Bybelse Kalandering: Die Berekening van die Nuwejaar
WLC glo, en is dit gegrond op Eksodus 34 vers 22 as mandaat, dat die Bybelse Nuwejaar bereken is volgens die Nuwemaan naaste aan lente - ewening. |
(1) Wat sê die Bybel of wat is die aanduiding van die Nuwejaar?
In Eksodus 12, beveel Yahuwah vir Moses:
“Hierdie maand moet vir julle die begin van die maande wees; dit moet vir julle die eerste van die maande van die jaar wees.” (Eksodus 12 vers 2.)
In hierdie verband, weet ons dat dit in die lente was of naby aan die lente,1 maar hoe moes Moses die grens bepaal van “die eerste maand” van al die toekomstige jare? Hoe moes hy weet wanneer die lente begin? Moes hy die Nuwejaar bepaal volgens die plantegroei (bv. die graan), of moes hy opkyk na die hemele? Genesis voorsien aan die antwoord:
“En Elohim het gesê: Laat daar ligte wees aan die uitspansel van die hemel, om skeiding te maak tussen die dag en die nag; en laat hulle dien as tekens sowel vir vaste tye, asook vir dae sowel as jare. Laat hulle ook dien as ligte aan die uitspansel van die hemel om lig te gee op die aarde. En dit was so.” (Genesis 1 verse 14 en 152.)
“En Elohim het gesê: Laat daar ligte wees aan die uitspansel van die hemel, om skeiding te maak tussen die dag en die nag; en laat hulle dien as tekens sowel vir vaste tye, asook vir dae sowel as jare. Laat hulle ook dien as ligte aan die uitspansel van die hemel om lig te gee op die aarde. En dit was so.” (Genesis 1 verse 14 en 15.) |
Genesis 1 vers 14, verklaar in duidelike taal dat die hemelse liggame moet dien as “en laat hulle dien as tekens sowel vir vaste tye, asook vir dae sowel as jare.” Daar word niks genoem van plantegroei in hierdie gedeelte. Nêrens in Genesis 1 vers 14 word dit vermeld dat die begin van die jaar bepaal moet word na ondersoek van die graanoes. Om voor te stel dat die Nuwejaar sentreer rondom die ryp word van die graan, en wanneer die Skrif onbetwisbaar verklaar dat die hemelse liggame die jare moet bepaal, is om by Yahuwah se Woord by te voeg.
Julle mag by die woord wat ek julle beveel, niks byvoeg nie, en julle mag daar niks van weglaat nie; sodat julle die gebooie van die HERE julle God mag onderhou, wat ek julle beveel. (Lees Deuteronomium 4 vers 2.)
Alles wat ek julle beveel, dit moet julle sorgvuldig hou; jy mag daar niks byvoeg en daar niks van weglaat nie. (Lees Deuteronomium 12 vers 32.)
Elke woord van Eloah is gelouter; Hy is ʼn skild vir die wat by Hom skuil. Voeg by sy woorde niks by nie, sodat Hy van jou nie rekenskap vorder en jy as ʼn leuenaar openbaar word nie. (Lees Spreuke 30 verse 5 tot 6.)
Terwyl die gewilde tradisies leer dat met die rypwording van koring in Palestina dit die aanwysing is vir die aanbreek van die Nuwejaar, en kan hierdie veronderstelling nie deur een gedeelte in die Skrif ondersteun word. ( Vir meer en hoekom die sogenaamde “graan wet” nie met reg ondersteun kan word vir die bepaling van die Nuwejaar, verwys ons na die gedeelte benede, getiteld die, “Insurmountable Issues with Using the 'Barley Harvest Law of Moses.")
Nou dat ons met sekerheid vasgestel het dat die hemelliggame daargestel is vir die jare, is die vraag? “Wat gebeur in die hemel om aan ons aan te dui dat die Winter verby is, en dat die Nuwejaar begin?” Is daar ʼn baie belangrike leidraad wat in Eksodus 34 gevind word.
“Die fees van die weke moet jy ook hou, die fees van die eerstelinge van die koring-oes; en die fees van die insameling by die wisseling [H8622] van die jaar.” (Eksodus 34 vers 22.)
Laat ons nou kyk na die Hebreeuse woord wat hier vertaal is as “wisseling.”
H8622 (tekufah) –“ ronde kom, kring van tyd of ruimte, 'n draai, kring"(Brown-Driver-Briggs Hebrew Dictionary)
Terwyl dit nie onmiddellik duidelik is vanuit die Afrikaanse vertaling die woord wat hier vertaal word as “wisseling” [Strong`s H8622] verwys dit na die herfs - eweninge ( ook genoem die Herfs - ewening) gedurende die middel van die jaar. Dit is ook bevestig deur die feit van die Fees van Insameling, en waarna ook verwys word as die Huttefees” en die “Huttefees” wat plaasvind gedurende die herfs, gedurende die Sewende Maand. (Levitikus 23 vers 34) –gedurende die middel van die jaar, en nie aan die einde van die jaar.
“Soos verklaar, dat die seisoene volgens die Joodse jaar genoem wordtekufot [die meervoud van tekufah; H8622]. Meer akkuraat, is die begin van elk van die vier seisoene – volgens die algemene sienswyse, is die gemiddelde begin – wat genoem word tekufah ( letterlik “ kringloop,” vanaf קוף en in verband נקף ” om rondom te roteer”), die Tekufah van die maand Nissan dui aan die gemiddelde sonlig by die lentenagewenings punt, soos Tammuz dit aandui met die somersonstilstandpunt se ewenings punt, en die van Tishri met die herfs eweningspunt, en die van Tevet met die winter sonstilstaanspunt.” (Encyclopedia Judaica, Article "Calendar", p.356)
Die vertalings benede bied ʼn baie meer getroue weergawe van Eksodus 34 vers 22
“Dan moet jy vir my die fees van die weke hou, aan die begin van koring-oes;. En die fees van die insameling gedurende die middel van die jaar." (Eksodus 34 vers 22, Brenton se Engelse Septuagint.)
“En 'n fees van die weke moet jy in ag te neem vir jouself om dit te onder hou; en eerstelinge van koring-oes; en ook die fees van die insameling by die wisseling van die jaar." (Eksodus 34 vers 22, Young`s Litteral Translation.)
“En jy moet die fees van die weke onderhou, en van die eerstelinge van die koring-oes, en ook die fees van die insameling by die wisseling van die jaar." (Eksodus 34 vers 22, Darby Bybel.)
Tot hiertoe, het ons die volgende vasgestel:
-
Die Fees van die Insameling sentreer rondom die Herfs – oes gedurende die Sewende Maand (Levitikus 23 vers 34.)
-
Die fees van die Insameling is verbind met die herfs – eweninge gedurende die middel van die jaar.
Dit is dan net logies om tot die gevolgtrekking te kom deur bogenoemde dat die begin van die jaar verbind word tot die lente – ewening, wat ongeveer ses maande voor en na plaasvind na die herfs -ewening plaasvind. As die herfsfeeste verbind word met die herfs – eweninge gedurende die middel van die jaar, dan moet die lente feeste verbind word met die lente – ewening met die begin van die jaar.
Dit is baie belangrik om hier op te let dat die Fees van die Insameling direk verbind word met die herfs – ewening, daarom vir ons ten einde om te voldoen aan die Bybelse mandaat, moet die Fees van die Insameling, op, of baie naby aan die herfs – ewening gevier word.
(1a) Is hierdie die ooreenkoms vir berekening van die Nuwejaar met die verskyning van die eerste Nuwemaan na die lentenagewening?
Nee, nie altyd. Somtyds, wanneer hierdie metode gebruik word die berekening van die Fees van die Insameling wat gevier is, op of naby die herfs – ewening. Somtyds, alhoewel, die Fees van die Insameling, te voorskyn gekom tot en met 5 weke na die herfs – ewening! (soos dit die geval was gedurende 2015, as hierdie metode gebruik word.)
(1b) Is hierdie die ooreenkoms vir berekening van die Nuwejaar, volgens die Nuwemaan wanneer dit die naaste is aan die lente- ewening.
Ja, altyd. Deur die gebruik van hierdie metode, sal die Fees van die Insameling voorkom of op of naby die herfs – ewening. Die vroegste wat die Fees sal aanbreek is ongeveer 7 tot 10 dae voor die herfs – ewening. Die laatste wat die Fees sal voorkom is ongeveer 3 weke na die herfs – ewening. (Dit is eintlik ʼn vrysinnige skatting, wat ons nie in een enkele geval gevind het dat die Fees sou voorkom ʼn hele 3 weke na die ewening, en wanneer hierdie metode gebruik word.)
Die Gevolgtrekking:
Die enigste beslissende baken wat in die Skrif gegee word vir die identifisering van die behoorlike metode vir die berekening van die Nuwejaar is die herfs – ewening. Eksodus 34 vers 22 meld dat die fees van Insameling (gedurende die sewende maanmaand), en wat gevier moet word op die tekufah, wat in die konteks is van die herfs – ewening. Dit is nie volhoubaar om hierdie opdrag te handhaaf wanneer daar altyd vir die Nuwejaar bereken moet word met die verskyning van die eerste Nuwemaan na die lente – ewening. As ons die Nuwejaar bereken volgens die Nuwemaan naaste aan die lente – ewening, en alhoewel daar aan die Bybelse bevel konsekwent voldoen word. Kan ons nie hier volstaan…
(2) Wat vertel die historici van die 1ste eeu ons van die Nuwejaar?
Philo, ʼn Grieks Joodse Filosoof wat geleef gedurende en na die Verlosser se aardse bediening, het baie besonderhede opgeteken in verband met die Bybelse kalandering gedurende die 1ste eeu. In die aanhaling benede, bevestig Philo dat die Fees van die Ongesuurdebrode verbind is tot die lente – ewening, en die Fees van die Insameling verbind is tot die herfs – ewening.
“Met die eerste seisoen, en die naam wat hy gegee het as die lente, en met sy ewening, het hy georden wat genoem word die Fees van die Ongesuurdebrode, en wat gevier moet word vir sewe dae, en alles wat hy bekend gemaak het moet gelyk geag word volgens die gebruik wat aan hulle aangewys is. Hy het beveel dat tien offerandes geoffer moet word elke dag met die verskyning van die nuwemaan, en volledige verbrande offers met die totaal van sewentig, alles as deel van die sondeoffers. Hy het die sewe dae van fees beskou, dat dit in dieselfde verhouding staan tot die ewening wat voorkom gedurende die sewende maand, en wat die nuwemaan is tot die maand.” (Philo,Special Laws I (181-182) [Colson's Translation]) [Let wel: Philo sê hier dat die herfsewening voorkom gedurende die sewende maand, net soos die Skrif dit aandui – Eksodus 34 vers 22.]
“Tot sewe gee hy die hoof feeste wat verleng is vir baie dae, twee feeste, dit is vir die twee eweninge, en elke oorblywende sewe dae, die eerste in die lente tot die rypheid van die gesaaide gewasse, en om dit te vier, die tweede in die herfs vir die insameling van al die vrugte van vrugtebome…” (Philo, The Decalogue (161) [Colson's Translation])
“…omdat dit die algemene fees was van die Jode gedurende daardie tyd van die herfs – ewening, en gedurende daardie tyd, wat as ʼn gebruik was vir die Jode om in tente te woon.” (Philo, Flaccus XIV (116) [Yonge's Translation]) [Let wel: Hierdie aanhaling verwys na die Fees van die Insameling, en wat ook genoem word die “Huttefees” of die “Fees van Tente,”waarin die Israeliete in moet woon vir sewe dae.” Lees Levitikus 23 vers 39 tot 42.
Flavius Josephus, ʼn Romeinse Joodse geleerde van die 1ste eeu, werp meer lig op hierdie saak en deur dit te bevestig vanuit ʼn ander hoek vir ons om dit te verstaan. Josephus se opmerking van die stand van die son in verhouding tot die sterre met die tyd van die sterre tydens Paasfees.
“Gedurende die maand van Xanthicus, en wat deur ons genoem word Nissan, en wat die begin van ons jaar is, en op die veertiende dag van die maan maand, wanneer die son se stand is volgens sterreteken van die Ram is, (omdat dit was gedurende hierdie maand wat ons onder Egipte bevry is van slawerny), die wet vereis dat ons elke jaar daardie offer slag wat Ek julle beveel het te die slag toe ons Egipte verlaat het, en wat die Pasga genoem is…” (Flavius Josephus, Antiquities of the Jews, Book III, Chapter 10, paragraph 5, http://www.ccel.org/ccel/josephus/complete.ii.iv.x.html)
Voor ons kommentaar lewer oor hierdie interessante aanhaling deur Josephus, is dit noodsaaklik dat ons die volgende verstaan: Die hemelewenaar met betrekking tot die sterre, is nie dieselfde as wat dit was in die dae van Josephus. In die 1ste eeu, en sou die lente – ewening plaasvind net soos die son die teken van Ram binnegaan. Vandag, alhoewel, die ewening plaasvind gedurende die sterreteken van die Visse.
Bo: Ewening, 31 n.C. – Let wel dat die Ram in die onmiddellike pad van die son is wat volg op die ewening.
Ofskoon, ons nie dieselfde konstellasie vandag kan gebruik as wat hulle gebruik het gedurende die 1ste eeu vir die bepaling vir die begin van die jaar, kan ons met redelikheid en deur ʼn graad van sekerheid bepaal hoe die Nuwejaar bereken is in verhouding tot die ewening.
Laat ons weer kyk na Josephus se aanhaling:
“Gedurende die maand van Xanthicus, en wat deur ons genoem word Nissan, en wat die begin van ons jaar is, en op die veertiende dag van die maan maand, wanneer die son se stand is volgens sterreteken van die Ram is, (omdat dit was gedurende hierdie maand wat ons onder Egipte bevry is van slawerny), die wet vereis dat ons elke jaar daardie offer slag wat Ek julle beveel het om te slag toe ons Egipte verlaat het, en wat die Pasga genoem is...” (Flavius Josephus, Antiquities of the Jews, Book III, Chapter 10, paragraph 5, http://www.ccel.org/ccel/josephus/complete.ii.iv.x.html)
Hier, verklaar Josephus duidelik dat die Pasga geonderhou was toe se stand in die sterreteken van die Ram was.
(2a) Is Josephus se getuienis konsekwent deur altyd die berekening van die eerste Nuwemaan na die lente – ewening as die begin van die jaar?
Nee. As hulle vereis het gedurende die 1ste eeu dat die eerste Nuwemaan na die lente – ewening, dat dit altyd die begin was van die jaar, sou Paasfees somtyds geonderhou moes word as die son se stand is in die sterreteken van die Bul (die vorige teken van die Ram). Somtyds sal hierdie metode die Paasfees in die sterreteken van die Ram plaas, en somtyds nie.
(2b) Is Josephus se getuienis konsekwent vir die berekening van die Nuwemaan naaste aan die lente – eweninge soos aan die begin van die jaar?
Ja. As die Nuwemaan in die 1ste eeu naby was aan lente – ewening, en as dit as die begin van die jaar erken was, sou die Paasfees gereeld voorkom in naby sterreteken van die Ram. Die gebruik van hierdie metode sal baie meer konsekwent volgens die getuienis van Josephus wees.
Bo: 31 n.C. Die berekening van die Nuwemaan naaste aan die lente – ewening vir die begin van die jaar sou die Paasfees laat voorkom op (die 14de van die maan maand) volens die sterreteken van die Ram, en is dit ʼn ooreenstemming met Josephus se getuienis.
Laat ons nou die merkwaardige gedeelte van Eusebius se Kerk Geskiedenis ondersoek. Eusebuis was ʼn Romeinse historikus wat ongeveer gelewe het gedurende 260 n.C. tot 340 n.C. In die volgende gedeelte haal hy aan uit die Kanons van Anatolius oor die Pasga (Paasfees) Feesvieringe.
“Dit is nie ons eie mening, maar was dit bekend aan die Jode van die outyd, en selfs voor Christus, en was dit getrou geonderhou deur hulle. Die volgende mag geleer word wat gesê is deur Philo, Josephus, Musaes, en nie alleenlik van hulle, maar ook in die besonders van die outyd, en die twee Agathobuli, wat vernoem as die “Meesters,” en die gewilde Aristobulus, wat gekies is as deel van die sewentig verklaarders van heilige en goddelike Hebreeuse Geskrifte deur Ptolemy Philadelphus en sy vader, en wat ook sy eksegetiese boeke oor die wet van Moses verklaar het aan dieselfde konings. Hierdie skrywers, het vrae verduidelik ten opsigte oor Eksodus, en dat daar gesê dat almal op dieselfde manier paasofferandes moet bring na die lente – ewening, gedurende die middel van die eerste maand. Maar dit het plaasgevind terwyl die son deurbeweeg deur die eerste gedeelte van die sonnestelsel en soos sommiges dit noem die diereriem. Aristobulus voeg by dat dit nodig is vir viering van die Pasga, en dat nie alleenlik is dat die son moet deur beweeg deur die ewening, maar ook die maan. Omdat dat daar twee gedeeltes van eweninge is, die lente – ewening, en die herfs – ewening, en is hulle direk teenoorgesteld van mekaar, en die dag van die Pasga wat aangewys is as die veertiende van die maand, met die begin met die aanbreek van die aand, en die maan se stand lynreg teenoor die son, soos dit gesien word met die volmaan, en die son in die gedeelte van die lente – ewening, en die maan noodwendig in die gedeelte van die herfs [ewening].” (Eusebius' Ecclesiastical History, Book 7, Chapter 32, http://www.newadvent.org/fathers/250107.htm)
Vanuit hierdie aanhaling, kan ons die volgende aflei:
-
Dat Paasfees nie kan plaasvind voor die ewening:
“… dat almal die Paasfeesofferinge moet vier na die lente – ewening, gedurende die middel van die eerste maand.” - Die volmaan moet verskyn na die ewening:
“Aristobulus voeg by dat dit nodig is vir die viering van die Paasfees, dat dit nie alleenlik die son is, wat moet deurbeweeg deur die gedeelte van die ewening, maar ook die maan. Deurdat daar twee gedeeltes van eweninge is, nl. Die lente – ewening en die herfsewening, en is hulle teenoorgesteld van mekaar, en die dag vir die viering van Pasga was aangewys as die veertiende van die maand, en met die begin van die skemer, en met die maan se stand lynreg teenoorgesteld van die son, soos gesien word met die volmaan, en dat die son in die gedeelte van lente – ewening is, en die maan noodwendig in die gedeelte van die herfs [ewening].”
Met die oogopslag mag dit lyk na geheel en al, na ander maatstawwe. Deur hierdie aanhalings van naderby te ondersoek, en alhoewel, wat dit eintlik openbaar is dat dit baie meer, en ʼn akkurate manier is van wat ons alreeds geleer is, tot op hierdie punt, naamlik dat dit die Nuwemaan is wat die naaste is aan die lentenagewening wat die begin van die jaar is. Die hoofdoel is dat daar gefokus word op die volmaan, wat onverbiddelik verbind is tot die Pasga en die Fees van die Ongesuurdebrode. Die volmaan is die draaipunt van die maan – maand, en dui dit die middel aan van die maansiklus. As die volmaan in (die middel van die maan siklus) voorkom selfs kort voor die lentenagewening, sal die volgende Nuwemaan in werklikheid naaste aan die ewening wees. Dit is nie so eenvoudig as die tel van die aantal dae tussen elke Dag van die Nuwemaan en die ewening, omdat dae nie noodwendig ʼn akkurate aanduiding is vir die middel van die maansiklus. Dit is om te sê dat die ware middel van die maan – maand (bv. die volmaan) nie altyd ooreenstem met die 14de dag van die maand, en ook nie altyd ooreenstem met die 15de van die maand. (Die feit dat daar uitsonderlike geleenthede was dat die maan nie 100% ʼn volmaan was tot op die 16de dag van die maan – maand. Kliek hier vir nog meer.) Daar word gesê dat ons eenvoudig verkeerd sal wees as ons net eenvoudig die aantal dae tel tussen elke Dag van die Nuwemaan en die ewening. Deur seker te maak dat beide Paasfees (die 14de dag van die maan – maand) en die volmaan voorkom na die ewening bly die dit die ware toets. Benede is daar ʼn illustrasie van wat dit werklik is, en waarna Aristobulus verwys het toe hy verklaar het,
“Aristobulus voeg by dat dit nodig is vir die viering van die Paasfees, dat dit nie alleenlik die son is, wat moet deurbeweeg deur die gedeelte van die ewening, maar ook die maan. Deurdat daar twee gedeeltes van eweninge is, nl. Die lentenagewening en die herfsewening, en is hulle teenoorgesteld van mekaar, en die dag vir die viering van Pasga was aangewys as die veertiende van die maand, en met die begin van die skemer, en met die maan se stand lynreg teenoorgesteld van die son, soos gesien word met die volmaan, en dat die son in die gedeelte van lentenagewening is, en die maan noodwendig in die gedeelte van die herfs [ewening].”
Bo: Is dit ʼn illustrasie van wat gebeur met die verskyning van die eerste volmaan na die ewening. Die groen sirkel verteenwoordig die telling kloksgewys van die pad van die son en maan. Let daarop dat die beide die son en die maan die ewenaar van die sterrestelsel oorgesteek het, (wat verteenwoordig word deur die rooi lyn) en geplaas is lynreg teenoor mekaar by die “ewenings punte” die son by die lentenagewening en die maan by die herfsewenings punt, soos dit presies beskryf is deur Arostobulus en ook volgens Eusebius.
Dit is baie merkwaardig! As ons die Nuwejaar berekening volgens die Nuwemaan naaste aan die lentenagewening, wat as dit reg toegepas word, sal die Paasfees plaasvind en die verskyning van die volmaan na die ewening, en sal ons dan in harmonie wees met die kalender besonderhede soos opgeteken deur Eusebius. (Dit is hier van geen waarde dat die verklarings van Aristobulus oor die nodigheid van die lentenagewening voor die volmaan van die eerste maand, en sal dit natuurlik voorkom weke na die ewening. Die feit is Aristobulus het gedink dat dit nodig om kommentaar te lewer oor hierdie gebruik, en het hy voorgestel dat die volmaan van die eerste maand sal somtyds voorkom naby aan die lentenagewening.)
Nota: As byvoeging om konsekwent te wees met Eusebius se kommentaar oor Bybelse kalandering beginsels, en die versekering dat Paasfees altyd plaasvind na die lentenagewening is ook baie logies, omdat dit sal verseker dat net een Paasfees onderhou sal word gedurende een sonjaar, (vanaf lentenagewening tot lentenagewening).
(2c) Is die historiese opgetekende ooreenkoms vir die berekening van die Nuwejaar volgens die verskyning van die eerste Nuwemaan na die lentenagewening?
Nee. Die berekening van die Nuwejaar met die verskyning van die eerste Nuwemaan na die lentenagewening:
-
.... sal die Fees van Insameling somtyds ʼn redelike tyd na die herfseweninge wees, wat nie in harmonie is met Philo`s se getuienis (of Geskrifte).
-
.... en sal dit somtyds toelaat dat die herfseweninge plaasvind gedurende die ses maande, wat nie in harmonie is met Philo`s se getuienis (of Geskrifte).
-
...en sou somtyds die stand van die son plaas in die sterreteken van die Visse (redelik verby die sterreteken van die Ram) met die tyd van die Paasfees gedurende die eerste eeu, en is dit nie in harmonie is met Josephus se getuienis.
(2d) Is die historiese opgetekende ooreenkoms vir die berekening van die Nuwejaar volgens die Nuwemaan naaste aan die lentenageweninge?
Ja. Die berekening van die Nuwejaar volgens die Nuwemaan naaste aan die lentenagewening (wat korrek toegepas word sal altyd die volmaan en die Paasfees plaas na die eweninge), en is die konsekwent met die getuienis van Philo, Josephus, en Eusebius.
Die Gevolgtrekking:
Die getuienis van die vroeë historici dui aan dat dit die Nuwemaan is wat naaste is aan die lentenagewening wat die begin van die jaar is (wat as dit korrek vertolk word altyd die volmaan en die Paasfees plaas na die ewening). ʼn Mens kan nie die harmonie onderhou met die getuienis van Philo en Josephus, terwyl daar vasgehou tot die eerste Nuwemaan na die ewening en die metodologie vir die berekening van die Nuwejaar.
(3) Die Skrif wys daarop dat die son, maan, en sterre gebruik moet word vir tydhouding. (Genesis 1 vers 14 tot 16)
(3a) Wanneer die berekening van die Nuwejaar deur die verskyning van die eerste Nuwemaan gedoen word na die lentenagewening, word al drie in berekening gebring (die son maan, en sterre)?
Nee. Josephus se getuienis van hoe die sterre (bv. die sterreteken van die Ram) ooreenstem met Paasfees van die eerste eeu moet dit buite rekening gelaat word ten einde om daaraan vas te hou aan hierdie metode van berekening.
(3b) Wanneer die berekening van die Nuwejaar deur die Nuwemaan gedoen word naaste aan die lentenagewening, word al drie in berekening gebring (son, maan, en die sterre)?
Ja. Hierdie metode is in harmonie met Josephus se getuienis van hoe die sterre (bv. die sterreteken van die Ram), ooreenstem met die Paasfees gedurende die eerste eeu.
Nota: Alhoewel die son regoor die hemelewenaar deur beweeg, het dit verander in verhouding tot die sterre sedert die dae van Josephus, en kan ons steeds die sterre gebruik in ʼn mate om die begin van die Nuwejaar te bevestig. Terwyl dit moontlik mag wees vir die son in ʼn uitsonderlike geleentheid, om die sterreteken van die Ram te bereik met Paasfees, sal die son meer dikwels in die sterreteken van die Visse met Paasfees. Vandag, sal die son altyd in die sterreteken van die Visse wees met die gebeurtenis van die lentenagewening, en in die sterreteken van die Maagd met die gebeurtenis wanneer die herfsewening plaasvind.
Die Gevolgtrekking:
Die berekening van die Nuwejaar as die Nuwemaan die naaste is aan die lentenagewening en is dit getrou tot die Skrif, en as dit inberekening gebring word, en in harmonie met die historiese getuienis van hoe die sterre (bv. die konstellasie van die Ram) in ooreenstemming is met die Paasfees van die eerste eeu.
(4) Volgens die Maan Siklus, is daar sewe jare van 13 maan maande gedurende ʼn 19 jaar siklus: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
(4a) Is dit die Maansiklus wat onmiskenbaar is, vir die berekening van die Nuwejaar naaste aan die lentenagewening?
Ja. Dit is alleenlik die bewys van ons Skepper se wonderbaarlike wese. Die vestiging van die Maansiklus bewys nie enige besonderse metode van berekening, maar is dit die moeite werd om dit te bestudeer, en wys dit aan ons waar ons is in die groot skema van die 13 maande siklus gedurende 19 jaar. (Sien die Kaart van die Maansiklus.)
(5) Daar sal twee maanverduisterings wees (en wat dikwels genoem word “ ʼn bloed maan”) gedurende 2014 en twee algehele maansverduisterings gedurende 2015 (4 in totaal, ʼn “tetrade”). Kan dit dalk ʼn teken wees aan die getroues van Yahuwah vir die korrekte metode vir die berekening van die Nuwejaar?
Gegee die geweldige belangrikheid wat die Skrif plaas op die hemelseliggame, en is dit nie onredelik om tot die gevolgtrekking te kom dat hierdie maansverduisterings ʼn feit, en as ʼn goddelike merkteken, en dat hulle ooreenstemming met die jaarlikse feeste dit nie arbitrêr is.
“Hy bepaal die getal van die sterre; Hy gee hulle almal name. Onse Elohim is groot en ryk aan krag; sy verstand is oneindig.” (Psalm 147 verse 4 en 5.)
“Slaan julle oë op in die hoogte en kyk! Wie het hierdie dinge geskape? Hy laat hulle leërskare uittrek volgens getal, Hy roep hulle almal by die naam, vanweë die grootheid van kragte en omdat Hy sterk van vermoë is; daar word nie een gemis nie.” (Jesaja 40 vers 26.)
(5a) Sal hierdie verduisterrings ooreenstem met die eerste dag van die Ongesuurdebrode, en die eerste dag van die Huttefees, vir beide jare wanneer daar vir die berekening van die Nuwejaar volgens die eerste Nuwemaan, en die lentenagewening gevra word?
Nee. Hulle sal nie ooreenstem, alleenlik met die Feeste gedurende 2014. Die Feeste gedurende 2015 sal een maand later plaasvind, later as die verduisterings.
(5b) Sal hierdie verduisterings ooreenstem met die eerste dag van die Ongesuurdebrode, en die eerste dag van die Huttefees gedurende beide jare wanneer daar berekenings gedoen vir die Nuwejaar volgens die Nuwemaan naaste aan die lentenagewening?
Ja. Hulle sal ooreenstem met die Feeste van beide jare (2014 en 2015).
Die Gevolgtrekking:
Dit sal onverantwoordelik wees vir Yahuwah se getroues om nie ag te slaan op die tekens wat plaasvind in die hemele gedurende hierdie laaste dae. Dit is Yahuwah se hand wat alles onderhou en die rig van die Skepping. In hierdie sluitings oomblikke, moet Yahuwah se getroues besonder in gedagte wees en ook opmerksaam van wat alles plaasvind in die hemele.
En
Ek sal wonders gee bo in die hemel en tekens onder op die aarde,
bloed en vuur en rookdamp.
Die son sal verander in duisternis en
die maan in bloed voordat die groot en deurlugtige dag van die Here
kom. (Lees Handelinge 2 verse 19 en 20.)
Nota: Dit is nie noodwendig die bedoeling om bewyse te wees ten gunste van die gebruik van die Nuwemaan naaste aan die lentenagewening vir die berekening, omdat daar tetrade van maanverduisterings was in die onlangse jare (bv. 1967 tot 1968) wat nie in ooreenstemming was met die feeste, deur die gebruik van hierdie manier van berekening. Alhoewel, dit baie interessant om te let op hierdie verskynsel.
WLC glo, en wat gerond is op Eksodus 34 vers 22 se mandaat, dat die Bybelse Nuwejaar bereken word deur die verskyning van die Nuwemaan naaste aan die lentenagewening. Hierdie historiese kommentaar oor hierdie saak word ondersteun wat net alleenlik uit die Skrif geneem is. |
1 Eksodus 9 vers 31 wys daarop dat die gars en die vlas was naby om ryp te word toe hulle vernietig is deur die plaag van hael. Deur hierdie weet ons dat dit in die tyd van die lente was, of naby aan die lente.
2 Daar is ongeveer 180 dae tussen die herfsewening en die lente – ewening.
3 Die offerandes van die eerste vrugte moes plaasvind op die 16de dag van die eerste maand, en wat gevolg word deur die Sabbat van Ongesuurdebrode. (Lees Levitikus 23 verse 9 tot 11.)