Print

Die Kruisiging: Weerlegging van die Onafgebroke Weeklikse Siklus

 

Die “70 weke” profesie van Daniël 9 is een van die merkwaardigste profesië in die ganse Skrifte, omdat dit onweerlegbaar die presiese jaar van die Verlosser se doop en kruisiging identifiseer. Jammer dat baie hierdie magtige profesie óf misverstaan1 óf die groter implikasies daarvan misgekyk het. `n Noukerige ondersoek van Daniël se “70 weke” weerlê sonder twyfel `n “Vrydag Kruisiging” en die idee dat die moderne 7-dae week voortdurend sonder onderbreking sedert die Skepping gesirkuleer het!

 

Die 70 Weke Profesie (Daniël 9:24-27)

In die 9de hoofstuk van Daniël, vind ons dat die profeet `n sterk emosionele versoek aan Yahuwah rig in die onthalwe van Jerusalem en die banneling kinders van Israel, want so pas het hy `n baie ontstellende visioen (Daniël 8) ontvang, die betekenis daarvan kon hy nie ten volle verstaan nie. Terwyl Daniël besig was om te bid, het die engel Gabriël aan hom verskyn en aan hom begin verduidelik in die fynste besonderheid die tyd van die gebeurtenisse wat die profetiese reiniging van die heiligdom2 in die Hemel sou voorafgaan. Dit is hierdie verduideliking wat die presiese jaar van die Verlosser se doop en kruisiging onweerlegbaar duidelik maak. Gabriël begin deur Daniël mee te deel dat:

Sewentig sewetalle is oor jou volk en die heilige stad bepaal, om die goddeloosheid te voleindig en om die maat van die sondes vol te maak en om die ongeregtigheid te versoen en om ewige geregtigheid aan te bring en om gesig en profeet te beseël en om wat hoogheilig is, te salf. (Daniël 9:24)

Hier maak die Hemel dit duidelik dat die 70 weke profesie vasgestel was vir die volksgenote van Daniël (die Jode) en vir die heilige stad (Jerusalem) waarin die volgende tot vervulling moes kom:

  1. om die goddeloosheid te voleindig
  2. om die maat van sondes vol te maak
  3. om die geregtigheid te versoen
  4. om ewige geregtigheid aan te bring
  5. om gesig en profeet te beseël
  6. om wat hoog heilig is te salf

Voordat verder gevorder word, is dit dringend dat ons die waarde van `n profetiese week verstaan. Wanneer ons profesie studeer, moet ons altyd die Bybel toelaat om homself te verduidelik. In Sy woord het Yahuwah die verduideliking verskaf vir die simbole deur die profete gebruik. In die Skrifte is een profetiese dag = een letterlike jaar.

.  .  .  vir elke jaar lê Ek jou een dag op. (Esegiël 4:6)

 

Volgens die getal dae dat julle die land verken het, veertig dae, vir elke dag een jaar, moet julle jul ongeregtigheid dra . . . (Sien Númeri 14:34.)

Hieruit moet ons die volgende gevolgtrekking maak:

Laat ons dan nou na die volgende vers van die profesie gaan. In vers 25 begin Gabriël met die verduideliking van die aard van gebeure in fyn besonderhede wat sou ontvou tydens die 70 profetiese weke. Hier begin Yahuwah se boodskapper deur die begin-en-eind punt vir die eerste 69  profetiese weke van die berekening te gee.

Nou moet jy weet en verstaan: van die uitgang van die woord af om Jerusalem te herstel en op te bou tot op `n Gesalfde, `n Vors, is sewe sewetalle; en twee-en-sestig sewetalle lank sal dit herstel en opgebou word, met pleine en slote, maar in tye van benoudheid. (Daniël 9:25)

Hier leer ons dat vanaf die “dekreet om Jerusalem te herstel en op te bou” tot die koms van die Messias sal 69 profetiese weke wees (7 weke + 62 weke). Dit is gelykstaande aan 483 letterlike jare.

Daar is vier gebeurtenisse wat as antwoorde geneem word in “bevel om Jerusalem te herstel en op te bou.” Hulle is:

  1. Die dekreet van Kores om die huis van Yahuwah op te bou in 536 v.C. (Esra 1:1-4)
  2. Die dekreet van Darius om die werk voort te sit wat verhinder was in 519 v.C. (Esra 6:1-12)
  3. Die dekreet deur Artasásta uitgevaardig aan Esra in 457 v.C. (Esra 7)
  4. Nehemia se kommissie van Artasásta in 444 v.C. (Nehemia 2)

Drie van hierdie vier dekrete kan ons onmiddelik verwerp.

Die dekreet van Kores in 536 v.C. en die dekreet van Darius in 519 v.C. moet uit die staanspoor verwerp word omdat die berekening vir die 483 jaar van beide die dekrete eindig voor die koms van die Messias wat die spesifieke afsluitingspunte was van die eerste 69 profetiese weke. Om 69 profetiese weke van die dekreet van Kores te bereken, sou ons bring na 53 v.C. Berekening van die dekreet van Darius sal ons bring tot by 36 v.C. Weereens skiet albei te kort en moet dus verwerp word.  

Die derde opdrag wat ons kan verwerp is die een aan Artasásta gegee in 444 v.C. Alhoewel die koning Nehemia toegelaat het om na Jerusalem terug te keer, kom dit voor of daar geen amptelike dekreet daarvoor was nie. Artasásta het maar net aan Nehemia se persoonlike versoek ingestem om na Jerusalem terug te keer vir `n spesifieke tyd. Met Nehemia se aankoms in Jerusalem, het hy die volk alreeds besig gevind om die stad te herbou. Hulle het klaarblyklik volgens die dekreet wat dertien jaar te vore aan Esra gegee is, opgetree. Nehemia het die werk wat hy in Jerusalem wou doen na slegs twee-en-vyftig dae voltooi. (Nehemia 6:15).

Dit maak duidelik watter dekreet die beginpunt vir die 70 weke profesie was, die eerste 69 daarvan sou strek tot by die koms van die Messias: Die dekreet aan Esra gegee in 457 v.C.

Artasásta, die koning van die konings, aan die priester Esra, skrifgeleerde van die [Eloah] van die hemel, volkome vrede!  En nou – deur my is die bevel gegee dat elkeen van die volk van Israel en van sy priesters en die Leviete wat in my koninkryk gewillig is om na Jerusalem te trek, met jou mag saamtrek. (Sien Esra 7: 12-13.)

Nou, dat ons met sekerheid vasgestel het wanneer die 70 profetiese weke begin het, laat ons 69 weke (483 jaar) daarby voeg om te sien of dít ons neem na die tyd van die Messias nes die engel voorspel het.

Deur 483 jaar vorentoe te tel van 457 v.C., bring ons uit by AD. 27.

 -457 + 487 = 26 AD.

Daarby moet ons een jaar voeg omdat daar geen 0 jaar is nie.

26 AD + 1 Jaar = 27 AD

Wat het in 27 AD gebeur? Yahushua die Messias was gedoop! “Wat HoogHeilig is” was gesalf. (Daniël 9:24) op die presiese tyd aangedui deur Gabriël.

Julle weet van die saak . . . ná die doop wat Johannes gepreek het, met betrekking van Yahushua van Násaret, hoe Yahuwah Hom gesalf het met die Heilige Gees en met krag . . . (Sien Handelinge 10:37-38.)

Yahushua het goed geweet dat die 69 weke van Daniël se profesie tydens Sy doop vervul was, want dit was net daarna dat Hy begin het om mense tot bekering aan te roep, deur te sê “Die tyd is vervul”, en die koninkryk van Yahuwah het naby gekom.” (Markus 1:15)

Ons kan versekerd wees dat AD 27 die jaar van Yahushua se doop was omdat Lukas sê dat dit in die vyftiende jaar van keiser Tibérius plaasgevind het.

En in die vyftiende jaar van die regering van die keiser Tibérius . . . (Lukas 3:1)

 

En toe die hele volk gedoop en Yahushua gedoop is, en Hy besig was om te bid, het die hemel oopgegaan; en die Heilige Gees het in liggaamlike gedaante soos `n duif op Hom neergedaal; en `n stem het uit die hemel gekom wat sê: U is My geliefde Seun; in U het Ek `n welbehae. (Sien Lukas 3: 21-22.)   

Tibérius het amptelik begin regeer as mede – bewindhebber in AD 12 en as Keiser in AD 14.4 Deur 15 jaar by AD 12 te voeg, die eerste jaar van Tibérius se bewind, bring ons na AD 27. Dit is in perfekte harmonie met dit wat die engel byna 600 jaar vroeër aan Daniël openbaar het!

Ons roep die engel se woorde in herinnering aangaande die stad Jerusalem self:

. . . sal dit herstel en opgebou word, met pleine en slote, maar in tye van benoudheid. (Daniël 9: 25)

Die muur van Jerusalem was herbou tydens die eerste sewe profetiese weke (49 letterlike jare) wat op die dekreet van Artasásta in 457 v.C. gevolg het. Dít was inderdaad “tye van benoudheid. ” Nehemia deel ons mee weens die aanhoudende dreigende aanvalle, het die lasdraers hulle werk so gedoen dat hulle met die een hand die werk verrig het, terwyl die ander hand die werpspies vashou.” (Nehemia 4: 17) In 408 v.C. was die herstelling van Jerusalem en die oprigting van die tempel voltooi.

-457 + 49 = -408 (408 v.C.)

 

Ongelooflik is dit níe! Die profesie eindig nie hier nie. Laat ons nou na die volgende vers gaan.

En ná die twee-en-sestig sewetalle sal `n Gesalfde uitgeroei word, maar sonder iets vir Hom; en die volk van `n vors wat sal kom, sal die stad en die heiligdom verwoes, maar sy einde sal met `n oorstroming wees, en tot aan die einde toe sal dit oorlog wees, vasbeslote verwoestings. (Daniël 9: 26)

Hier word ons meegedeel dat iewers ná die 69 profetiese weke in vervulling gegaan het, die Messias “afgesny word” en dan sal die stad verwoes word. Deur na die laaste gedeelte van die profesie te gaan, sien ons dat Gabriël lig werp op die besonderhede van die 70ste profetiese week:

En Hy sal een week lank met baie `n verbond sluit, en gedurende die helfte van die week sal Hy slagoffer en spysoffer laat ophou; en op die vleuel van gruwels sal daar `n verwoester wees, en wel tot aan die einde; en wat vas besluit is, sal oor wat woes is, uitgestort word. (Daniël 9: 27)

Hier sê die engel dat vir die tydsduur van die 70ste profetiese week, sal Hy (die Messias) `n verbond met baie sluit. Hy gaan verder deur te sê dat die Messias sal maak dat die slagoffers en die spysoffers ophou in die middel van hierdie finale profetiese week.

Laat ons eerstens ondersoek instel van wat plaasgevind het in die middel van die 70ste profetiese week. Deur 7 jaar (een profetiese week) vorentoe te tel vanaf Yahushua se doop in die herfs van AD 27 bring ons na AD 34. Dit sal die middel van die 70ste profetiese week in die lente van AD 31, plaas. Wat het dan in AD 31 plaasgevind wat veroorsaak het dat die slagoffers en die spysoffers opgehou het?  Die Messias was gekruisig in die tyd van die Pasga, en die voorhangsel van die tempel waarin die offerdienste uitgevoer was, is deur Yahuwah Self van bo na onder geskeur!

Daarop het Yahushua weer met `n groot stem geroep en die gees gegee. En kyk, die voorhangels van die tempel het in twee geskeur, van bo tot onder, en die aarde het gebewe en die rotse het geskeur. (Sien Matthéüs 27: 50-51.)

Yahushua, ons Messias, was die eintlike sondoffer waarna alle slagofferandes in die wet voorgeskryf verwys het. Hy was “uitgeroei, maar sonder iets vir Hom” (Daniel 9:26); Hy was gekruisig, nie vir wat Hy gedoen het nie, maar vir wat ek en jy gedoen het.

Want Hy het Hom wat geen sonde geken het nie, sonde vir ons gemaak, sodat ons kan word geregtigheid van Yahuwah in Hom.  (Sien 2 Korinthiërs 5:21.)

Na Sy Kruisiging, was die tempel offer vir ewig nie meer nodig nie.

Want die bloed van stiere en bokke kon onmoontlik die sonde wegneem. Daarom sê Hy, as Hy in die wêreld inkom: “Slagoffer en spysoffer wou U nie hê nie, maar U het vir My `n liggaam berei. Brandoffers en sondoffers het U nie behaag nie. Toe het Ek gesê: Kyk Ek kom – in die boekrol is dit van My geskrywe – om u wil te doen, o Yahuwah.’” . . . Hy neem die eerste weg om die tweede te stel. Deur hierdie wil is ons geheilig deur die offer van die liggaam van Yahushua die Gesalfde, net eenmaal. (Sien Hebreërs 10: 4 -10.)

Ons weet vandag met sekerheid dat Yahushua in AD 31 gekruisig was, maar Gabriël het gesê dat die Messias “`n verbond met baie vir een week sluit” (die tydsduur van die 70ste week wat sou eindig in die herfs van AD 34). Hoe is dít moontlik? Die nuwe verbond wat Yahushua die Messias regdeur Sy 31/2 jaar bediening verkondig het, was deur die apostels verder verkondig na afloop van Sy kruisiging! Die uitnodiging om die Nuwe Verbond te aanvaar was aan die Joodse nasie voorgelê tot en met die herfs van AD 34, toe in `n finale optrede van rebellie teen die Hemel, die Sanhedrin Stefanus vermoor het, die eerste Christen martelaar (Handelinge 7). Na die lewering van `n  merkwaardige magtige toespraak aan die Sanhedrin, waarin hy die skuld van die Joodse nasie blootlê in die verwerping van Yahuwah se profete en die verwerping van die Messias, was Stefanus deur die raadslede geneem en gestenig.

Die goddelike inspirasie van Stefanus se finale pleitrede was bevestig deur Yahuwah toe die Hemele  aan hom geopen was en Hy Yahushua sien staan aan die regterhand  van die Vader.

Maar hy was vol van die Heilige Gees en het die oë na die hemel gehou en het die heerlikheid van Yahuwah gesien en Yahushua wat staan aan die regterhand van Yahuwah. En hy het gesê, “Kyk, ek sien die hemele geopend en die Seun van die mens aan die regterhand van Yahuwah staan.” (Sien Handelinge 7: 55-56.)

Die lede van die Sanhedrin het uitermate kwaad geword en geweier om te luister, eerder as om te bekeer. Hulle het hardnekkig die finale geleentheid om die verbond van Yahuwah te aanvaar, verwerp.

Maar hulle het met `n groot stem geskreeu en hulle ore toegestop en soos een man op hom aangestorm. En hulle het hom buitekant die stad uitgewerp en hom gestenig; en die getuies het hulle klere neergelê by die voete van `n jongman met die naam van Saulus. (Sien Handelinge 7:57-58)

(Nota: Die lede van die raad het hulle klere hier aan die voete van Saul neergelê, die einste man wie kort hierna sy naam verander sal hê na Paulus en deur die  Hemel verorden om die evangelie na die heidene te bring.)

 

Soos die Hemelse finale bevestiging dat die 70 profetiese weke uitgesit vir die Joodse nasie en die aardse Jerusalem vervul is, was die stad en die tempel in AD 70 vernietig nes die engel voorspel het. 

. . . En die volk van `n vors wat sal kom, sal die stad en die heiligdom verwoes, maar sy einde sal met `n oorstroming wees, en tot die einde toe sal dit oorlog wees, vasbeslote verwoestings. (Daniël 9:26)

Nota: “Die volk van die vors wat sal kom” dui daarop dat Rome die Hemelse oordeel uitgevoer het in die vernietiging van die aardse stad en tempel. “Maar sy einde sal met `n oorstroming wees.” Gee `n idee van hoe vinnig die vonnis sal wees. “En tot die einde toe sal dit oorlog wees, vasbeslote verwoestings”: (1) voorspel die vinnige verwoestings van Jerusalem, wat in vervulling gegaan het in AD 70; (2) voorspel die feit dat vanaf die tyd van die verwoesting van die tempel tot aan die einde van tyd [bv. die Wederkoms van Yahushua], sal die land deur antieke Israel bewoon, nooit weer vrede en voorspoed sien nie. Dit word tans bevestig deur die eindelose oorloë tussen Israel en haar buurstate. Daniël 9:27 sinspeel ook op hierdie verwoestinge.

 

So was die 70 profetiese weke in die fynste besonderheid voltooi en alles wat die Hemel verklaar het sou gebeur, was voltooi.

  1. om die goddeloosheid te voleindig: sinspeel op die Joodse nasie se geleentheid om hul oortredinge/rebellie te eindig en Yahushua se oorwinning oor oortredinge (sonde)
  2. om die maat van sonde vol te maak: sinspeel op die Joodse volk se geleentheid om van sonde te bekeer en Yahushua se oorwinning oor sonde
  3. om die geregtigheid te versoen: sinspeel op die versoening van Yahushua vir sonde aan die kruis.
  4. om ewige geregtigheid aan te bring: sinspeel op die ewige geregtigheid wat beskikbaar gestel is deur geloof in Yahushua en Sy offer.
  5. om gesig en profeet te beseël: sinspeel op die perfekte vervulling van elkeen van die profetiese besonderhede van die visioen.
  6. omwat Hoog Heilig is te salf: sinspeel op die salwing van Yahushua deur die Heilige Gees. 

Die tyd wat vir die Joodse nasie uitgesit was, was nou vervul, die evangelie moes nou na die heidene gebring word. (Sien Matthéüs 21: 33-43 vir `n merkwaardige gelykenis wat vooruitwys na die tyd waarin “die koninkryk van Yahuwah” van die Joodse nasie weggeneem word en aan `n ander gegee word.)
 


Ter Samevatting...

Nou dat ons met sekerheid bevestig het dat ANNO DOMINI 31 volgens die Skrifte die jaar van Yahushua se kruisiging was, laat ons nou die breër aspek van hierdie feit ondersoek, naamlik dat die weeklikse 7-dae siklus wat ons op hede onderhou het nie aaneenlopend  sonder onderbreking gesirkuleer het sedert die Skepping nie! Die moderne Gregoriaanse kalender is `n vervalsing.

Die Kruisiging

Volgens die Skrifte, was Yahushua gekruisig op die Pasga, wat altyd op die veertiende dag van die eerste lunar maand val. Die geestelik georkestreerde tydvak van die kruisiging lewer getuienis dat Yahushua van Nasaret inderdaad die Pasga “lam van Yahuwah was wat die sonde van die wêreld sou wegneem.” (Johannes 1:29)

In die eerste maand, op die veertiende van die maand, teen die aand, is die Pasga van Yahuwah.  (Sien Levítikus 23:5.)

Skrifte deel ons ook mee dat dit die “die voorbereiding was” wat die sesde dag van die week was.

En toe die hoofman oor honderd wat reg voor Hom staan, sien dat Hy so uitgeroep en die laaste asem uitgeblaas het: sê hy: Waarlik, Hy was die Seun van Elohim. En toe dit aand geword het, omdat dit die voorbereiding was, dit is die voorsabbat,kom daar `n vername raadslid, Josef van Arimathéa, . . . en hy waag dit om na Pilatus in te gaan en die liggaam van Yahushua te vra. (Sien Markus 15:39-43.)

 

Sommige het met die voorstelling gekom dat die “Sabbat” waarna in die bogenoemde gedeelte verwys word `n verwysing is na die eerste dag van Ongesuurde Brode, wat volgens hulle op enige dag van die week kon val. Die onjuistheid van hierdie voorstelling kan maklik gedemonstreer word dat die dag wat op hierdie “Sabbat” gevolg het “die eerste dag van die week was.”

 

     “En laat na die Sabbat toe dit begin lig word, teen die eerste dag van die week,
     kom Maria Magdaléna en die ander Maria om na die graf te gaan kyk. (Matthéüs 28:1)

Sommige Saterdag Sabbatariërs  maak daarop aanspraak dat die Heiland op `n Gregoriaanse Woensdag gekruisig is, dat Vrydag die eerste dag van die Fees van Ongesuurde Brode was (`n fees “Sabbat”), en dat die “Sabbat” vermeld in bogenoemde gedeelte `n Saterdag was. Maar die onjuistheid van hierdie geloofsoortuiging kan gesien word in die feit dat hierdie scenario Abib 10 sou plaas op `n Gegoriaanse Saterdag, die dag wat ironies genoeg deur Saterdag Sabbatariërs geglo word as die Bybelse Sabbat.

 

Hierdie scenario kon nie reg wees nie omdat die Israeliete geleer was om hul lam op die tiende dag van hierdie maand (Exodus 12:3) uit te soek; as hulle nie die nodige lewende hawe besit het waarvan hulle `n lam kon uitkies nie, kon hulle een aankoop. Handel was natuurlik nie op die Sewende-dag Sabbat toegelaat nie, die wat daarom dan foutiewelik vaskleef aan Saterdag as die Sabbat, moet maar net die onjuistheid van hierdie scenario erken.5   

 

Ons weet nou die volgende uit die Skrifte omtrent Yahushua se kruisiging:

Nou moet ons al hierdie besonderhede byeen voeg. Hieronder is `n kaart met die fases van die maan in AD 31, die Kruisigings jaar. (Nota: Die Astronomiese “Nuwe Maan” kolom dui die lunar-solar konjunksie tye aan.)

 

Bron: http://www.astropixels.com/ephemeris/phasecat/phases0001.html

Nuwe Maan

Eerste Kwartier

Volmaan    

Laaste Kwartier

 

 

 

Jan 5 06:56 

Jan 11 22:53

Jan 19 05:38

Jan 27 09:21

Feb 3 15:46

Feb 10 10:15

Feb 18 02:01

Feb 25 23:35

Mrt 4 22:37

Mrt 11 22:30

Mrt 19 21:42

Mrt 27 10:56

Apr 3 04:31

Mrt 11 22:30

Apr 18 15:07

Apr 25 20:00 p

Mei  2 10:43

Mei 10 11:33 A 

Mei 18 05:37

Mei 25 03:31

Mei 31 18:30

Jun 8 17:06

Jun 16 17:17

Jun 23 10:18

Jun 30 05:01

Jul 8 08:20 

Jul 16 02:36

Jul 22 17:22

Jul 29 18:59

Aug 6 23:08 

Aug 1410:13

Aug 21 01:50

Aug 28 12:20

Sept 5 13:20

Sept 12 16:55

Sept 19 12:48

Sept 27 08:12

Okt 5 02:52

Okt 11 23:44

Okt 19 03:00 p

Okt 27 05:01

Nov 3 15:39 H

Nov 10 07:53

Nov 17 20:14

Nov 26 01:05

Des 3 03:28

Des 9 18:25

Des 17 15:20

Des 25 18:44

Daar is verkillende leerskole van wanneer `n Bybelse maand en `n Bybelse Jaar begin. Dit is WLK se nagevorsde oortuiging dat Nuwe Maan Dag met die dagbreek begin wat volg op die lunar-solar konjunksie en die Nuwe Jaar wat begin met die Nuwe Maan die naaste aan die herfs eweninge.8 Ons sal die jaar van die kruisiging uit alle hoeke bereken om uit te vind of dit hoegenaamd moontlik was om `n “Vrydag Kruisiging” te hê.

Eerstens moet ons die tyd van die konjunksie vir beide Maart en April in die jaar 31 in aanmerking neem, want die Nuwe Jaar kon nie in een van hierdie maande begin het,  indien alle berekening metodes gelykmatig in ag geneem is nie.

Konjunksie:

Wanneer ons Nuwe Maan Dag (dag een van die lunar maand) bereken as die dag na konjunksie, vind ons dat die Pasga (die veertiende van die Lunar Maand) op die 25ste Maart geval het (die ekwivalent wat die Gregoriaanse kalender vandag as “Sondag” beskou) of op 24 April (die ekwivalent  vir die Gregoriaanse kalender deesdae as “Dinsdag” bekend). U kan die AD 31 planetêre weeksdae kalender6 hier vind: http://www.timeanddate.com/calendar/?year=31&country=34

Laat ons nou die eerste sigbare sekel vir die begin van die maand probeer, soos baie tradisioneles aanbeveel. Volgens die geleerdes en astronome, word die vroegste sekel maan oor die algemeen sigbaar omtrent 17- 23 ure na konjunksie, terwyl sommige verslag gedoen het dat dit vroeër al gesien was “tot so vroeg as 15.5 ure na Nuwe Maan [konjunksie]” (United States Naval Observatory)

“Omtrent 17-23 ure na die nuwe maan [konjunksie], word `n dun sekel vanaf die aarde sigbaar.” (http://www.moonsightings.com/faq_ms.html)

 

“In 1855, het Sir G. B. Airy astronomiese berekeninge . . . . voorberei . . . in verwantskap met A.D. 29 tot 34. . . . Hy het in aanmerking geneem dat veral in Maart en April en die klimaat van Judaea, 18 ure na konjunksie voldoende sou wees vir sigbaarheid. Maar om veiligheidshalwe het hy dit ook vir 23 uur uitgewerk.” (“The Moon`s visibility  and the date of the Crucifixion,” Courtenay R., The Observatory, Deel 34, bl. 228-232 (1911))

Volgens die Historiese Navorsings Kommissie van die Algemene Konferensie van die Sewende-Dag Adventiste, word die eerste sigbare sekel in die Nabye Ooste opgemerk in minder as 42 uur na konjunksie:

“In die Nabye Ooste neem dit 16.5 tot 42 uur na konjunksie, afhangende daarvan of haar bewegings relatief tot haar afstand van die aarde vinnig of stadig is- voor dat die maan weer sigbaar word in die vorm van `n dun sekel, wat voller en voller raak tot met die tyd van die volmaan.” (The Chronology of Ezra 7, `n Verslag van die Historiese Navorsings Kommissie Van die Algemene Konferensie van die Sewende-Dag Adventiste, bl. 11)

Ter opsomming, die vroegste sekel:

Dit beteken dat ons kan verwag dat die eerste sigbare sekel beginselgetrou in Jerusalem sal verskyn tussen 17-42 ure na konjunksie.

Noudat ons duidelike gedefinieerde parameters het vir die identifikasie van die eerste sigbare sekel maan (bv. 17-42 ure na konjunksie), laat ons die maand van Maart in 31 AD ondersoek om te sien of dit moontlik is om uit te kom by `n “Vrydag Kruisiging” deur die eerste sigbare sekel te gebruik om die maand te begin.

Konjunksie = Maart 11 @ 10:20 NM (UTK) = Maart 12 @ 12:20 VM (Jerusalem tyd, UTK +2.) Hieronder is die beraamde tyd tussen konjunksie en sonsondergang van die gegewe tyd. (Sonsondergang vir Jerusalem vind omtrent 5:45 VM in mid-Maart plaas)

Dit was duidelik nie moontlik om `n “Vrydag Kruisiging” in die Maand van Maart 31 AD te hê nie. Kom, laat ons nou die maand van April ondersoek om te sien of dit moontlik is om uit te kom by `n “Vrydag Kruisiging” deur die eerste sigbare sekel te gebruik as die begin van die maand.

Konjunksie = April 10 @ 11:33 VM (UTK) = APRIL 10@2:33 VM (Jerusalem – Sonlig Ure, UTK +3). Hieronder is die geraamde tyd tussen konjunksie en sonsondergang van die voorgestelde tabel. Sonsondergang in Jerusalem het omtrent 7 VM in mid-April plaasgevind.)

 

Hier sien ons weereens dat dit nie moontlik was om by `n “Vrydag Kruisiging” uit te kom nie. Vir tradisioneel gesindes om te kan sê dat die Kruisiging van AD 31 op `n Vrydag plaasgevind het, moet hulle kan bewys dat die eerste sekel nie sigbaar was tot dit 76.5 ure oud was nie met `n beligting van 10% nie! Dít is vér buite die aanvaarbare parameters van 17 - 42 ure.

Ons herinner jou weer daaraan dat die vroegste sekel:

Die maan sou heel moontlik waarneembaar wees op 11 April toe dit 28.5 ure oud was. As, dit hoe ookal sy nie waarneembaar was nie, sou dit beslis op 12 April wanneer dit byna 2 ure na die sonsondergang teen die ouderdom van 52.5 ure oud is met `n 5% beligting gesien word.  

Om voor te stel dat die maan 76.5 ure oud was voordat dit gesien was, is eenvoudig nie redelik nie. Selfs as só `n abnormaliteit moontlik was, dra hierdie veronderstelling onversoenbare reaksies met hom saam wat onweerlegbaar getuig van die absurditeit daarvan:

Deur vas te hou aan `n “Vrydag Kruisiging” in AD 31 April sou beteken dat vir vyf agtereenvolgende maande (Februarie-Junie), die maan vér van die erkende parameters vir die vasstelling van sigbaarheid (17-42 ure na konjunksie) afgewyk het. Indien mens sou aanvoer dat die Kruisiging plaasgevind het op Vrydag, 27 April in 31 AD, moet hulle daarvan oortuig wees dat die jongste maan wat gesien kon word tussen Februarie en Junie van daardie jaar 47.75 ure oud was.

Tradisioneelgesindes wie kleef aan `n Vrydag, 27 April Kruisiging in 31 AD moet 13 Februarie as Nuwe Maan Dag aanvaar, omdat `n maan maand nie meer as 30 dae het nie. Deur terugwerkend 30 dae vanaf Nuwe Maan Dag te tel bring ons by Februarie 13 uit. Dit beteken dat diegene wie kleef aan hierdie paradigma moet glo dat die maan nie gesien kon word voor 12 Februarie nie, toe dit 53:25 ure oud was nie. (Nota: Hierdie maan het omtrent 2 ure na die son ondergegaan met `n verligting van 6%.) Die maan sou heel waarskynlik sigbaar gewees het op 11 Februarie toe dit omtrent 1 uur na die son teen die ouderdom van 29.25 ure met `n verligting van 2% ondergegaan het.

Tradisioneelgesindes wie kleef aan `n Vrydag, April 27 Kruisiging in AD 31 moet 15 Maart as Nuwe Maan Dag aanvaar omdat die maan maand nooit meer as 30 dae het nie. Deur 30 dae terugwerkend te tel vanaf Nuwe Maan Dag in April bring ons uit by 15 Maart. Dit beteken dat diegene wie aanhangers van hiedie paradigma is moet glo dat die maan nie gesien kan word tot en met Maart 14 toe dit 65.5 ure oud was nie. Neem notisie: Hierdie maan gaan byna 2.5 ure na die son onder met 8% verligting.) Die maan sou definitief sigbaar gewees het op 13 Maart toe dit byna 2 ure na die son onder gegaan het met die ouderdom van 41.5 ure met 3% beligting.

Tradisioneelgesindes wie `n Vrydag, 27 April Kruisiging in AD 31 aanhang, moet April 14 as Nuwe Maan Dag aanvaar. Dit beteken dat diegene wie vashou aan hierdie paradigm moet glo dat die maan nie gesien kon word tot en met 13 April toe dit 76.5 ure oud was nie. (Nota: Hierdie maan het byna 3 ure na die son onder gegaan met `n verligting van 10%) Weereens sou die maan heel waarskynlik waargeneem wees op 11 April toe dit 28.5 ure oud was. As dit hoegenaamd nie sigbaar was nie, sou dit beslis te siene gewees het op 12 April toe dit byna 2 ure na die son op die ouderdom van 52.5 ure met `n verligting van 5%, onder gegaan het.   

Tradisioneelgesindes wat `n Vrydag, April 27 Kruisiging in 31 AD aanhang moet 13 Mei as Nuwe Maan Dag aanvaar, Dit is die beste scenario vir hierdie paradigma omdat die inrekening van `n ekstra dag om die vorige maand `n 30-dae maand te maak verplig in die geval die aanvaarding van selfs `n ouer maan as die eerste sigbare sekel. Dit beteken dat diegene wie aanhangers is van hierdie paradigma moet glo dat die maan nie sigbaar was tot en met 12 Mei nie, toe dit 62.5 ure oud was nie. Nota: (Die maan gaan omtrent 2.25 ure na die son onder met `n verligting van 6%.) Die maan sou definitief sigbaar wees op 11 Mei wanneer dit omtrent 1.25 ure na die son sak met die ouderdom van 38.5 ure met `n verligting van 2%.

Tradisioneelgesindes wie kleef aan `n Vrydag Kruisiging in AD 31 moet Junie 11 as Nuwe Maan Dag aanvaar. Dit is die beste voorstellings scenario vir hierdie paradigma omdat die inrekening van `n ekstra dag  om die vorige maansomwenteling `n 30-dae maand te maak verplig in die geval die aanvaarding van selfs `n ouer maan vir die eerste sigbare sekel. Dit beteken dat diegene wie vashou aan hierdie paradigma moet glo dat die maan nie gesien kon word tot met 10 Junie nie toe dit 47.75 ure oud was. (Nota: Hierdie maan het omtrent 1.75 ure na die son onder gegaan met `n verligting van 3 %.) Die maan sou waarskynlik sigbaar wees op 9 Junie toe dit omtrent .45 ure na die son onder gegaan het teen die ouderdom van 23.75 ure met 1 % verligting.)    

 

Verdedigers van bogenoemde model moet glo dat die jongste sigbare maan tussen Februarie en Junie van AD 31, 47.75 ure oud moes wees. Die ouderdomme van die vroegste sigbare sekel wat onderskeidelik aanvaar behoort te word, is: 53:25 ure, 76.5 ure, 62.5 ure, en 47.75 ure. Elkeen hiervan, sonder uitsondering, gaan vér verby die bepaalde parameters van die vasgestelde sigbaarheid.

 

Onthou weereens die vroegste sekel:

 

  • Kan oor die algemeen 17-23 ure na konjunksie gesien word
  • Kan soms tot 42 ure na konjunksie neem voordat dit sigbaar word in die Nabye Ooste (bv. Jerusalem.)

(Nota: Bogenoemde model is die beste moontlike voorstellings scenario vir diegene wie verdedigers is vir `n “Vrydag Kruisiging” in AD 31. Om selfs net een verskuiwing te maak in die getal dae in hierdie lunar maande sal die nodigheid verpligtend maak in die aanvaarding van selfs `n ouer maan as die eerste sigbare sekel. Alles moet bereken word van die onbeweeglike Nuwe Maan Dag ankerpunt van April 14, omdat dit van hierdie dag af is dat die 14 de dag van die lunar maand (Pasga/Kruisiging) bereken is. Deur hierdie dag te verander sal tot gevolg hê dat dag 14 van die lunar maand nie val op `n “Vrydag” nie. Deur terugwerking van die punt van (April 14) te tel, kan jy nie meer as 30 dae bereken nie, omdat lunar maande nooit meer as 30 dae het nie. Deur vorentoe te tel vanaf hierdie punt (April 14), moet jy ten minste 29 dae tel omdat lunar maande nooit minder as 29 dae het nie.

 

Dit beteken dat om `n “Vrydag”, April 27 kruisiging in AD 31 te hê, moet mens nie net een anomalie (onverklaarbare onreëlmatigheid) aanvaar nie, maar 5 in `n ry! Hoe kan enigeen, in goeie gewete, só `n beledigende voorstel aanvaar? Eerlikheid vereis dat ons die bewyse volg waar dit ookal mag lei, selfs as dit nie ooreenstem met ons tradisies en geliefkoosde veronderstellings nie.

Die feit dat daar nie `n “Vrydag Kruisiging” in AD 31 kon wees nie, was deur vele geleerdes erken, selfs die afgestorwe Sir Isaac Newton (die man wat deur baie beskou word as die “vader van die moderne fisika”).

“Hy [Newton] het dus AD 31, 32, en 35 uitgesluit omdat 14 Nisan nie `n Vrydag kon wees nie, wat deur alle hedendaagse navorsers bevestig is.” (“Newton se Datum vir die Kruisiging.” Pratt, J.P., Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society, Deel 32, NO. 3/SEP, P.301, 1991)

Tenslotte:

Die Skrifte maak dit duidelik deur middel van Daniël se merkwaardige “70 weke” profesie dat die Heiland in 31 AD gekruisig was. Skrifte maak dit ook duidelik dat die kruisiging plaasgevind het op die 6de dag van die week, en op die 14de van die eerste lunar maand. Wanneer al die kalendriese besonderhede bymekaar gebring word, is dit onweerlegbaarlik duidelik dat die Israeliete `n anderste kalender gebruik het as wat die wêreld vandag onderhou. Hulle het nie die Juliaanse kalender, wat die voorloper is vir die moderne pouslike Gregoriaanse kalender met haar ononderbroke weeklikse siklus, gebruik nie.

Deur vas te klou aan `n “Vrydag Kruisiging” in AD 31 is hoegenaamd nie die gevolgtrekking van eerlike logiese uitleg daarvan nie. Maar ten gevolge van koestering van tradisie en hardnekkige verwerping van die magdom van bewyse.

Baie opregte Christene glo dat Saterdag die Bybelse Sabbat is, vir geen ander rede dat dit die dag is wat deur die moderne “Jode” gevier was nie. Hoewel dit waar was dat die Jode van vandag op Saterdag aanbid, was dit nie altyd die geval nie. Joodse geleerdes is baie duidelik dat die oorspronklike metode van kalender berekening verskil het van die moderne kalender en dat onder intense Romeinse vervolging tydens die vierde eeu A.D., het die Jode die oorspronklike lunar-solar kalender opgegee.

 

“Onder die heerskappy van Konstantius (337-362) het die vervolging van die Jode só erg geraak dat . . .  die berekening van die kalender verbied [was] met die hoogste vorm van straf.” (“Kalender,” The Jewish Encyclopedia)

“Die Nuwe Maan is steeds, en die Sabbat oorspronklik, afhanklik van die maansiklus.” (Universal Jewish Encyclopedia, bl. 410)

 

Diegene wie leer dat Saterdag die Sabbat is baseer hierdie geloofsoortuiging uitsluitlik op  veronderstelling en tradisie. Niemand kan `n Romeins-Gregoriaanse Saterdag Sabbat alleenlik op die Skrifte regverdig nie. Almal wie vaskleef aan Saterdag baseer hul gewoonte op die tradisie van diegene wie, as `n nasie, die Messias verwerp het en op die moderne kalender wat deur hulle versprei is wie Hom gekruisig het.

In teenstelling met gewilde veronderstelling, word daar nêrens in die Skrifte aangevoer dat die Sabbat “elke sewende dag” gevier moet word nie. Maar dit sê dat die sewende dag die Sabbat is wat kom na ses dae van werk.

Gedenk die Sabbat dag dat jy dit heilig. Ses dae moet jy arbei en al jou werk doen, maar die sewende dag is die Sabbat, dan mag jy geen werk doen nie; maar die sewende dag is die Sabbat van Yahuwah jou Elohim.”(Sien Eksodus 20:8-10.)

Sien ook: Ex. 16:26, 23:12, 31:15, 34:21,35:2; Lev.23:3; Deut.5:13-14

Dit is slegs wanneer `n aaneenlopende weeklikse siklus die veronderstelling is dat mens tot die slotsom kom dat die Sabbat moet val op elke sewende dag. Wanneer die Skrifte aanvaar word vir wat dit presies sê en al die tekste van toepassing op die kalender en die feesdae (insluitende die Sabbat) noukerig nagevors word, word dit baie duidelik dat die Bybelse kalender luni-solar is en dat die hoegenaamd nie sinoniem is met die moderne pouslike Gregoriaanse kalender en haar voorganger [die Juliaanse kalender] nie.

In die Skrifte, begin elke maanmaand met die viering van `n spesiale dag van aanbidding: Nuwe Maan Dag.10 Ses werksdae volg en dan `n sewende-dag Sabbat op die agste van die maand. Dan volg nog drie weke, wat op die 29ste eindig. Die weeklikse siklus begin weereens op die volgende Nuwe Maan Dag. (Nie een maand het óóit meer as 30 dae nie.)

 

Elke keer wanneer `n sewende-dag Sabbat in die Skrifte `n datum toegesê
word val dit altyd op die 8ste, 15de, 22ste en 29ste dae van die maand.

Oorspronklik was alle antieke kalenders luni-solar van aard met die weeklikse siklus (van verskeie lengtes) wat weer met elke nuwe maan begin. Chronoloë dateer die eerste kalender met `n aaneenlopende weeklikse siklus terug na Babilon omtrent 600 v.C. Vóór daardie tyd het nie een kalender gebruik gemaak van `n weeklikse siklus wat geen onderbrekings het nie. Die weeklikse siklus begin weer óf aan die begin van die maand/maansomwenteling óf aan die begin van die jaar wat volg op die vyf interberekenende dae wat die vorige jaar afgesluit het, maar nie deel was van enige weeklikse siklus nie.11

"Ons smeek jou geliefde van Yahuwah, om nie ons woord daarvoor te neem nie. Ondersoek asseblief tog hierdie dinge vir jouself. Baie besware teen die lunar Sabbat, wat aan die oppervlak geldig voorkom, misluk ongelukkig onder noukerige ondersoek. "

Die feit is dat die moderne pouslike Gregoriaanse Saterdag Sabbat nie deur die Skrifte of die kalender geskiedenis gestaaf kan word nie.12 Die dwaalleer van `n aaneenlopende weeklikse siklus is op niks meer as net `n veronderstelling gebaseer nie. Dit is hoog tyd dat Yahuwah se getroues vry wegstap van hierdie misleiding en Skrifte alleen hulle maatstaf van geloof en gewoonte maak.

Ons smeek jou, geliefde van Yahuwah, om nie ons woord daarvoor te neem nie. Ondersoek asseblief tog hierdie dinge vir jouself. Baie besware teen die lunar Sabbat, wat aan die oppervlak geldig voorkom, misluk ongelukkig onder noukerige ondersoek.

Ons smeek jou om met `n opregte hart, diep in hierdie kwessie te delf.
 


Alle aangehaalde tekste is uit die NV geneem, tensy anders vermeld.

1 Dit is jammer, dat dit hierdie merkwaardige profesie is wat baie gruwelik misverstaan om uit te kom by die populêre dog onbybelse neiging dat `n misterieuse “antichris” in die nabye toekoms sal verskyn en `n 7-jaar vredesverdrag met die Israelitiese nasie sal onderteken. Vir meer aangaande hierdie onderwerp, sien Seven Year Tribulation (Q&A) en “The Secret Rapture: Satan`s Secret Weapon”

2 Die “70 Weke” profesie is die grondslag van `n nog breër profesie, naamlik die “2300 Dae” profesie. Sien:  Daniël 8: Die 2300 Dae Profesie Vereenvoudig

3 Die kroningsjaar van Artasásta I was in 465-464 v.C., sy eerste regeringsjaar strek vanaf die herfs van 464 v.C tot in die herfs van 463 v.C. Ons weet dat die “uitvaardiging” van Artasásta se dekreet in 457 v.C. was omdat Esra ons meedeel dat hy uit Babilon vertrek het in die lente, in die eerste [Bybelse] maand, en in Jerusalem aangekom het in die vyfde [Bybelse] maand, wat in die sewende jaar van die koning Artasásta was. “En hy [Esra] het in Jerusalem gekom in die vyfde maand; dit was die sewende jaar van die koning. Want op die eerste van die eerste maand het hy die optog uit Babel gereël, en op die eerste van die vyfde maand het hy in Jerusalem aangekom, omdat die goeie hand van sy Elohim op hom was.” (Esra 7:8-9)

4 http://en.wikipedia.org/wiki/Tiberius

5 Deur die Bybelse lunar-solar kalender wat in die Skepping ingestel is te gebruik, was nie te bevraagteken nie. Die Fariseërs wie die Talmoed geskryf het moes spesiale reëls skep om met hierdie tipe situasies af te reken, waarvan nie een deur die Skrifte onderstreep word nie. http://www.truthontheweb.org/postpone.htm (Nota: WLK ondersteun op geen wyse die leerstellings wat op hierdie webwerf te vinde is nie. Maar die skakel illustreer wel goed talryke uitstellings reëls wie beide die Messias en die hemelse kalender verwerp het.)

6 Rome, ten tyde van Christus het nie die hedendaagse 7-dae planetêre week onderhou nie. Maar het die 8-dae siklus van die Juliaanse kalender onderhou:

7 http://www.moonsighting.com/fag ms.html – WLK ondersteun in geen manier die doktrines wat deur hierdie webwerf verkondig word nie, omdat dit verbind is met die leerstellinge van die Islam. Niemand kan wel sê, dat diegene wat die Islam beoefen, alhoewel mislei, nie baie ernstig en ywerig in hul ondersoek van die maan en die vroegste sigbaarheid daarvan na die konjunksie is nie, want dit is weens hierdie waarneming waarmee hulle hul maande begin.

8 Deur middel van WLK se berekenings metode, sou die Pasga op 25 Maart in AD 31 val.

9 Die gelyste opkoms/ondergangs tye van die maan, sowel as die persentasie verligting word bevestig deur Starry Night Pro, Quick Phase Pro, en Stellarium sagteware. U kan Stellarium gratis by die volgende skakel aflaai:http://www.stellarium.org/

10 Die belangrikheid van Nuwe Maan kan gesien word in die feit dat die slagofferandes vir Nuwe Mane voorgeskryf merkwaardig meer was as die wat voorgeskryf was vir die weeklikse sewende-dag Sabbat. (Númeri 28:11-15)

11 Eviatar Zerubavel, The Seven Day Circle, bls. 7-8.

12Continuous Weekly Cycle Proven False
8 Days a Week? Julian Calendar History (>>Video)
The Modern Seven Day Week: Exploring the History of a Lie
International Date Line Change: The Sabbath Unchanged? (>>Video)
Catholic Scholar Verifies Neither Saturday nor Sunday is Biblical Sabbath