring makilala, pagsisihan at mapatawad.
Ang kaligtasan ay sa pamamagitan ng dugo ni Yahushua, hindi ng mga gawa. Huwag matakot na ang iyong mga kasalanan ay ipinakita sa iyo. Ang Tagapagligtas ay mayroong solusyon: Araw ng Pagtubos! Makakamit ang ganap na pag-alis ng talaan ng iyong mga kasalanan. Ang pagpapanumbalik ay posible! Ang taunang paglilingkod ay para sumulong sa panghuling pagtatanggal ng kasalanan sa pagtatapos ng probasyon. Ganito kahalaga ang pakikilahok sa taunang paglilingkod na ito habang tayo’y papalapit sa katapusan ng panahon!
Mga Payo: Ang mga pampamilyang pagsamba ay dapat humikayat ng bawat kasapi ng yunit ng pamilya na magnilay-nilay sa iba’t ibang kautusan sa lahat ng mga araw mula sa Pista ng mga Trumpeta hanggang sa Araw ng Pagtubos. Ang pagtatalakay ng iba’t ibang tuntunin kung saan kabilang ang Sampung Utos ay malaking tulong sa bawat isa sa pamilya.
“At sinalita [ni Yahuwah] kay Moises, na sinasabi, Gayon ma'y sa ikasangpung araw nitong ikapitong buwan ay araw ng pagtubos: magiging sa inyo'y banal na pagpupulong, at papagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa; at maghahandog kayo ng handog sa Panginoon na pinaraan sa apoy. At huwag kayong gagawa ng anomang gawa sa araw ding iyan: sapagka't araw ng pagtubos, upang itubos sa inyo sa harap [ni Yahuwah] ninyong [Elohim]. Sapagka't sinomang tao na hindi magdalamhati sa araw ding iyan ay ihihiwalay sa kaniyang bayan. At sinomang tao na gumawa ng anomang gawa sa araw ding iyan ay pupuksain ko ang taong yaon sa kaniyang bayan. Kayo'y huwag gagawa ng anomang gawa: siyang palatuntunan magpakailan man sa buong panahon ng inyong lahi sa lahat ng inyong mga tahanan. Magiging Sabbath na takdang kapahingahan sa inyo, at inyong pagdadalamhatiin ang inyong mga kaluluwa sa ikasiyam na araw ng buwan sa hapon, mula sa pagkalubog ng araw hanggang sa muling pagkalubog ng araw ay ipangingilin ninyo ang inyong Sabbath.” Levitico 23:26-32
Ang Araw ng Pagtubos ay ang pinakataimtim at isa pa, ang pinakamahalagang araw ng taon. Ito ang araw kung kailan ang mga kasalanan ng mga nagsising makasalanan ay maaaring puksain! Ito ang panghuling hakbang sa kaligtasan ng sangkatauhan bago dumating si Yahushua. Ang isang manunulat ay minsang sinabi: “Ang Katubusan na walang Pagpapanumbalik ay hindi Kaligtasan.” Ang Araw ng Pagtubos ay ang kaloob ng Ama at Anak sa bumagsak na sangkatauhan.
Habang ang mga kalalakihan ay kinailangan sa Jerusalem sa panahon ng Pista ng mga Trumpeta, ang pangangailangang ito ay hindi ginawa para sa Araw ng Pagtubos. Ang kaluguran at kaingayan sa mga kaibigan at mga kaanak ay hindi para makaabala mula sa espiritwal na kataimtiman ng araw. Ang madasaling pagsamba sa katahimikan ng tahanan ng sinuman ay ang pinaka epektibong paraan upang maglaan sa araw na ito.
Ang kahalagahan ng Araw ng Pagtubos ay maaari lamang maunawaan kapag ang isang tao ay nauunawaan ang mga legal na kailangan na sangkot sa plano ng kaligtasan. Gaya ng karamihan sa kautusan, ito’y maaaring lubos na magulo, kaya sinabi ni Yahuwah kay Moises na magtayo ng tolda na nagpaliwanag ng buong proseso. Ang tolda na ito ay hindi ang orihinal. Ito lamang ay isang kopya ng orihinal na santuwaryo sa langit, kaya ito ay para ituro kung ano ang nagaganap sa makalangit na santuwaryo.
Sa makalupang tolda, ang tao na nagsisisi sa kanyang kasalanan at nais ng kapatawaran ay magdadala ng isang alay, kadalasan ay isang kordero o bisirong kambing, ngunit minsa’y isang kalapati o iba pang alay. Matapos aminin ang kanyang kasalanan sa hayop, ang hayop ay pinatay. Ito ay isang simbulo ni Yahushua, ang “Kordero ni Yahuwah na nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan” sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan sa krus. Sapagkat si Yahushua ay namatay para sa mga makasalanan, siya (ang makasalanan) ay hindi na kailangang mamatay.
Kapag ang hayop ay napatay, ang dugo nito ay dadalhin sa Banal na Lugar ng tolda. Itinuturo nito na ang mga kasalanan ng tao ay inilipat sa santuwaryo. Kapag ang makasalanan ay tinatanggap nang may pasasalamat ang kamatayan ni Yahushua para sa kanya, ang kanyang mga kasalanan ay ililipat sa makalangit na santuwaryo. Dito mananatili ang mga kasalanan, tinanggal mula sa makasalanan ngunit pinanatili sa talaan, para sabihin, hanggang sa Araw ng Pagtubos.
Minsan sa isang taon, sa dakilang Araw ng Pagtubos, ang pari ay papasok sa pinakabanal na lugar para sa paglilinis ng santuwaryo. Ang gawa rito ay isinagawa nang ganap ang taunang ikot ng paglilingkod.
. . . Mga mahahalagang patotoo tungkol sa pagtubos ay itinuro sa bayan sa taunang paglilingkod na ito. Sa mga pag-aalay ng kasalanan na ipinakita sa taon, isang kahalili ang tinanggap sa lugar ng makasalanan; ngunit ang dugo ng biktima ay hindi ginawang ganap na pagtubos para sa kasalanan. Ito’y nagbigay lamang ng paraan kung saan ang kasalanan ay inilipat sa santuwaryo. Sa pag-aalay ng dugo, ang makasalanan ay kinilala ang kapangyarihan ng kautusan, umamin sa pagkakasala ng kanyang . . . [kasalanan], at ipinahayag ang kanyang pananalig sa Kanya na nag-aalis ng kasalanan ng sanlibutan subalit siya ay hindi pa ganap na napakawalan mula sa paghatol ng kautusan.3
Sa Araw ng Pagtubos, ang dugo ng inalay na hayop ay dinala sa Pinakabanal na Lugar. Ito’y nagaganap lamang nang isang beses sa isang taon at ito ay lubos na taimtim na okasyon. “Ang bawat tao ay para pagdalamhatian ang kanyang kaluluwa habang ang gawa ng pagtubos ay sumusulong. Lahat ng mga pangangalakal ay isasantabi, at ang buong kongregasyon ng Israel ay ilalaan ang araw sa taimtim na paghiya sa harap [ni Yahuwah], nang may panalangin, pag-aayuno, at malalim na paghahanap ng puso.”4
Ito ang paglilingkod na naglilinis ng santuwaryo ng talaan ng mga kasalanan na naipon sa nakalipas na isang taon. Itinuturo nito ang plano ni Yahuwah para sa paglilinis ng mga puso at mga isipan ng mananampalataya, sa pamamagitan ng dugo ng Kordero, si Yahushua.
Tanging ang Kataas-taasang Pari ang maaaring makapasok sa Pinakabanal na Lugar at tangi lamang sa Araw ng Pagtubos. Si Yahushua ang ating Kataas-taasang Pari at ang Kanyang sariling dugo na dinala sa Pinakabanal na Lugar ng santuwaryo sa langit, ay narito para gumawa ng pagtubos para sa mga kasalanan ng Kanyang bayan. Ang salitang “pagtubos” ay literal na nangangahulugang “pagbabayad-sisi.” Ito ay sa pamamagitan ng dugo ni Yahushua, ang ating Kordero, kaya ang mga makasalanan ay maaaring maihatid pabalik sa pag-iisa kay Yahuwah. Ito ay ang kasiguraduhan na sinasabi ni Pablo noong isinulat niya:
At dahil sa dalawang bagay na ito na di-mababago, tayong nakatagpo ng kanlungan ay magkaroon ng lakas ng loob na panghawakan ang pag-asang nasa ating harapan. Taglay natin ang pag-asang ito bilang tiyak at matibay na angkla ng ating kaluluwa, isang pag-asa na umaabot sa Kabanal-banalang Dako sa kabila ng tabing ng Templo. Doon ay nauna nang pumasok si [Yahushua] alang-alang sa atin, yamang siya’y naging Kataas-taasang Pari magpakailanman . . . . Hebreo 6:18-20.
Ang buong aklat ng mga Hebreo ay matapat sa pagpapaliwanag kung paano si Yahushua na ating Kataas-taasang Pari at paano ang lahat ng naniniwala sa Kanya ay maaaring malinis mula sa kasalanan. Ito ang karanasan na makukuha sa Araw ng Pagtubos. Ito ang pinagpalang pamamahinga matapos ang mga lumipas na araw ng paghahanap ng kaluluwa – paglaya at kalinisan mula sa kasalanan!
Nangangako ang Hebreo 8:10: “Ganito ang tipang aking gagawin sa sambahayan ni Israel pagkatapos ng mga araw na iyon, sabi [ni Yahuwah]: Itatanim ko ang aking mga tuntunin sa kanilang pag-iisip, at isusulat ko ang mga iyon sa kanilang mga puso. Ako'y magiging [Elohim] nila, at sila'y magiging bayan ko.”
Ito ay hindi isang mapagpahirap na kasanayan para ang puso ay maghanap sa kailaliman at ang lahat ng kasalanan at kasamaan ay ipinakita kapag ang pangako ay ang lahat ay pinatawad at nalinis na! Ito ang pinakamatagumpay, pinagpalang araw ng buong taon! Ito’y hindi “nakakamit” sa pamamagitan ng mga gawa kundi ito ay isang kaloob kapag ang nagsisising makasalanan ay umaasa sa pangako at sinasabi, “Nangako si Yahushua na papatawarin ako at lilinisin ako ng Kanyang sariling dugo. Nangako si Yahuwah na tatanggapin ako kapag ako ay nagtiwala sa mga merito ng Kanyang Anak. Dahil dito, pinili kong maniwala na ano ang Kanilang sinabi, Sila’y gagawin ito para sa akin dahil Sila’y iniibig ako.”
Ito ay pagkamatuwid sa pananampalataya. Ito ay hindi pagkaligtas sa pamamagitan ng gawa; ito ay pagpapatawad at paglilinis dahil ang pag-ibig at ang kapangyarihan ng Nag-Iisa na gumagawa ng pangako ang maaaring makagawa ng ano ang Kanyang ipinangako!
Ang tradisyonal na pagbati sa mga Israelita kasunod ng Araw ng Pagtubos ay, “Natanggap mo ba ang isang mabuting tanda?” Lahat ng may kamalayan na sinuman na hindi lumahok sa mga kataimtiman ng Araw ng Pagtubos ay paaalisin mula sa Israel. At ang mga pagpapala na makukuha sa araw na iyon ay nakahihigit sa mga makukuha sa ibang araw ng taon!
Ang bawat isa ay mayroong mga “kinagigiliwang” pagkakasala: mga lugar ng kanilang buhay na nalinang sa pagpapalayaw sa kasalanan. Ang bawat isa ay mayroon ding namanang pagkahilig sa kasalanan. Lahat ng ito’y maaaring mabura sa dugo ng Kordero sa Araw ng Pagtubos. Lahat, sa pananampalataya, nagtitiwala sa mga pangako ni Yahuwah, maaari ang kanilang mga puso at mga kaisipan ay tuluyang malinis mula sa kasalanan. Hindi nito ibig sabihin na hindi na sila matutukso. Gayunman, ito’y nangangahulugan na sila’y ihahatid pabalik sa punto na sila’y hindi pa nagiliw sa kasalanan.
Ang Araw ng Pagtubos ay ang araw kung kailan ang ganap na paglilinis at muling paglilikha ay makukuha. Tayo ay makasalanan pa rin, ngunit mga pinatawad na makasalanan.
Ang dakilang plano ng pagtubos, nilikha ng isang mapagmahal na Manlilikha para iligtas ang Kanyang minsang-tumalikod, nagsisising mga anak, ay para sa layunin ng pagdadala ng lahat ng nagnanais na maging KAISA sa kanilang Manlilikha pabalik sa punto ni Adan bago siya nagkasala. Nais ni Yahuwah na ihatid ang lahat ng Kanyang mga anak sa tahanan. Ang Kanyang pangako sa bawat mapagpakumbaba, nagsisising mananampalataya ay, “Tatanggapin ko ang lahat ng lalapit sa Akin. Ihahatid kita sa tahanan.”
Mga Payo: Ang Araw ng Pagtubos ay ang pinakataimtim na araw ng taon kung kailan ang bawat mananampalataya ay ikukumpisal ang kanyang mga pagkakasala at maghahangad ng kapatawaran. Ito ay isang araw ng pag-aayuno sa lahat ng mga nakakatanda, bagama’t simpleng pagkain ang dapat ibigay sa mga bata.
Kapag ang anumang listahan ay inihanda sa panahon ng paghahanap ng kaluluwa mula sa Araw ng mga Trumpeta, ang mga ito’y maaaring ilagay sa isang lalagyang matibay sa apoy at susunugin bilang simbulo ng pagbura ng mga kasalanan. Ito’y tumutulong sa kaisipan na makuha ang katunayan ng kapatawaran. Ang araw ay maaaring isama ang pag-awit at isang taimtim na komunyon na paglilingkod. Ang mga bata ay dapat na mahikayat na makilahok bilang isang paraan ng pagtuturo sa kanila na magkaroon ng pananalig sa ipinangakong paglilinis.
Ang mukhang bata pang ina ay may hawak na galyetas para sa kanyang anak. Habang ang bata ay inaabot ito, ang sabi ng ina, “Sige na po!”
“Sige na po!” ang batang babae ay pumalakat nang sabik. Nagdikta ang nanay, “Ngayon ano ang sasabihin mo?”
“Mamat po!” ay ang masayang tugon.
Saanman ang isang nanay ay sinusubukan na palakihin ang isang magalang na anak, gaya ng pagtuturo na magsabing “Salamat po!” ay karaniwan. Ngunit ang isang matalinong ina ay nalalaman kung kailan niya ituturo sa kanyang anak na magpahayag ng pasasalamat, siya ay nagtuturo sa kanya nang higit pa sa mga mabubuting kakayahan sa pakikipagkapwa-tao: siya ay nagtuturo sa kanyang anak na umibig, sapagkat tanging pag-ibig lang na nakilala ang maaaring gumising ng pag-ibig sa puso ng iba.
Sa mismong kadahilanang ito kaya kinailangan ni Yahuwah ang Kanyang bayan na magsabi, “Salamat po” sa Kanya. Ang Pista ng mga Tolda, higit pa sa anumang ibang kapistahan, ay tiyak na ginawa na maging isang panahon ng pagsasaya at pagkilala nang may pasasalamat ang napakaraming pagpapalang ibinuhos sa indibidwal ng isang mapagmahal, nagpapatawad at magiliw na makalangit na Ama. Ang pag-ibig na nakilala ay gumigising ng tumutugon na pag-ibig sa puso. Ang pag-alala ng napakaraming pagpapala ng nakalipas na taon ay para gisingin ang pag-ibig sa puso ng bayan ni Yahuwah.
Sa lahat ng mga taunang kapistahan, ang pinakaunang isinantabi ay ang Pista ng mga Tolda. Ang kapabayaan ng panahong ito ng pasasalamat ay naghatid ng dakilang espiritwal na pagbaba sa bansa. Kung walang pag-ibig, ang mga kinailangang kautusan ay nagiging mga legalistikong pasanin na dapat isagawa upang gumawa ng landas patungong langit. Ang isang matalinong magulang ay nagbibigay ng mga pagkakataon para sa kanyang anak para ibalik sa kanya dahil ang anak na nararamdamang may karapatan, bagama’t siya ay karapat-dapat sa lahat ng bagay, ay hindi kailanman iibigin ang magulang. Sa mismong kadahilanang ito, nagbigay si Yahuwah ng isang linggong selebrasyon ng pasasalamat.
Hindi kailangan ni Yahuwah ang ating pasasalamat. Gayunman, dapat nating maramdaman ang pag-ibig na dumarating habang tayo’y kinikilala ang Kanyang pag-ibig para sa atin. Ang pag-ibig sa ating mga puso ay nagigising lamang habang kinikilala natin ang napakaraming paraan para ipakita ni Yahuwah ang Kanyang pag-ibig sa atin. Napakahalaga na balikan ang nakaraang taon at maging may malay ng napakaraming beses na si Yahuwah ay ipinagtanggol, iningatan, pinagpala at inibig tayo, sapagkat habang ang ating mga puso ay namimintog sa pag-ibig sa pagbalik, ang ating tiwala kay Yahuwah ay lalago.
Ang ating mapagmahal na Makalangit na Ama at Kanyang Anak ay nalalaman kung ano ang kailangan natin upang simulan na maunawaan ang Kanilang pag-ibig para sa atin. Ibinigay nila ang Sabbath para sa kailangang sanlingguhang panahon ng pamamahinga at ang mga taunang pagtitipon para sa pag-alala at pagtuturo tungkol sa ganap na plano ng kaligtasan. Nakalagay sa Santuwaryong Hebreo at lahat ng mga paglilingkod nito ang mga pagtuturong kasangkapan upang ipakita ang mga paraan ng pagtubos, kaligtasan at pagpapanumbalik. Ang mga kapistahan ng tagsibol, o mga pagtitipon, ay itinuturo sa atin na ang mga anibersaryong ito ng ano ang natupad na ni Yahuwah para sa ating kaligtasan. Itinuturo rin ng mga ito ang ating patuloy na pagtitiwala sa parehong pisikal at espiritwal na pagpapanatili sa mga pagpapala ng Langit.
Sa kalagitnaan ng tag-init, ang Pista ng mga Sanlinggo, o ang Pentecostes, ay itinuturo na mayroon lamang isang bahagyang katuparan sa panahon. Magkakaroon ng isang ganap na pagpapakita ng katuparan sa panahon ng pagbubuhos ng kapangyarihan ng Huling Ulan ng Espiritu ni Yahuwah bago matapos ang panahon ng Probasyon (Malayang Panahon). Pagkatapos, ang hiling ni Pablo ay matutupad: “Taglayin ninyo ang pag-iisip na tulad ng kay Kristo Yahushua.”
Ang tatlong kapistahan ng taglagas ay unang pinalakas ang kahalagahan ng pagsisisi, pag-amin at kapatawaran ng kasalanan. Ang pagtalikod sa nalalamang kasalanan ay isang bagay ng buhay at kamatayan! Matapos ang kapatawaran ay pagsasaya at pagpapahayag ng pasasalamat para sa plano ng kaligtasan. Pasasalamat sa Tagabigay ng lahat ng mga mabubuting bagay na lumilikha ng pag-ibig sa puso ng tagatanggap ng lahat ng mabubuting bagay. Kailangan natin na malapit na malaman ang kabutihan ng Ama at Anak at kilalanin kung ano ang Kanilang ibinigay sa nakaraan, ano ang Kanilang patuloy na ipagkakaloob ngayon, at kung ano ang Kanilang ihahandog sa lahat ng walang hanggan.
Bilang huling henerasyon ng mga mananampalataya, lubha nating kailangan na muling ibalik sa dati at pahalagahan ang bawat paraang nilikha ni Yahuwah para maghanda sa atin para sa dakilang panahon ng kabagbagan na paparating. Kailangan natin na makuha ang katunayan ng nalalapit na pagdating ng ating Tagapagligtas, at umasa sa pagpapanatili ng Pista ng mga Tolda ang kalapitan ng Dakilang Jubileo ng kaginhawaan.
Sa huling aklat ng Lumang Tipan, ipinahayag ng Malakias: “Alalahanin ninyo ang kautusan ni Moises na aking lingkod na aking iniutos sa kaniya sa Horeb para sa buong Israel, sa makatuwid baga'y ang mga palatuntunan at mga kahatulan. Narito, aking susuguin sa inyo si Elias [nagtuturo ng pagsisisi] na propeta bago dumating ang dakila at kakilakilabot na kaarawan ni Yahuwah. At kaniyang papagbabaliking-loob ang puso ng mga ama sa mga anak, at ang puso ng mga anak sa kanilang (Makalangit na) Ama.” (Tingnan ang Malakias 4:4-6.)
Mga Payo: Ang Pista ng mga Tolda ay maaaring ipagdiwang sa iba’t ibang paraan ngunit ito ay dapat na bigyang-diin ng taon, isang panahon ng kagalakan at pasasalamat. Sapagkat ang Pista ng mga Tolda ay isang pitong araw na kapistahan, nagsisimula sa isang Sabbath at agad susundan ng isa pang Sabbath, ito ay isang mahalagang walong araw ng masayang pasasalamat at selebrasyon. Ang ibang mga araw ng kapistahan ay hindi mga araw ng pagtigil sa trabaho kundi maaaring gawing espesyal ng pampamilyang pagsamba na nakatuon sa pasasalamat sa Makalangit na Ama para sa Kanyang pag-ibig at kalinga sa buong taon.
Para sa mga indibidwal na walang kasamang magdiriwang, ang Pista ng mga Tolda ay maaaring isang panahon kung kailan maaari nilang maranasan ang pakikisama kay Yahushua sa paghahangad ng mga paraan na maging isang hindi inaasahang pagpapala sa ibang tao. Ang buhay sa modernong mundo ay napakaabala, mas maraming tao ang nag-uulat ng damdamin ng kalungkutan at pagtatanggal mula sa iba sa paligid nila. Mayroong kawan ng mga paraan para sa isang indibidwal na maabot at gumawa ng pagkakaiba sa mga buhay ng kanyang kabilugan ng impluwensya. Ang batang nag-iisa ay maaaring ibahagi ang kanyang lakas at enerhiya para tumulong sa matandang nangangailangan. Ang matandang tao ay maaaring ibahagi ang kanyang pagsasama at karanasan sa mga mas bata sa kanya. Ang pinakamahusay na paraan ay pahalagahan ang kayamanan ng mga pagpapala ng isa, para maabot at ibahagi ang mga pagpapalang iyon sa iba.
Ang mga mag-asawa ay maaaring magplano ng karagdagang oras na magkasama, isa-sa-isa, gayon din sa pag-aaral ng Bibliya at panalangin.
Ang mga magulang na palaging nagdiriwang ng Kapaskuhan kasama ang kanilang mga anak ngunit nais na isantabi ang lahat ng mga paganong pinagmulan at magdiwang lamang ng mga kapistahan ni Yahuwah, ay dapat gumamit ng dakilang pag-aalaga at pagkamapagdamdam sa mga damdamin ng kanilang mga anak sa paggawa ng pagbabago. Mahalaga na dalhin ang mga puso at kaisipan ng mga bata sa mga magulang sa paggawa ng mga ganitong dakilang pagbabago o mayroong rebelyon sa mga puso ng mga kabataan na ginamit sa pagdiriwang ng Pasko. Ang pinakamahusay na paraan para isantabi ang mga paganong pagdiriwang ay palitan ang mga ito nang mas mabuti. Ang Pista ng mga Tolda ay nagtatakda mismo nang mabuti sa mas mabuting karanasan.
Sa bawat 50 taon, ang Pista ng mga Tolda ay sinundan ng Taon ng Jubileo. Ito ay isang panahon kung kailan ang lahat ng lupain ay naibalik sa mga orihinal na may-ari, ang mga alipin ay pinayagan nang maging malaya at ang mga tao ay namahinga sa isang espesyal na paraan dahil ang lupain ay pamamahingahin at hindi tataniman ng mga bagong pananim. Ang Pista ng mga Tolda at ang Taon ng Jubileo ay parehong nagbabala ng dakilang pag-aani ng mga kaluluwa sa katapusan ng sanlibutan at ang pagsasaya ng lahat ng mga naligtas kapag si Yahushua ay bumalik para kunin ang Kanyang bayan pauwi sa tahanan. Walang mali sa pagpaplano ng pagdiriwang ng munting Jubileo kasunod ng Pista ng mga Tolda sa bawat taon na tumatanaw sa dakilang Jubileo sa katapusan ng sanlibutan at maaaring gamitin para palitan ang paganong Kapaskuhan.
Ang mga pamilyang may mga anak ay maaaring magplano ng dagdag na oras ng pamilya sa sanlinggo, gumagawa ng mga aktibidad na kapaki-pakinabang sa kanila. Ang pagpapalitan ng mga regalo ay lubos na nararapat sa panahong ito ngunit hindi naman kailangan na detalyado at magastos. Ang Pasko ay isang pagkakataon na ituro sa bata ang kagalakan ng pagbibigay sa iba at ang mahalagang aral na iyon ay patuloy na kailangang ituro kahit na ang Pasko ay hindi na sinusunod. Sapagkat ang Tagapagligtas ay isinilang sa taglagas, lubos na nararapat na bigyan ng pag-alala ang Kanyang kapanganakan sa Pista ng mga Tolda at magbigay ng pasasalamat para sa pinakadakilang kaloob na ipinagkaloob sa sangkatauhan. Ang mga himno tungkol sa kapanganakan ng Tagapagligtas ay maaaring awitin sa panahon ng Pista ng mga Tolda at ang pasasalamat ay ipapahayag para sa kaloob ng kaligtasan sa pamamagitan ni Yahushua.
Ang mga anak na inatasang magpalamuti ng puno sa Pasko ay hindi na kailangang pagkaitan ng kasiyahan sa pagpapalamuti ng tahanan o pagkakaroon ng sentrong punto ng tampulan sa paligid kung saan ang pagdiriwang ay nakatuon. Ang isang mesang napapalamutian nang maganda, may mga maliliit na regalo at mga gawa sa tahanang “Iniibig kita” na mga kards ay maaaring ilagay, maaaring magbigay ng sentrong tampulan at kasiyahan sa pagpapalamuti. Ang ilang pamilya ay magalak na malikhaing inaayos ang isang makulay na pagpapakita ng mga kapagbigayan ng ani, kasama ang pampamilyang Bibliya at mga kandila. Ang iba ay inilabas ang isang tagpo ng sabsaban na may mga maliit na tanglaw.
Sa halip na mga mahahabang Kapaskuhang medyas na unang bubuksang bagay sa umaga, ang mga maliliit na basket ng mga hindi magastos na regalo ay maaaring magbigay ng kaparehong kagalakan nang walang paganong bigkis. Anuman ang mga minamahal na pampamilyang tradisyon sa Pasko, ang Pista ng mga Tolda ay nagbibigay ng pagkakataon para sa pagsasama ng pamilya, pagbibigay at kasiyahan nang walang paganong katangian. Anuman ang makahulugan sa pamilya at maaaring magbigay ng inosenteng kaluguran sa mga bata, ay dapat na isaalang-alang. Ibig ni Yahuwah na gawing masaya ang mga bata at ang Pista ng mga Tolda ay isang sukdulang panahon para umalala at magbigay ng pasasalamat sa Kanya, at sa mga iniibig sa buhay, para sa napakaraming kabutihang ibinigay sa buong taon.
Ang pinaka makahulugang bagay tungkol sa pagdiriwang na ito ay ang paglalaan ng oras nang magkakasama. Pahintulutan ang iyong mga anak na tumulong para sa Espesyal na Sabbath, isang Pista ng Pasasalamat, ang mga pagsambang pangrelihiyon bawat araw at ang pagbibigay ng mga munting regalo sa iba ay magdadala ng inosenteng kasiyahan at magtatayo ng napakagandang mga alaala. Ang pinakamahalagang bagay para sa mga bata ay ang pagkakaroon ng oras sa mga mapagmahal na magulang. Lumakad sa landas ng pasasalamat, sa bawat liko ay sasabihin ang mga bagay na kung saan sila’y nagpapasalamat. Bumili ng hindi magastos na saranggolang papel, isulat rito kung ano ang ipinagpapasalamat ko at paliparin sa himpapawid. Gumawa ng simpleng bangkang papel, isulat ang salamat at ilayag sa isang sapa. Mag-iwan ng “Love notes” sa ilalim ng mga unan ng mga bata para sa kanila na hahanapin sa pagtulog. Maraming paraan para tumanaw ng utang na loob sa hindi malilimutang karanasan.
1 Tingnan ang Septuagint, Levitico 23:24.
2 Ang “Elohim” ay ang salitang Hebreo ng diyos. Ito’y naaangkop sa tunay na Manlilikha gayon din sa lahat ng mga huwad na diyos.
3 E. G. White, Patriarchs & Prophets, pp. 355-356
4 Ibid.